My Butler

MB - 3

Yurice's P.O.V

*****

"Bakit ganyan attire mo?" Turo ko sa nerdy style nito.

First day niya sa school pero iba ang trip sa buhay.

"I choose to wear this para walang makakilala sa akin. At pag nagpaganda ako. Paano ka na lang? Baka ikaw pa mapagkamalang alalay ko. Pero alam mo milady hindi naman iyan dahilan. Gusto ko ikaw lang nakakakita sa kagandahan ko." Sabay wink niya sa akin.

Diko alam ano magiging reaction ko. First, beauty in disguise ang peg niya. Second, ang hangin niya at ang kapal. Third, kapal face siya para sabihing exclusive lang sa akin ang ganda niya.

"Alam mo? Ang kapal mo talaga ano? Mag ayos ka man sa hindi alam ko maganda pa din ako sayo. Kaya wag kang mag yabang. Butler lang kita. Wag mo ako ipapahiya sa school kundi malalagot ka sa akin." Simangot kong sabi at inirapan ko ito.

Kung tutuosin kasi aminin ko man sa hindi ay tama siya sa ganda nitong taglay. Kahit nerdy style suot niya ay may class at maganda pa din ito.

"Tara na miss Yurice baka malate ka pa sa klase mo." Pagdidismiss na lang nito.

Sa school dorm lang naman kami nagstay. Kilala ang British International University or BIU sa buong mundo at sa New York ito makikita.

Naihahanay ito sa Stanford University at sa iba pang malalaking at kilalanh unibersidad sa mundo.

"Ano ba course mo?" Tanong ko rito. I'm taking up my Business course. Third year na ako kaya isang taon na lang graduate na ako.

Bigla niya ako tiningnan ng masama.

"Alangan sa Medicine department ako tapos ang binabantayan ko ay sa kabilang building. Don't state the obvious milady. Kung saan ka ay doon ako. Malamang sa alamang." Napapailing nitong sabi na parang nagsabi ako ng impossible bagay.

"Alam mo? Ikaw ang butler na makapal ang mukha. Diko malubos maisip na bakit sa dami rami na pwede ipabantay pa sa akin ay ang gaya mong mayabang at walang pakialam ata sa mundi ang kasama ko ngayon." Naiirita ako dahil bakit pa ako pinapabantayan na kung tutuosin kaya ko naman ang aking sarili at alam iyon ni dad.

"Hindi ako mayabang milady dahil wala akong maipagmamayabang kundi ang katutuhanan na maganda talaga ako." Bigla niya akong tinititigan sa mata. "Pero kahit mayabang ako sa paningin mo ay aalagaan kita." Bigla nito akong hinapit sa bewang na dahilan ng pagkakalapit ng katawan namin.

Nagkatitigan kami. Hinagod niya ako ng tingin hangang sa mapadako ito sa labi ko. "Your heart beat fast like mine milady at gusto ko sa akin lang iyan titibok ng ganyan kabilis." Dahil sa sinabi nito ay doon ko napagtano na i hold my breath pala at ang bilis ng t***k ng puso ko.

Naitulak ko siya ng may kalakasan dahil para akong sinisilaban ng apoy.

"You." She pointed her forefinger on me.

"Huh?" Iyan lang nanulas sa labi ko dahil di pa din ako makahulma sa pagkakadikit ng katawan namin kanina.

"Kaya ko ibigay buhay ko para sayo. Tandaan mo iyan. Di man ako ang typical na butler sa iyong palagay ay nais mong pagkatandaan na kahit paulit-ulit akong mamatay ay sisikapin kong mabubuhay para sayo." Pagkasabi niya ay hinila na niya ako patungo sa door.

The world slow down but my heart beat fast right now. Tulad ng nasa lyrics ng isang kanta. Iyan ang nararamdaman ko sa sinabi niya.

Ang bilis ng mga pangyayari at diko din maunawaan ang aking sarili.

Bakit gustong gusto ko ang mga sinabi nito?

Bakit gusto ko na hanggang sa walang hanggan niya iyon gawin?

Bakit gusto kong panghawakan ang mga sinabi nito?

Bakit ako masaya ng ganito?

Bakit siya ang unang taong nakagawa nito sa akin?

Ang mapangiti ako sa sobrang saya.

Yes, nakangiti ako habang nakatitig sa kamay naming magkasalikop.

Ang possesive ng pagkakahawak niya.

Wala kaming kasabayan sa elevator kaya ninamnam ko ang pagkakahawak nito sa kamay ko.

"Lead the way Yurice. I don't know saan klase natin eh." Sabi ng taong nasa harapan ko at mataman na naman nakatingin sa akin.

Nasa labas na pala kami ng dorm ng diko namamalayan.

"Good morning miss Yurice." Biglang may bumati sa akin mula sa likod ng butler ko.

"Good morning too miss Cloe." Nakangiti kong sagot at sinundan ito ng tingin.

Nag jojogging ito batay na rin sa attire niya. Ang sexy at ganda niya tingnan kahit pinagpapawisan ito. Pero ika nga sabi ng nakakarami ang manhid niyang tao. Oblivious ito sa sariling ganda. Bagay na bagay sa kanya ang mahaba nito buhok.

"Mas maganda ako kesa sa kanya kaya sa akin ka lang dapat tumingin." Bigla akong napalingon sa taong nagreklamo.

Napangiti ako dahil nakapout ito. Ang cute niya tuloy tingnan.

"Oo na maganda kana kaya halika na at baka malate pa nga tayo." Napapailing na lang na turan ko.

Nakita ko ang biglang pagsilay ng ngiti sa labi niya.

At.....

"Thank you." Bumulong nito sa akin na ikinatayo ng mga balahibo ko sa katawan kung mayrun man.

Bakit parang ang ganda ganda ng umaga ko?

Damn! Pakiramdam ko ay namumula ako.

Nauna na lang ako maglakad upang hindi nito makita ang aking pamumula.

*****

"I'm Eva Winslet from Philippines. I'm Filipino-British American." Pakilala ng isang tao pagkatapos magpakilala ng butler ko.

Para akong pinagsakluban ng langit at lupa dahil sa babae na ito. Nag transfer din pala ito. So dalawa na ang problema ko.

Ang Gandang Ganda Sa Sarili at ang mas Gandang Ganda Sa Sarili.

Naka smirk itong nakatingin sa akin tapos ngumiti ito ng malapad sa taong katabi ko. Pero sa kasawiang palad di ito nakatingin sa kanya. Kaya nawala bigla ang ngiti nito. Buti nga! Halatang magpapacute pa sa butler ko. Tsk!

Vacant ang chair sa right side na kinauupuan ni Amber kaya doon umupo ang bruha.

"Hi Amber." Bati niya na ikinalingon ng isa rito.

"Do i know you?" Mahinang tanong nito na ikinasimangot ni Eva.

Bumulong si Eva rito kaya diko narinig ano sinabi niya.

Napalingon sa akin si Amber at bumulong din.

"Gusto mo ipasalvage ko itong katabi kong haliparot milady?"

Napahalagpak ako ng tawa. Haha walang effect pala ang panlalandi ng isa sa butler ko dahil mukhang hindi siya type.

"Care to share miss Yurice?" Bigla kong natutop ang bibig ko dahil sa boses ng professor namin.

Nahiya ako bigla dahil lahat pala sila nakatingin sa akin. Tapos ang katabi ko ang lapad ng ngiti.

"I'm sorry sir, it will never happen again." Hinging paumanhin ko.

"Kasalanan mo kasi ito eh." Bulong ko sa isa.

"Just say yes and i will do it for you." Bulong pa din nito.

Nakagat ko na lang pang ibaba kong labi upang supilin ang ngiting nais kumawala sa labi ko.

Mabilis na tapos ang klase namin sa umaga na iyon.

"Miss Amber, can you join us for a lunch....with my friends?" Tanong nito sa isabna lumingon pa sa mga kasama.

"Nope!" Walang pagdadalawang tanggi nito. "I need to cook for milady." Lumingon ito sa akin. "Let's go milady." Aya na nito sa akin na diko tinanggihan.

Sino ba ako? Oo nga siya ang butler pero tsemay magpapakimmy pa ba ako na gusto ko din naman. She give a way sa akin kaya ako na ang unang naglakad.

"Alalay lang pala." Rinig ko na sabi ng isang minion ni Eva. Nakataas ang labi. Si Carla na isang bully din namin noong high school. Classmate ko ito kaya siguro nag transfer ang demonyo nilang si Eva dahil halatang may mga balak na di maganda.

Pinalagpas ko na lang ito dahil hindi ako iyong tipong pumapatol sa low class ang ugali.

Habang naglalakad kami pabalik sa dorm ay nagtanong ang kasabay ko maglakad.

"Ano gusto mo kainin milady?"

"It's up to you." Sagot ko na lang.

"Ok." Simpling sabi din nito.

Masarap siyang magluto at marami siyang alam lutuin. Marunong din siya sa mga gawaing bahay.

Mukhang sanay nga ito sa mga ganun na trabaho pero makikita mo sa mga kamay nito na hindi bakas magtrabaho.

Mala kandila pa nga ang kamay nito sa ganda. Ang lambot pa nga ng mga ito. Always ko kasi nahahawakan dahil ang hilig niya akong hilain.

Tulad ng sabi ko. Akala mo kung siya ang boss sa amin kung maka demand minsan.

Natapos ang buong araw namin na wala naman kakaibang nangyari maliban sa nagsisimula ng mambully sina Eva kay Amber.

Pero di epektibo sa isa dahil parating may nakapansak na head phone sa tainga nito.

Kahit saan ako ay doon siya.

Kahit sa comfort room ay doon siya.

Kulang na lang pati sa cubicle ay pumasok ito.

Pero ang pinaka gusto ko rito ay ang pagiging gentlewoman nito.

Ngayom ko lang na appreciate na kung tutuosin dati niya na pala ito ginagawa sa akin.

Nag simula kasi ito sa sinabi nitong kaya niyang ibuwes ang sariling buhay para sa akin.

Kaya nga ba niya akong pangalagaan?

Pakiramdam ko simula sa araw na ito mas maraming mangyayaring pagbabago ang magaganap sa buhay ko kasama siya.

*****

Nicolette0810