Prologo

1147 Words
Habang isa isa n'yang tinanggal ang saplot sa aking katawan ay pasimple ko namang tinatanggal ang baril na nasa aking hita at dahan dahan ko itong inilalagay sa ilalim ng aking puting unan. Pasimple akong humiga doon at tuluyan na nyang natanggal ang aking mga saplot kaya naman tumambad na sa kanya ang aking hubad na katawan. Hinagod niya ako ng tingin mula itaas hanggang sa ibabang bahagi ko. Lumukob naman sa akin ang kaba pero hindi ako nagpakita ng kahit na anong takot para sa kan'ya. Hindi rin ako dapat makaramdam ng kahit na anong takot sa pagkakataong ito. Ito na yun! Wala nang urungan! Bahagya pa niya ako muling tinitigan. I can see the lust and the desire in his eyes o baka naman nagkakamali lang ako. Sinunggaban niya kaagad ako ng isang mapagparusang halik, punong puno ito ng pagnanasa sa kanyang mga mata at nararamdaman kong lumalalim na ang bawat paghalik niya. Ngunit hindi dapat ako magpadala sa temptasyon na ibinibigay niya sa akin. Bahagya akong gumagalaw ayon sa galaw niya, sinasabayan ko siya habang papalapit ako ng papalapit sa pinaglagyan ko ng baril kanina na hindi inihihiwalay ang labi ko sa labi niya. Hindi ko maitatanggi na nakakabaliw ang mga halik niya. Alam kong nababaliw na rin siya sa akin sa pagkakataong ito. Kaya naman kinuha ko ang pagkakataong iyon upang tuluyan kong makuha ang baril at agad ko itong itinutok sa kan'ya. Bahagya pa n'yang hinabol ang labi ko ng maghiwalay ang aming mga katawan. Nagulat siya ng tutukan ko siya ng baril pero agad din nawala ang gulat at takot nyang iyon na parang alam na niya ang binabalak kong gawin. Parang alam na n'yang mangyayari ito. Tuluyan akong dumistansya sa kan'ya at dumako kaagad ako malapit sa puting kumot at ibinalot ko kaagad ito sa aking hubad na katawan. The f*ck! Sya ang first ng lahat! Maliban lang sa-- natigilan ako. No it cannot happen! "Put down the Gun or else--" narinig kong sabi niya. Ibinitin niya pa ito kaya naghihintay ako ng karugtong. Ni hindi ko man lang siya kinakikitaan ng kahit na konting takot o kaba. Kalmado lang ang boses niya kahit nakatutok na sa kanya ang hawak hawak kong baril. "Or else what?" Pagdugtong ko, "Papatayin mo rin ako kagaya ng pagpatay mo sa kapatid ko?" nakangisi ko pang sabi sa kanya. Ipinaparating kong hindi rin ako natatakot sa kanya. Alam kong mahina ang pwersa ko dahil naiilang ako sa hitsura ko ngayon. Isa pa hawak ko sa isang kamay ko ang kumot na tumatakip sa akin habang nasa kanan ko namang kamay ang maliit na baril. "Hindi ko alam kung saan nanggagaling ang galit mo sa akin para umabot tayo sa ganitong sitwasyon, Natalia.. pero please.. ibaba mo ang baril na iyan, hindi magandang biro yan dahil nabitin ako." Frustration feels in his voice but, f*ck! Yun parin pala ang nasa isip niya hanggang ngayon? Mababa at kalmado parin ang boses niya habang prenteng nakaupo lang sa gilid ng kama nitong room ng 5-star hotel. "Do you really think of killing me huh, Natalia?" Aniya na hindi ko maipaliwanag kung anong meron sa kakaibang mga titig niya. May bahid na ng hinanakit ang bawat salita niya. "Of course! Buo na ang loob kong patayin ka dahil ito na ang matagal ko ng hinihintay na pagkakataon. Ang mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng kapatid ko." sigaw ko sa kanya habang hindi ko parin inaalis ang baril kong nakatutok parin sa kanya. Napangisi siya sa sinabi kong iyon. Aba't ang gag*ong to! Nakuha pa akong ngisian! "Really huh." wika niya habang papalapit sya ng papalapit sa kinaroroonan ko ngayon. "Wag kang lalapit! kung hindi katapusan mo na!" sigaw ko ulit sa kanya. Pero hindi sya nagpapatinag. Ipinapatuloy parin nya ang paglapit sa akin. Natataranta na ako. Nanginginig ang mga kamay kong itinutok ito ng diretso sa ulo nya. Pumikit ako at kinalabit ang gantilyo ng aking baril. Napamulat ako'ng bigla ng walang putok akong narinig. Paulit ulit ko pang kinakalabit ang gantilyo nito ngunit wala talagang lumalabas na bala mula rito. Anak ng Tokwa! Paano nangyari na walang bala ang baril ko? Sinong nagtanggal? Kinuha niya iyon sa mga kamay ko ng walang kahirap hirap saka niya ako hinawakan sa dalawa kong kamay at nilagyan kaagad ng posas. Galit ko syang binalingan habang nagpupumiglas ako. "Ano ba Gabriel! tanggalin mo ito!" sigaw ko ngunit parang wala syang naririnig. Itinulak niya ako pahiga sa kama. Agad syang umibabaw sa akin habang pilit akong kumakawa mula sa pagkakagapos niya sa akin. Unti-unti niya kong hinahalikan sa labi pero iniiiwas ko ang labi ko sa kanya na lalo niya pang ikinagalit. Kaya naman hinawakan nya ang aking mukha pababa sa panga ko para hindi ako makaiwas sa halik niya. Marahas niya akong hinahalikan habang hawak parin ang aking mukha. Lumalim pa ng lumalim ang halik niya, nalalasahan ko narin ang aking sariling dugo mula sa labi hanggang sa tuluyan na akong nawalan ng lakas at tuluyan nang nagpaubaya sa kanya. Unti-unti nyang ipinasok ang pagkalalake niya sa p********e ko, batid kong nahihirapan siya kaya naman ng magtagumpay siya ay gulat ang naging reaksyon niya. Sabagay sino nga bang mag aakala na ang isang prostitute ay virgin pa sa dami ng lalaking sinamahan ko sa club. Nagtatanong ang kanyang mga mata. Salitan ang tingin niya sa mga mata ko. Hindi ko alam kung para saan ang mga tingin nyang iyon pero unti unti nalang tumulo ang luha ko. I can see the pain in his eyes. Marahil ay dahil pinagtangkaan ko syang patayin kanina lang. Pagkatapos ng tagpong iyon bigla nalang kaming nakarinig ng malakas na kalabog. Sabay kaming napatingin sa pintuan at nakita ko ang isang pamilyar na lalake na may hawak na baril. Nakatutok iyon sa akin! Isang malakas na putok ng baril ang umalingaw-ngaw sa buong kwarto hanggang sa... natagpuan ko nalang ang sarili kong naliligo sa sarili kong dugo. Nanginginig ang buong katawan ko. Takot at gulat naman ang nakita ko hitsura niya. Hinawakan niya ang aking mukha para alalayan ako. Natalia! No! Please! Stay with me! Naririnig kong mga sigaw niya pero unti unting nang lumalabo ang pandinig ko. Nag-i-slow-mo narin ang bawat galaw niya sa paningin ko. "Paanong.." Tanging salita na lumabas sa bibig ko. Yung lang ang nasabi ko habang unti unti na akong nakakaramdam ng panghihina at panlalabo ng paningin. "F**k! bullshit! Brando!? Anong ginawa mo?" Narinig kong sabi nya sa taong biglang dumating. So, it was him. All the time ay siya lang pala ang hinahanap ko? Nararamdaman kong umaangat ang akin katawan. Bumibigat na rin ang talukap ng aking mga mata.. "No!!! Natalia! Wake up!" sigaw pa nya. Hindi ko sya magawang kausapin kaya naman bahagya kong inabot ang kanyang pisngi at ngumiti sa kanya. "I-Im sorry Gabriel." And everything went black. I'm sorry Ate. Hindi ko natupad ang pangako ko sayo."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD