Story By Yumar Çaki
author-avatar

Yumar Çaki

bc
Paralel Evren
Updated at Oct 11, 2021, 14:32
Yağmur iyice bastırmıştı, yürüdüğü dar, uzun sokakta kimse yoktu. Sadece yürüyordu ay ışığındaki gölgesini izleyerek, nereye gittiği hiç önemli değildi. Ne yaptığını bilmiyordu, ne yapacağını, neden sokakta olduğunu, nerde olduğunu... Hiçbir şey hatırlamıyordu. Kemikleri sızlıyordu sanki bir boğa ile güreşmiş gibi. Çok bitkindi, ıslanmıştı. Durdu, bir kapının önüne oturdu. Elleri kanlıydı, korktu, neler olduğunu hatırlamaya çalıştı. Ama olmuyor, hiçbir şey hatırlamıyordu. Sırtını duvara yasladı, gözlerini kapattı, çığlık sesleri yankılanıyordu kulağında. "Dayan Chris! Dayan!" Ayağa kalktı, yürümeye devam etti. Bir yandan çığlık seslerine anlam yüklemeye çalışıyordu. Ses tanıdıktı. bir kızın sesi, sanki her şeyini kaybetmiş gibi çırpınıyordu. "Kimse yok mu? Yardım edin!" Ve bir patlama sesi... kulağı çınladı, yağmur dinmişti. Kalkıp yürümeye devam etti. Sonunda sokağın sonuna vardı. Orman gibi çokça ağacın bulunduğu gözüne aşina bir parktı burası. Etrafa bakındı, karanlığın içinde bir şey saklar gibi yürüyen birini gördü. Bir elinde şemsiyeyi tutmuş, diğer elinde poşetler taşıyordu. Beresi yüzünden yüzü gözükmüyordu. Acelesi var gibiydi, çok hızlı yürüyordu. Midesi bulanmaya başladı, çok garip bir histi. Daha önce böyle bir his yaşamamıştı. Gördüğü adamı takip etmek istiyordu ama neden bilmiyordu. Sadece istiyordu. Adamın arkasından yürümeye başladı. Olabildiğince uzaktan, gözükmemeye çalışarak. Sadece yürüyordu. O garip his hala içinde dolaşıyor ve gittikçe kötüleşiyordu. Adam parkın sonundaki kırmızı bir eve girdi. Ev ona çok tanıdık geliyordu. Nereden? Evin ışıkları açıktı. Eve yaklaştı, penceresine doğruldu. İçeriden sesler geliyordu " Hepsi tamam mı? " Midesi daha da bulanmaya başladı. Çok garipti, sanki bir uçurumdan düşüyor gibiydi. Ses tanıdık geliyordu. Daha da yaklaştı, pencereden içeri bakmak için kafasını kaldırdı. Kızıl, kıvırcık saçlı, kahverengi gözlü bir kadın, karşısındaki adamla konuşuyordu. "Birkaç eksik var ama idare eder" dedi adam. Uçurumun sonuna gelmiş yere çakılmış gibiydi. Kadının yüzü, karşısındaki adamın sesi... İçerdeki adam kendisine doğru döndü. Kanlı elleriyle ağzını kapattı, soluğu kesilmişti. "Merak etme Chris, başaracağız!"
like