Shattered Memories

"Hoy Ishi, congratulations! You are seven weeks pregnant. Magiging mommy ka na!" nakangiting saad ng kaniyang kapwa doktor. Hindi agad rumehistro sa kaniyang utak ang sinabi nito. Pinamilugan muna niya ito ng mga mata. "R-Really? Hindi ka nagbibiro?" "Bakit naman kita lolokohin! Totoong buntis ka. Magkakaanak na kayo," kinikilig na wika nito. "From now on, you should take care more of yourself. Alagaan mo ang sarili mo ng mabuti ha? Damihan mo ang pagkain ng fruits and vegetables para healthy ang baby mo. Isa pa, 'wag ka ring magpapagod at magpapastress ng sobra. Don't lift heavy materials too, it can lead to miscarriage. Nag-usap pa sila ni Dr. Jennifer Mendez. Matapos nitong masagot ang lahat ng kaniyang katanungan at makapagbigay ng iba pang payo ay lumabas na siya ng clinic nito. She inhaled deeply before opening the door, then exhaled after closing it. Hindi niya inaasahan na 'yon ang sasabihin ng kaibigan niya. She thought that she was just being sick. Ang totoo ay ilang araw nang hindi maganda ang kaniyang pakiramdam kaya nga marami na rin siyang absences. Bumisita lang siya sa ospital para sana magpacheck up ng kaniyang sakit, pero nang makasalubong niya si Jennifer ay niyaya naman siya nitong magpapregnancy test kesyo malakas daw ang pandama nito na may lumalangoy na sa loob ng kaniyang tiyan. She went to the parking lot. Lulan siya ng kaniyang pulang Lamborghini nang tawagan niya ang kaniyang asawa. Nakailang ring muna bago nito sagutin ang kaniyang tawag. "Uhm, Robert. Anong oras ka uuwi?" She can't wait to tell him personally the good news. Wala kasi ito sa ospital dahil wala naman itong scheduled na operasyon ngayong araw. "Siguro mga bandang alas sais na. Bakit ba?" "Well, I have something to tell you. Agahan mo ng uwi ah? Puwede bang alas cinco ka na umuwi? Masyado na kasing late kapag six ka pa uuwi." "I don't know, can't you just tell me over the phone? Nakikipaglaro kasi ako ng soccer ngayon kasama ng mga kaibigan ko." Napakamot si Ishi sa ulo niya. So mas mahalaga pa pala kaysa sa akin ang mga punyetang kaibigan niya. "Well okay," she said casually trying not to sound angry. "Bahala ka." Pinagpatayan na niya ito ng tawag, nagtatampo na siya sa kaniyang asawa. Mabilis ding nagring ang kaniyang cellphone. Her husband calling. "I'll try to be early," wika nito. She smiled. "Okay, bye. I love you..." It took a few seconds for him to respond. "I love you too." She ended the call. Nailing siya sa kaniyang asawa. Para bang nitong mga nakaraang buwan ay nagiging malamig ito sa kaniya. Well not really cold, parang hindi na ito ganoon kaamor sa kaniya tulad ng dati. Maybe he's cheating on me? Naiiling niya ang kaniyang ulo. Hindi niya ito dapat pinag-iisipan ng masama. But she read an article before that woman instincts are 90% true, lalo na kapag asawa or nobyo nila ang kanilang pinadududahan. Nang hindi pa rin mawala sa kaniyang isip ang ideyang 'yon ay naiumpog pa niya ang ulo niya sa manibela ng sasakyan. Which made a very long honking sound. Tuloy ay naingat niya kaagad ang kaniyang ulo dahil sa ingay na ginagawa niya. She started the engine and drove her way to her old friend's coffee shop. Malapit lang iyon sa ospital kaya nakarating din agad siya roon. She parked the car on the other side of the street then walked her way inside the shop. Pagpasok niya ay sinalubong siya ng mabangong amoy ng kape kasabay ng pagkuliling ng bell sa may pinto. "'Oy best friend! Napadalaw ka?" ani Joyce nang makita siya. "Rico, isa ngang black coffee para kay Ishi." Joyce is not really her best friend, gan'on lang talaga ang endearment nito sa kaniya. Damn, it smells too good in here. Tiningnan niya ang menu stand, then she remembered that she's pregnant. "Joyce, gatas na lang. Saka tinapay." Nakipagtitigan muna ito sa kaniya bago nito palitan ang sinabi sa kasama. "Sige, isang gatas daw." Umupo siya sa stool sa harap ng bar. "Ang bango talaga rito." "Kamusta ka na friend? Balita ko nag-asawa ka na raw. Hindi ko pa nakikita ang asawa mo, guwapo ba?" landing-landi nitong tanong. It's been three years since she and Robert got married. Hindi niya naimbitahan noon si Joyce sa kasal niya dahil nasa ibang bansa ito. "Oo, siyempre guwapo. Sa ganda kong 'to, mag-aasawa ako ng pangit?" natatawa niyang sagot. "Sabagay. Pero buti na lang nakatali ka na! Hindi mo na ako maaagawan ng guwapo!" "Gaga! Kailan kita inagawan ng lalaki aber?" "Wala. Eh kapag kasi ikaw ang nakikita nila, ikaw kaagad ang nilalapitan. Teka, may guwapo kaming costumer dito, nasaan na ba?" Nilinga nito ang mga table. "'Yon! 'Yong nasa table eleven," bulong nito sabay turo sa lalaking nakatalikod. "Kilatisin mo nga kung talagang guwapo." Sinipat ni Ishi ang mukha ng lalaking nakatalikod, parang pamilyar ito na hindi niya malaman. "Teka, hindi ko makita ang mukha eh." Masyado kasing malayo mula sa puwesto nila ang lamesa nito. "Sino'ng mas guwapo, 'yan o ang asawa mo?" "Hindi ko nga makita." Patuloy pa rin siya sa pagsipat sa mukha nito dahil mukhang si ano... si... si Robert! Napanganga siya nang makita niyang may kasama itong babae. Napanganga siya with matching pained expression. P-tang-ina pala. Akala ko ba nakikipaglaro siya ng soccer sa mga kaibigan niya? Doon pa lang ay alam na niya kung ano'ng bullsh-t ang ginagawa nito. Well okay, she's with another girl. Hindi naman masama na sumama ang may asawang lalaki sa ibang babae. Pero kitang-kita niya na lumilingkis ang babae sa kaniyang asawa, napakalapit din ng mukha nito sa mukha ni Robert habang ito'y nakikipag-usap. At kilala niya kung sino ang babae na 'yon. Siya si Ella, ang ex-girlfriend ni Robert. Something is really going on. She's not stupid, she knows flirting when she sees one. Sabi na nga bang nagtatamang hinala siya!                         "Guwapo ano? Kaso nga lang may girlfriend na." "Hindi lang girlfriend, may asawa na rin siya. That man w***e, is my husband!" "What?!" bulalas ni Joyce. "Oh my god, eh sino 'yong babae na 'yon?" Napailing si Ishi saka siya napahugot ng malalim na hininga. "I don't know, tarang alamin best friend. Humanda sa akin ang mga 'to. Saglit lang, mag-eeskandalo ako! 'Wag mo akong subukan na pigilan! Masasaktan ka rin!" Kung nakukuha siyang tarantaduhin ng asawa niya ng patalikod, tatarantaduhin din niya ito, pero paharap! Halata ang takot sa panlalaki ng mga mata ng kaniyang kaibigan. "Wait, inumin mo muna 'yong gatas mo para malakas ka. Saka kainin mo 'tong tinapay, may pampalakas din 'yan," aligagang anito habang binibigay sa kaniya ang order niya. "Palitan mo ng malabsak mong apple pie 'tong tinapay ko," utos pa niya. Sinunod naman siya ng kaibigan niya. Hawak niya ang baso ng mainit-init na gatas sa kaniyang kamay, at ang apple pie naman sa kabila. Nang makalapit siya sa mga ito ay sinabuyan niya agad ng mainit na gatas ang mukha ni Ella, saka niya isinampal sa mukha ni Robert ang hawak niyang pie. They were both shocked, na tama lang namang maramdaman nila. Naiwan sa mukha ni Robert ang pie. Si Ella naman ay gulat na gulat sa biglaang nangyari sa kaniya. "Oh my god!" she cried as she tries to dry her chest with a napkin. "Oh my god talaga!" sang-ayon ni Ishi bago niya hawakan ang ulo nito saka ingudngod sa plato ng pagkain sa harap nito. Too violent, no? Mabilis na pinunasan ni Robert ang kaniyang mukha saka siya tumayo para pigilan ang nagwawala niyang asawa. "f**k you, Robert!" pinalis niya ang kamay nito. "'Wag mo akong hawakan! Putang-ina Robert, subukan mo lang talaga akong hawakan! Makikita mo rin ang ayaw mo!" Sa kabila ng kaniyang mga sinabi ay pinigilan pa rin siya ni Robert sa kaniyang ginagawa, hinawakan nito ang magkabilang kamay niya para pigilin siya sa ginagawa niya kay Ella. "God Ishi, 'wag kang mag-eskandalo rito!" saway niya rito dahil nasa kanila na ang tuon ng lahat ng tao sa paligid. "Punyeta! At bakit naman hinde?! Dapat lang ba na maging kalmado ako kasi may kasama kang pokpok?!" Tinuhod ni Ishi ang kaniyang ibaba, pero naiwasan iyon ni Robert. Ngunit mas malala pa ang ginawa niya dahil nagkaroon ng kaunting distansiya ang katawan niya papalayo kay Ishi kaya nakabuwelo ito para tadyakan ng malakas ang kaniyang alaga. Nabitawan niya ang mga kamay ni nito at napaluhod siya dahil sa sakit na dulot ng tadyak nito sa kaniyang 'balls'. Muling binanatan ni Ishi si Ella. Halos malagas na ang lahat ng buhok nito at ultimo anit nito ay mukhang malapit na ring matanggal. "Ikaw babae ka! Alam mo nang may asawa na, nilalandi mo pa! Kung hindi ka rin ba naman malandi ano?!" Nagtititili ang babae pero walang tumutulong sa kaniya. Hindi rin naman makagulapay si Robert dahil sobrang sakit ng kaniyang 'weak spot'. May dugong tumulo mula sa ilong ni Ella, bunga siguro ng pagngudngod sa kaniya ni Ishi. Sobrang galit ang nararamdaman ni Ishi. Wala siyang alam na dahilan para magloko si Robert. She gave him everything she can, at 'yon ang pinakamasakit sa lahat! Hawak pa rin niya ang buhok ng babae nang balingan niya ang kaniyang asawa. "Akala ko ba kasama mo ang mga kaibigan mo at naglalaro kayo ng soccer? Ito na pala ang kaibigan mo ngayon ano? So ang tema pala ng soccer mo, ay ipapasok mo ang 'special balls' mo sa nangangating 'goal' nitong kabit mo." "Stop it Ishi, she's not my mistress!" Napatawa si Ishi. "At ako pa ang niloko mo! So kapag nililingkisan ka niya, wala lang 'yon? Kitang-kita ko nga kung paano ikiskis sa'yo nitong malandi na 'to ang dibdib niya sa braso mo eh. 'Di ba?" tanong niya kay Ella. "'Di ba?!" tanong pa niya ulit nang hindi ito makasagot. Nanginginig ang mga labi nito na napatango. Marahas na hinila ni Ishi ang buhok nito para itayo. Muntik pa itong masubsob dahil maski ang mga tuhod nito ay nanginginig din dahil sa takot. "Guys," tawag ni Ishi sa lahat. "Tandaan niya ang mukha nitong babae na 'to dahil ito ang mukha ng tunay na batayan ng malandi. Buong katawan niya may p-ke!" Nagtawanan ang ilang customers dahil sa sinabi niya. Well that's life, you don't dare mess up with her. Kung ayaw mong mapahiya, 'wag na 'wag mo siyang gagalitin dahil bihasa siya sa bad words. Nakarecover na rin si Robert sa sakit kaya nahila na niya ang kaniyang asawa. "Ishi, baby please stop this!" "Baby your f-cking face! I can't believe this Robert, akala ko n'ong mga nakaraang buwan ay abala ka lang kaya ka nagiging malamig sa akin. 'Yon pala kaya ka nagkakagan'on kasi may iba nang nagpapainit sa'yo. Am I wrong?" He shook his head. "No. No, hindi gan'on. Please Ishi, tama na." Napapikit siya ng mariin. Kung kanina ay galit ang nangingibabaw sa kaniya, ngayon naman ay unti-unti na itong napapalitan ng kalungkutan. Pagmulat niya ng kaniyang mga mata ay hindi na niya napigilan pa ang pagtulo ng kaniyang mga luha. "For three years, I did everything I can to make you happy. I loved you, kaya ginawa ko ang lahat ng kaya ko para alagaan ka. Alam na alam mo sa sarili mo kung paano kita minahal, and this is what you pay me? Oh for Christ's sake!" Binitiwan na ni Ishi ang buhok ni Ella saka siya mabilis na humakbang patungo sa main door ng café. Ayaw niyang ipakita kung gaano siya nasasaktan. Pilit niyang pinipigilan ang kaniyang mga luha, but some tears won't just stop crawling down her pretty face. Paniguradong pulang-pula na ang kaniyang mukha. Robert ran after her. Nagmamadali naman si Ishi na puntahan ang kaniyang sasakyan. Ngunit napatigil siya sa gitna ng kalsada. She can't breathe, tila ba naninikip ang dibdib niya dahil sa sobrang kalungkutan at pagkadismaya. Suddenly, there were loud honks. Ishi's dull eyes stared at the fast moving car. She just stood there. Nahihirapan siyang huminga. Magulo ang isip niya. Huli na nang matauhan siya na masasagasaan siya. Nagbrake ang driver, but it wasn't enough. The tires' screeching was painful to ears. Robert shouted her name. Naramdaman na lang ni Ishi ang pag-angat ng kaniyang mga paa at ang pagtilapon niya. Her whole body was hit by something hard, at mas masakit ang pagbagsak ng kaniyang katawan. It felt like all of her senses were banged. Hindi na niya maramdaman ang sakit sa loob niya. Thanks to the car who hit her. She was feeling numb all over. Her vision suddenly went blurry, and a bit reddish. She can see Robert's face, tila ba windang na windang ito. Naghalu-halo ang gulat, lungkot, at pag-alala sa mukha nito. His lips were moving as if he was saying something. But she couldn't hear him. Ishi's vision became more unclear, until she was in total black out.