HANNA (COMPLETED)

Chapter 3

Pinapasok ko sya at pinaupo. Nagmano naman sya kay mama at nag-usap muna sila kasi hindi pa ako tapos mag-ayos.

Nandito ako sa kwarto habang nasa baba naman si Luis at nakikipagkwentuhan kay mama.

Nakatulala lang ako habang nag iisip kung ano ba ang nangyayri sa sarili ko.

Unti unti na akong naguguluhan kung pano at bakit ko nahahayaan kong nangyayari ang mga bagay na ito.

Napaluha akong bigla.

"Hanna, ano ba? Tama na.. Napapagod na ako.." iyak ko.

Mahina lang naman para hindi ako marinig nila Luis at mama.

Ayokong mag aalala sila sakin.

Pero ayoko namang ganito lang ang mangyari sakin.

Hiyang hiya ako sa sarili ko lalo na kay Luis.

Kinumutan ko ng bahagya ang katawan ko sakay umiyak na naman.

Bakit ngayon pa? Bakit ngayon pa nangyari sakin to? Ayoko na! Iyak ko sa utak ko.

Natigil ako sa ganong posisyon ng may marinig akong katok.

"Knock! Knock!"

Pinunasan ko naman ang luha sa mga mata ko at..

"Anak.. Tapos ka na ba? Bilisan mo na at nakakahiya kay Luis." si mama.

Lumunok naman muna ako bago nagsalita.

"O-Opo, ma.. Patapos na po.." sagot ko lang.

Umayos na ako ng nagpatuloy na sa pag aayos.

"Be still, Hanna.. Be still.." sita ko na lang sa sarili ko.

Pagkatapos kong mag ayos ay bumaba na nga ako.

Nagulat naman ako sa tingin ni Luis habang pababa ako ng hagdan.

"What's that for, babe?" I askedhim.

Napachuckles naman sya.

"I just want to preserved what my eyes saw.." he said smilingly.

Alam ko na ang nais nyang sambitin.

Hinawakan nya ang kamay ko at inalalayan.

"Ma, alis na po kami."  nagpaalam na kami kay mama.

"Oo anak, Ingat.." sagot naman ni mama.

"Tita we'll go ahead na po." paalam din ni Luis kay mama.

"Sige, anak.. Ikaw na ang bahala kay Hanna.." Mama said.

Habang nasa sasakyan ay---

“You look really pretty today, babe.” Sabi nya na may ngiti sa labi.

I smiled back again and say…

“Ikaw naman mas gumwapo ka sa paningin ko.” Sagot ko.

Napatawa naman sya pero hindi to the point na tawang ahahaha. Yung tawang may finest. Ganon.

“You’re so funny..” sabi nya tapos kinurot ako sa pisngi.

“I love you.” I said.

“I love you to the most..” sagot naman nya.

Hindi sya sumasagot sakin ng I love you too. Ewan ko. Basta ayaw lang nya. Parang hindi daw kasi ok sakanya kaya naman yan lagi ang sinasabi nya and I know he always mean it.

Dumating kami s bahay nila pass 7 na ng gabi. Nakaready na nga ang buong pamilya nya eh.

“Luis, anak. What is all about ba?” tanong ng dad nya.

Natapos na kasi ang scenario na beso-beso sa family nya kaya naman eto na kami sa main course ng dinner.

“Oo nga naman kuya. I feel so excited about this. What did you prepare for us?” tanong ni Mimi, his younger sister.

“Don’t pressure your kuya, Mimi. Dad, just wait.” Ngiting sabi ng mama nga tapos ngumiti din sakin.

What was the smile all about? I really don’t get it.

“Dad, Ma, Mimi.. The long wait is over.” Simula ni Luis.

Lahat nakatingin sakanya esp. me dahil naeexcite din naman akong malaman kung ano meron diba?

Tumayo sya tapos pumunta sa likod ko na kinagulat ko. Hindi ko kasi alam kung bakit.

“I already think about this and I end up smiling with my heart full of happiness.” Tuloy nya.

“Luis, make it to the point anak. Natetense na kami.” Sabi ng dad nya.

“Dad, Ma.. I know I’m not older enough to handle things but I know I am older enough to do this.” Sabi nito tapos biglang may inabot na mini cake sakin.

Syempre I was really shocked sa ginawa nya.

Not the pag-abot ng cake thing ah? But the words on the cake itself.

I am totally speechless.

Dot dot dot.

“What was it?” tanong ni Mimi.

Tumayo sya at tiningnan ang nakasulat sa icing ng cake.

“Oh. My. Gee.!” She said with totally shock face.

“Hanna, will you marry me?” He finally utter the words.

Nakalimutan ko lahat ng nangyari kanina at kagabi sakin.

I was really OVERWHELMED.

“Hanna, darling. What was your answer?” tanong ng daddy ni Luis.

“I…. I…. I was shocked.” Yan ang sagot ko na naging dahilan ng pagtawa nila.

Tawa na hindi over. Yung tawa na finest katulad kay Luis kanina.

“Hanna babe, please don’t think of it.” Sabi nito as he held my hand.

Ang sarap sumagot ng oo, papakasalan kita. Pero nagdadalawang isip ako dahil sa nangyari sakin.

I saw Mr. and Mrs. Monteber smiling at us and esp. Mimi who really smiling abot hanggang tenga.

They all waiting for my answer.

I was tense!

Mahal na mahal ko si Luis. At itong bagay na ito ang hinihintay ko kahit na alam kong wala pa kami sa tamang edad.

“….. Babe,” I start.

Tumingin naman sakin si Luis.

“At first, all I know is that I like you. Then my feelings for you became love and I know that every day passes by, my love for you is getting into deeper feeling just like the ocean. I really can’t say Yes.” I said.

I saw their faces changed into disappoinment.

But I am not yet done with my speech so I continue it…

“Because I want to say it BADLY, I, Hanna Via Nostre, will marry you, Luis Kross Monteber.” I said with a smile and kissing scene made.

Everbody hugs us just like the usual scenario.

That was happened yesterday.

I am getting married.

No!

I mean.. WE ARE GETTING  MARRIED!!

I can’t think the fact that sooner or later, I will be Mrs. Hanna Via Notres-Monteber.

It’s good.

It’s really good.

Sana it’s the start to end all my nightmares.

Sana eto na.

Eto na to.

Please sana eto na talaga ang simula ng magandang kinabukasan ko, namin ni Luis.