ต้องทำยังไงสามีตัวร้ายถึงจะหย่ากับฉัน

"ชุดเดรสจากร้านมาดามวิเวียนส่งมาแล้วหรือยัง? การให้ท่านหญิงรอนานนั่นไม่ใช่เรื่องที่สมควรสักเท่าไหร่นะแอนนี่!!" บรรยากาศแสนวุ่นวายในคฤหาสน์ไรฮาร์ดเป็นเรื่องที่สาวใช้ทุกนางจะต้องพบเจอโดยเฉพาะวันนี้ วันที่มีงานเลี้ยงพิธีบรรลุนิติภาวะขององค์หญิงมิลลา ลาโม อีเทอนี่ ซึ่งท่านหญิงไรฮาร์ดไม่ถูกกับองค์หญิงมิลลาอย่างมาก ทั้งสองคนถือได้ว่าเป็นคู่แข่งกันมาตลอด ในทุกๆด้านและทุกๆเรื่อง.. "เรียบร้อยแล้วค่ะแม่นม ให้เตรียมน้ำนมสำหรับอาบเลยไหมคะ" "จัดการให้เรียบร้อย อย่าลืมว่าระดับน้ำจะต้องไม่เย็นไปและไม่ร้อนจนเกินไป เจ้าคงไม่อยากจะถูกท่านหญิงสั่งให้ไปเก็บขี้ม้าหรอกใช่ไหมแอนนี่" วันนี้...สาวใช้ทุกนางให้คฤหาสน์ไรฮาร์ดนั้นจะต้องระมัดระวังเป็นอย่างมาก เพราะอารมณ์ของท่านหญิงนั้นจะหงุดหงิดเป็นพิเศษ พวกนางจะต้องหลีกเลี่ยงการทำให้ท่านหญิงผู้สูงศักดิ์โกรธเคือง... มาเรีย ไรฮาร์ด... สตรีผู้มีความงดงามราวกับเทพีบนสรวงสวรรค์ ความงดงามที่ไม่อาจมีใครกล้าเทียบเคียง ผมสีเงินที่เป็นสัญญาลักษณ์ของตระกูลไรฮาร์ด ผิวขาวซีดราวกับกระดาษ ดวงตาสีเดียวกับเส้นผม ดวงตาสีเงินที่ฉายแววลึกล้ำ แก้มอมชมพูดูเปล่งปลั่ง และ..ริมฝีปากที่เชิดรั้นขึ้นอย่างเอาแต่ใจ เพราะว่านางคือบุตรีเพียงคนเดียวของดยุคไรฮาร์ด เป็นลูกสาวที่เติบโตขึ้นมาท่ามกลางความรักที่มากล้นของผู้เป็นพ่อ สิ่งใดที่นางอยากได้แค่เอ่ยปากออกมาเท่านั้น วันรุ่งขึ้นสิ่งของมากมายที่คิดเอาไว้ในใจก็จะปรากฏเบื้องหน้า.. ฉันถอนหายใจเบาๆเมื่อเห็นใบหน้าที่..สวยจนแทบจะลืมหายใจ.. พอยกมือขึ้นมาหยิกที่แขนก็ปรากฏเป็นความเจ็บปวดที่ยืนยันสิ่งที่กำลังสงสัยได้เป็นอย่างดี ไม่ได้ฝันแต่ทว่านี่คือ..เรื่องจริง มันคือเรื่องจริงที่ว่าฉันนั้นคือมาเรีย ไรฮาร์ด ตัวประกอบผู้งดงามที่ตายตอนต้นเรื่อง สาเหตุการตาย...มีชู้ และถูกสามีฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยม ทำไม คนที่งดงามเช่นนี้จะต้องถูกสามีฆ่าด้วยเหตุผลเช่นนั้นด้วยนะ เรื่องราวมันเกิดขึ้นเพราะว่ามาเรียตาย ดยุคเดอ อินโทเนียก็เลยจัดการจับตัวมิลลานางเอกของเรื่องมาพร้อมกับก่อการกบฏ เพราะชู้ของมาเรียคือองค์ชายมาเดลพี่ชายของมิลลา ความเจ็บปวดและความเคียดแค้นของเขาถูกลงไปที่มิลลา...เวลาหลายปีที่อยู่กับมิลลา เขาไม่เคยทำร้ายนางและ..มันเกิดเป็นความรักขึ้นมาเมื่อนางเอกที่แสนดีอยู่ต่อหน้าตัวร้าย เขารักมิลลาไปโดยไม่รู้ตัว แต่ทว่ามิลลานั้นทำไปเพียงเพราะเห็นใจดยุค และนางเพียงแค่ใช้ใบหน้าที่งดงามนั่นหลอกใช้เขา ดยุคเดอ อินโทเนียตายลงด้วยฝีมือของพระเอกของเรื่อง ที่ไปช่วยเหลือมิลลาออกมา จากนั้นก็ช่วยกันฟื้นฟูราชวงศ์แล้วอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข... มันจะต้อง...ไม่เป็นแบบนั้นสิ เธอไม่ยอมตายเพื่อให้โศกนาฏกรรมความรักของตัวร้ายกับนางเอกเกิดขึ้นหรอกนะ.. เริ่มจาก ไม่ต้องแต่งงานกับท่านดยุคเดออินโทเนียเป็นไง!! พอไม่ต้องแต่งงานกับเขาเธอก็จะไม่ตาย จะได้ใช้ชีวิตอยู่บนกองเงินกองทองของตระกูลไรฮาร์ทตลอดไปชีวิต "เตรียมน้ำเสร็จแล้วค่ะท่านหญิง.." "มะ..ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันอาบเอง" "...." แอนนี่มองหน้าแม่นม ก่อนที่เธอจะเดินไปเปิดประตูให้ท่านหญิง วันนี้นอกจากไม่ด่าแล้ว..ยังจะขออาบน้ำเองอีกด้วย "วันนี้มีงานฉลองพิธีบรรลุนิติภาวะขององค์หญิงมิลลา ท่านดยุคอินโทเนียมารอด้านล่างแล้วค่ะ บางทีท่านหญิงอาจจะต้องเตรียมตัวให้ไวกว่าเดิมสักเล็กน้อย..." "....ดยุค มารอทำไมกัน?" "อะ..เอ่อ นี่เป็นการออกงานครั้งแรกในฐานะคู่แต่งงานนี่คะ ท่านหญิงจะได้ออกงานในนามของดัชเชสอินโทเนีย..." มาเรียยกมือขึ้นมานวดหว่างคิ้วเบาๆ "เดี๋ยวก่อน...ที่นี่คือคฤหาสน์ไรฮาร์ท?" "ใช่ค่ะ ท่านหญิงมาที่นี่ชั่วคราวตามธรรมเนียมของชนชั้นสูง หลังแต่งงานจะต้องกลับมาที่คฤหาสน์เพื่อล่ำลาครอบครัวเป็นเวลาสองสัปดาห์ หลังจากนั้นท่านหญิงก็จะย้ายไปอยู่ที่คฤหาสน์เดออินโทเนียอย่างถาวรในฐานะดัชเชสอินโทเนีย..." "...." นี่แสดงว่า...มาเรียแต่งงานกับดยุคแล้วอย่างนั้นเรอะ!!! แผนการไม่แต่งงานกับดยุคอินโทเนียมีอันต้องยกเลิกเพราะมาเรียดันแต่งงานกับดยุคไปแล้ว...หนทางข้างหน้าทำไมมันช่างมืดมนเหลือเกิน... นี่ฉันจะต้องตายจริงๆงั้นเหรอเนี่ย "ข่าวลือเรื่องการหย่าของดัชเชสเวอรีตันนั้นโด่งดังไปทั่วราชอาณาจักร แต่ดัชเชสเป็นญาติห่างๆของตระกูลอินโทเนีย ยังไงท่านหญิงก็ควรระวัง....เรื่องการกล่าวถึง..." "หย่าอย่างนั้นเหรอ?" ยังพอมี...หนทางอยู่นี่นา ก็แค่หย่ากับเขา สามีของเธอน่ะ แค่หย่ากับเขาซะก็สิ้นเรื่อง!! "ข้าคิดว่าจะสั่งให้คนมาเก็บสิ่งของทุกอย่างที่เจ้าเคยใช้ไปด้วย มาเรียเจ้ามีความคิดว่าอย่างไร?" "....ดะ..ได้ค่ะ เอาตามที่ท่านดยุคว่าเลย" ในใจของเธอ...ใช่..ใจของเธอมันกำลังกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ราวกับว่าหัวใจมันจะทะลุออกมาด้วยซ้ำ เขา...ชายตรงหน้า สามีของเธอ ทำไมถึงได้ หล่อขนาดนี้กันนะ!! ผิวสีแทนที่ไม่ค่อยเห็นในชนชั้นสูง ดวงตาสีฟ้าที่ฉายแววล้ำลึก จมูกโด่งเป็นสัน ร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามไม่ว่าสัมผัสตรงไหน(กล้ามเนื้อ)ก็แข็งไปหมด ทำไมเขาต้องมาเป็นมาเป็นผู้ชายในแบบที่เธอชอบด้วย!! เธอกำลัง..แพ้รอยยิ้มที่อ่อนโยนนั่น เขายกมือขึ้นมาลูบไล้ที่แก้มของเธอเบาๆ "ข้าเฝ้าภาวนาให้เวลามันผ่านไปอย่างรวดเร็ว อยากให้สิบสี่วันที่ไร้เจ้า ข้างกายผ่านไปโดยไว...เพราะเตียงนอนที่ไม่มีเจ้ามันช่าง ทรมานเหลือเกินมาเรียที่รัก" "...." อย่าไปหลงกับความหล่อของเขาเด็ดขาดนะมาเรีย...อย่าได้หลงไปกับ... เขาโน้มใบหน้าลงมาก่อนจะฝังมันลงบนซอกคอของเธอ แบร์ประทับริมฝีปากลงไปบนผิวกายที่ขาวเนียนของภรรยาอย่างแผ่วเบา เขาใช้ลิ้นเลียเบาๆที่บริเวณซอกคอของเธอ และนั่นมันให้เธอถึงกับยับยั้งหัวใจไม่ให้สั่นไหวไปกับเขาไม่ได้อีกแล้ว "ถ้าไม่ติดกับว่าตอนนี้เราอยู่บนรถม้า ชุดราคาแพงชุดนี้คงจะถูกข้ากระชากมันออกจากร่างกายของเจ้า..เราจะทำกันรุนแรงในแบบที่เจ้าชอบ..." ดะ..เดี๋ยวก่อน!! ถึงมาเรียจะเคยร่วมหลับนอนกับเขาแล้วแต่ว่าฉันไม่เคย!! ชาติที่แล้วเรื่องแบบนี้ก็อ่อนประสบการณ์มากๆ ส่วนในนิยายก็กล่าวถึงมาเรียและดยุคอินโทเนียว่าดยุครักภรรยามาก ไม่ได้ลงรายละเอียดยิบย่อยเหมือนคู่พระเอกกับนางเอก "หรือว่าเราควรจะ...ทำมันบนนี้เลย" เธอยกมือขึ้นมาผลักเขาออกเล็กน้อย บนนี้...ไม่ได้สิ "ข้ายังอยู่กับท่าน แน่นอนว่าคืนนี้ทั้งคืนข้าก็ยังจะเป็นของท่าน แต่งานเลี้ยงเช่นนี้มีครั้งเดียว ข้าอยากให้..ท่านดยุคจับมือและควงข้าเข้างานเพื่อประกาศให้ทุกคนในราชอาณาจักรได้ล่วงรู้ถึงความรักที่ท่านมีให้กับข้า..." "ดวงตาคู่นี้ของข้าไม่เคยคิดมองสตรีใดมาเรีย มันหยุดอยู่ที่เจ้านับจากนี้และ..ตลอดไป" "แสดงให้ข้าเห็นสิแบร์ ให้ข้าเห็นว่าเจ้านั้นรักข้าเพียงคนเดียว"