บทนำ
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้” อารักษ์นิ่วหน้าเมื่อเห็นภรรยาตามกฎหมายของตนเดินออกมาจากห้องนอน
ดรัลพรเม้มปากเล็กน้อย ก่อนจะทำตัวให้เป็นปกติที่สุด กว่าเธอจะกล้าหาญลุกขึ้นมาแต่งตัวแบบนี้ ต้องใช้ความตั้งใจตั้งเท่าไร เธอจะไม่ยอมให้คืนนี้ผ่านไปเฉย ๆ แน่ ๆ
“ทำไมล่ะคะ ชุดของเพื่อนแปลกตรงไหน มันก็ชุดนอนทั่ว ๆ ไป ใครก็ใส่กันทั้งนั้น” คนตัวเล็กยิ้มพรายพร้อมกับหมุนตัวหนึ่งรอบ ทำท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูสุดชีวิต
เขาก็เข้าใจอยู่ว่า นั่นเป็นชุดนอน แต่ชุดนอนแบบนั้นมันมีโอกาสจะได้นอนด้วยเหรอ เธอกำลังเล่นกับความอดทนของเขาอย่างถึงที่สุด
“น้องเพื่อนไปเปลี่ยนชุดเลยนะ พี่จะปิดไฟนอนแล้ว” ผู้เป็นสามีบ่นอุบอิบ ตั้งท่าจะเดินไปปิดไฟส่องสว่างภายในห้องนอน
“อย่าเพิ่งปิดสิคะ พี่รักษ์ก็เห็นว่า ผมเพื่อนยังไม่แห้งเลย จะให้เพื่อนนอนทั้งแบบนั้นเหรอคะ ถ้าเพื่อนไม่สบายขึ้นมาจะให้ทำยังไง” ดรัลพรบุ้ยปากเล็กน้อย
“โอ๊ย น้องเพื่อน!!!” ผู้เป็นสามีร้องเสียงหลง “พี่จะหมดความอดทนแล้วนะครับ” อารักษ์โวยวายเสียงดัง
ดรัลพรหันกลับมาเผชิญหน้ากับสามีตามกฎหมายของตัวเอง เผลอแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากของตนเองอย่างลืมตัว ชุดนอนไม่ได้นอนที่เธอเอฟมาจากเว็บออนไลน์เป็นซีทรูสีขาวเนื้อผ้าบางเบา เปิดเผยสัดส่วนสวยงามที่ไม่เคยมีใครได้เห็น
“แล้วพี่รักษ์จะทนทำไมล่ะคะ”
เขาละสายตาแค่เพียงแวบเดียวเท่านั้นร่างเล็กกลิ่นตัวหอมกรุ่นก็กระโดดมานั่งอยู่บนท่อนขาที่อารักษ์เหยียดยาวไปกับที่นอน
“น้องเพื่อน” อารักษ์เรียกเธอเสียงแข็ง
“ขาาาาาาาาา...” คนตัวเล็กลากเสียงยาว ขยับดุ๊กดิ๊กไปมาบนท่อนขาแข็งแกร่งของสามี
“รู้ตัวไหมว่า น้องเพื่อนกำลังทำอะไรอยู่” อารักษ์สูดลมหายใจยาวเหยียด
“รู้ค่ะ กำลังยั่วสามีของตัวเองยังไงล่ะคะ” เธอส่งยิ้มน่ารักให้คนตรงหน้า
หากเป็นสถานการณ์ปกติ เขาคงจะรวบเธอมาอยู่ภายใต้อ้อมแขนไปแล้ว แต่นี่มันไม่ใช่ เธอรู้ทั้งรู้ว่า การแต่งงานของทั้งเขาและเธอเป็นเรื่องที่ไม่ปกติ หากครบกำหนดสามปีเขาก็จะปล่อยเธอไป และแน่นอนว่า เขาไม่อาจทำให้ยายตัวเล็กที่แสนจะน่ารักคนนี้มีราคี เขาไม่ใช่ผู้ชายฉวยโอกาส
“น้องเพื่อนก็รู้...”
“รู้อะไรคะ” เขายังไม่ทันจะพูดจบ ดรัลพรก็ขยับขึ้นไปจุมพิตสามีสุดหล่อไม่ทันให้เขาได้ตั้งตัว
“เราแค่...” เขากำลังจะพูดต่อ แต่กลับถูกยายตัวแสบขโมยจูบไปเสียก่อน
ริมฝีปากเล็กบางรสชาติหวานละมุนกำลังจุมพิตด้วยท่าทางเก้กัง มือเล็กกำลังทาบทับอยู่บนอกแกร่งของเขา กลิ่นหอมของสบู่และแชมพูกำลังทำสติของชายหนุ่มพร่าเบลอ
ช่วงเวลาหนึ่งอารักษ์เผลอตอบรับริมฝีปากเงอะงะของเธออย่างหลงลืมตัว ก่อนจะมีสติกลับมาอีกครั้ง
“พอเลย คืนนี้นอนคนเดียวไปนะครับ” ชายหนุ่มที่ตัวใหญ่กว่าจับภรรยาตัวแสบม้วนเข้าไปกับผ้าห่ม จนสภาพของเธอในเวลานี้ไม่ต่างอะไรจากหนอนบุ้ง
“กรี๊ด...พี่รักษ์ ปล่อยเพื่อนนะคะ” ดรัลพรดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในผ้าห่ม
ร่างสูงไม่ได้ตอบโต้ในทันที แต่ยกโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วอดถ่ายรูปหนอนบุ้งที่นอนอยู่บนเตียงที่เขาเพิ่งสร้างขึ้นมา เพราะเธอแสนจะน่ารักน่าเอ็นดู
แชะ!!
“คืนนี้นอนคนเดียวนะคะหนอนบุ้งน้อย!!!!” อารักษ์ยิ้มยียวนสุดท้ายก็หอบข้าวของออกไปนอนที่ห้องนอนแขก แต่ก่อนออกก็ยังไม่วายเดินมาจับผมของเธอให้ออกมาจากม้วนผ้าห่ม ถือเป็นความใจดีที่สุดของคืนนี้