Prologue

1633 Words
I breathe heavily when I step my feet on this huge building, pakiramdam ko may di magandang mangyayari. "good morning ma'am" sa kabila ng kaba ay nagawa ko pa ring ngumiti at bumati pabalik. Kakagaling ko lang sa Isang meeting with the client nang biglang tumawag si Jordan. Halata ang galit sa boses nito ng utusan akong pumunta dito sa opisina nito. Nag patuloy ako sa paglalakad. bakit nanaman niya ba ako pinapunta dito? Kinakabahan na hindi ko maintindihan ang sarili ko. May nagawa nanaman ba akong mali? Sumakay ako sa elevator patungo sa floor ng office niya. Bumukas ang elevator na sinakyan ko sa floor ng opisina ni Jordan. Wala naman ang secretary niya kaya nagpatuloy na ako sa paglalakad hanggang sa mapahinto ako ng nasa tapat na ako ng pinto ng opisina niya. "Urggg! Faster babe!ohh! Yeah! That's it babe! f**k me babe! f**k me more!" ungol ng isang babae ang naririnig ko mula dito sa labas ng pinto na kinatatayuan ko. Gusto kong takpan ang tenga ko para hindi ko siya marinig. Napakapit ako ng mahigpit sa aking dibdib. Sumandal ako sa pader ng manghina ang aking mga tuhod. Ito nanaman yung sakit. Hindi pa ba ako nasanay? "Ahh! Ohh! Babe faster!" Rinig na rinig ko ang ungol mula sa loob ng opisina ni Jordan. May babae nanaman siya. Ano bang pakialam ko kung may babae nanaman siya? Pang-ilang beses ko na ba siya nakikitang may katalik na iba? Hindi ko na mabilang. Pinapunta niya lang ba ako dito para makita o marinig ko ang ginagawa nila? "I'm near babe. Ohh, ohh s**t! Sige pa!" Hiyaw ulit ng babae ni Jordan. Pinikit ko ang aking mata ng maramdaman ko ang pag tulo ng luha ko mula doon. Pinipilit kong masanay pero hindi ko magawang masanay sa mga ginagawa niya. Naikuyom ko ang aking kamay dahil sa galit na nararamdaman ko. Sana makayanan ko pa. Sumisikip ang aking dibdib. Halos hindi ako makahinga. Parang may malaking bara sa lalamunan at dibdib ko. Pinunasan ko ang aking mata gamit ang aking palad ng marinig kong tapos na sila sa ginagawa nilang milagro. Inayos ko ang aking damit na medyo na gusot. I smile bitterly. Kahit anong sakit kailangan kong ngumiti. Nasanay na akong ngumiti kahit hindi ito ang totoo kong nararamdaman. Dito naman ako magaling, sa pag papangap. Hindi ko pwedeng ipakita na mahina ako. Na nasasaktan ako. Ilang minuto ang pinalipas ko bago nakangiting kumatok sa pinto ng office niya. I saw Jordan sitting on his swivel chair. Ang botones ng suot nitong polo ay nakabukas. I smell the scent of s*x in the office. Gustong kumawala ng luha ko. Ngunit ang ngiti sa labi ko ay nakadikit pa rin. "Who are you?" Mataray na tanong ng babae ni Jordan. Nakataas pa ang kilay nito habang mapanuring nakatingin sa akin. Lumapit Ito at yumakap sa braso ni Jordan. Walang emosyon ang mukha ni Jordan Habang nakatingin sa akin. Inalis nito ang kamay nang babaeng nakayakap sa balikat nito. Naiinis ang babae pero muling lumapit kay Jordan at kumapit sa braso. "We're done. I'm done f*****g you! Trixie. You may go." Jordan said to the woman in a very cold voice. Nabakasan ko ng inis at galit ang mukha ng babae. "Who's Trixie? I'm not Trixie! I'm Loraine!" Sigaw nito kay Jordan. "Whatever! We're over you may go!" Kung ipagtabuyan nito ang babae, Parang walang nangyari sa mga ito kanina. Tinignan nung babae ng masama si Jordan. Pagkatapos ay malakas na sampal ang ibinigay dito. Tinignan ko ang emosyon ng mukha ni Jordan ngunit wala itong ka-imo-emesyon sa mukha. Ni hindi manlang nito tinignan ang babae bagkus diretso ang Maya niyang nanlilisik sa akin. "Jerk!" Sigaw nang babae matapos na kuhanin ang gamit na nasa lamesa ni Jordan. The drama is over. The kalbaryo is begin. oo, kalbaryo. Sa lumipas na panahong kasama ko si Jordan mula ng bumalik ako. Wala siyang ginawa kundi ang pahirapan ako. I know, I don't have rights to complain. Pero minsan gusto ko ng sumuko. Sarado ang isip niya sa mga paliwanag ko. Sarado siya para pakinggan ako. Pagkalabas ng babae ay lumapit si Jordan sa pinto at ni lock niya ito bago bumalik at pumunta sa harap ko. Napaigik ako ng mahigpit niya hawak ang aking braso. Pakiramdam ko babaon ang daliri niya sa aking braso. "Ano ba! nasasaktan ako!" Pilit kong binabawi ang braso ko na hawak niya. Pero gaya lang din ng mga nakaraan. Wala akong nagawa. Hinila niya ako papasok sa loob ng Kwarto nito dito sa loob ng opisina niya. Umiigting ang panga nito Habang nakatingin sa akin. madilim ang bukas ng mata nito. Ang kulay abo nitong mata ay makikitaan ng galit. Ano nanaman ba ang ginawa ko? bakit nanaman siya nagagalit sa akin? "Strip!" Sigaw niya sa akin. "Ayoko!" Balik sigaw ko sa kanya. Mas dumilim ang mata niya. Bakas ang galit sa kanyang mukha. This is the first time I disobey him. Sawa na ako. Sawa na akong masaktan. Paulit ulit nalang ba akong magiging ganito? Ipag sisiksikan ko ang sarili ko sa taong ayaw naman talaga sa akin? "Ayaw mong maghubad sa harapan ko?! Pero ayos lang sa harap ng ibang lalake? Why? Because they are much better in bed?!" Bakas ang sobrang galit sa boses nito. Nag pantig ang tenga ko sa sinabi niya. Oo, pumayag ako sa gusto niya dahil alam kong malaki ang kasalanan ko sa kanya. hinayaan ko siyang gamitin ako. Pagsawaan ako. Lalo na ang iparamdam sa akin na basura lang ako para sa kanya. Pero ang hindi ko magawang tanggapin ay ang ipamukha niya sa akin na wala akong dekadelesang babae. I've been faithful to him. Nagawa kong magsinungaling sa kanya noon dahil yung ang kailangan kong gawin. Pero sa lumipas na panahong magkahiwalay kami. Siya at siya lang. Walang ibang lalaking nakahawak ni makapasok sa puso ko. Kaya ang sakit na marinig mula mismo sa kanya na para akong Isang pakawalang babae. Ngumisi siya. Hinagod ng kanyang mata ang kabuoan ko na tila Nandidiri siya sa akin. Gusto kong maiyak. Gusto kong lumayo at magtagpo nalang ulit katulad noon. Sinalubong ko ang mata niya na nag liliyab sa galit. Lumapit siya sa akin at hinila ako sa braso. Itinulak niya ako sa kama. Napatigil ako ng medyo masakit ang pag bagsak ko. "Bakit! Hindi ba? Mula pa noon hanggang ngayon! Wala kang pinagbago!" litaw ang mga ugat sa kanyang leeg habang nanlilisik sa galit ang mata. "Hindi ba kaya ka umalis noon para sumama sa ibang lalake?! You left me because you saw me as a piece of s**t!. Because I can't give you the luxurious life you wanted! I accept it! Dahil wala naman talaga akong maipagmamalaki noon. Pero sana hindi ka na nangdamay ng inosente." Kita ko ang pinipigilan niyang luha sa mga mata. Ngunit bawat salitang binibitiwan niya ay puno ng galit. Nangilid ang luha ko ng maalala ko ang nangyari noon. Ang dahilan kung bakit nag bago si Jordan. He is not my Jordan. My Jordan who love me. The man who willing to sacrifice himself for me. Nakahit walang wala kami noon. Masaya kami. Until one day everything change. Hindi ko naman yun ginusto. Hanggang ngayon pasan ko ang bigat. masakit din para sa akin ang mawalan. Mas lumapit siya sa akin. He ripped my blouse. Lumantad ang suot kong bra. Pinigilan kong pumatak ang luha ko. Hindi ko pinakita sa kanya na natatakot ako. Sinalubong ko ang nag liliyab niyang mata. He started to touch my body. Halos napasigaw ako sa sakit tuwing walang pag-iingat niyang pinipisil ang aking katawan. I wanted to cry out loud. Gusto kong pigilan siya. Pero ano pang magagawa ko? Kung kahit na nasasaktan ako sa ginagawa niya. Mahal ko pa rin siya. He remove his clothes. And positioning himself in between my thigh. Napakapit ako sa balikat niya nang nagsimula niyang ipasok ang kanya sa akin. Walang pag iingat. Bawat galaw Niya ay tila mag-iiwan ng marka sa aking katawan. I buried my face on his shoulder. Ayokong makita niya ang umiiyak kong mga mata. Kahit masakit ang ginagawa niyang pag-angkin sa aking katawan. Kahit na ipinaparamdam niyang mababang uri lang ako ng babae. Hindi ko magawang labanan siya. Maybe because I am the reason of his changes. I am the reason why he became a monster. Hanggang panaginip ko nalang ba makikita ang Jordan na minsan ay nag paramdam sa akin na isa akong mahalagang tao. Na karapat dapat akong mahalin? Tahimik akong umiyak sa balikat niya. Mahigpit na nakayakap ang aking braso sa kanyang katawan, habang walang pag-iingat siyang umulos sa loob ko. ilang sandali ang lumipas, naramdaman ko ang pagbagal ng pag galaw niya sa ibabaw ko. Ngayon ay masuyo na ang ginagawa niyang pag-ulos. A few more thrust. He filled me. Mas binaon nito ang kahabaan sa loob ko. Ang umaagos na likido mula sa aking p********e ay tanda ng pag papaubaya kong muli. Umalis siya sa pag kakakubabaw sa akin. Nakatulala lang ako. Gumilid ako ng higa patalikod sa kanya. Rinig ko ang malalim niyang pag buntong hininga. Pagkatapos ay ang sunod-sunod niyang pagmumura. Gusto ko siyang tignan. Pero hindi ko pa siya kayang harapin na may luha sa aking mata. Kasunod noon ay ang malakas na kalabog ng pinto. He left me. He left me again. Yan ang palagi niyang ginagawa pagkatapos niya akong angkinin. Ipinaparamdam niyang basura lang ako para sa kanya. Tahimik akong umiyak. Pumikit ako at ang mukhang aking nakita ay ang mukha ng masayang Jordan Lazaruz. And the picture of us with our little angel. Ang pamilya na pinangarap ko. Ngunit kailan man ay di ko naranasan. Everything was my fault. Kasalanan ko ang lahat. And this is my destiny. To love a man......... Who.............. Prone to Lies.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD