Possessive Vampire

Chapter 1

Zylein Eula

I'm watching the stars that are twinkling above. I was mesmerized by the beauty that God has made. Dad said that Mamala loves to watch the stars and I ask why. He said just look at the sky and you'll know why so I look up and now, I know the answer. They're shining like diamonds under the sunlight. So beautiful to watch.

Busy ako sa pag star gazing nang may narinig akong tawanan sa baba ng aking terrace kaya yumuko ako at nakita ko ang ex kong si Cleo at ang kanyang bagong girlfriend na ex-bestfriend kong si Celine.

I can't believe that they fooled me. Meeting when I'm not around, talking like a normal people in front of me. What a great pretenders.

I sigh

I saw Celine looked at my way and when she saw me, she smirked. Napailing nalang ako sa sarili ko. She really thinks that I'll be jealous? No way, not ever.

Pumasok na ako sa aking kwarto dahil nawalan ako ng ganang mag star gazing. Sumalampak ako sa kama at tiningnan ang orasan. It's already 7:05 in the evening.

Lumabas ako sa aking kwarto at bumaba papuntang sala. I saw mom and dad sitting in a long sofa watching TV while hugging each other.

I smiled

21 years had passed but their love for each other never fades and I'm lucky that I can see them being like that forever. What do you expect? Charmers don't die like Vampires.

I ruined their moment by sitting between them. I saw daddy pouted because of what I did making me chuckle. I looked at my mom and make a puppy eyes.

"Ako? Hindi niyo ba ako lalambingin?" I asked pouting at them

"Aww, come here sweetie. Give mommy a hug."

I smiled and hugged my mom so tight. Pinanggigilan ko talaga siya na ikinatawa niya. Dad started tickling me making me laugh

"D-dad-hahahaha stop-hahahahaha I-it-hahahahaha"

"Saying something sweetheart?"

Hindi na ako makahinga sa kakatawa dahil sa pagkilita ni Dad sa akin. Mom joined tickling me too making me laugh louder

"Dad-hahahahaahaha S-stop it a-already-hahahahahaha"

Tumigil na sila kakakiliti sa akin habang humihingal naman ako dahil sa nawalan na ako ng hangin.

Sumandal ako sa balikat ni mom. I'm contented of what I have now. I love my family so much. We stay like that until my stomach grumbles, saying that she's hungry. I pouted when they laughed at me.

"Someone's hungry" Dad teased

I pouted more

"Let's go to dining room, gutom na ang baby natin." Natatawang sabi ni Mom

Pagkapunta namin sa dining ay tinulungan ko si Mom sa mga kubyertos habang si dad naman ay nakaupo na. Ang tamad kasi hmmp. We started eating while talking our funny moments together.

And that's how our dinner goes

Natapos na kaming kaming kumain and I was about to clean the table nang pigilan ako ni mommy.

"Clean the table and wash the plates" Masungit na sabi ni Mom kay dad

"But baby-sabi ko nga maghuhugas na"

Tsk under

Napailing nalang ako at umakyat na sa taas para matulog. I was laying on my bed and stared on the ceiling.

"Ano kayang gagawin ko bukas?" I asked myself while thinking

Sing?

Umiling ako. I have no future in singing

Paint?

Nope, maybe on the other day

Read?

Not either, I already read all my books

How about going to forest again?

Right! I'll visit the forest again. I love nature at gusto kong gumagala ako sa kagubatan, actually mas gusto ko ang kagubatan kesa sa Bayan. Dahil sa kagubatan, antahimik at maganda tingnan ng mga punong malalaki habang sa Bayan ay maraming tao at maiingay, hindi ko gusto ng maingay ang gusto ko ay peaceful na paligid at fresh air.

"WHERE ARE you going?"

I was about to go out when mom spoke behind me. I turned around to glance at her

"Hehe, sa forest lang mom" I smile sheepishly

She raised her eyebrow at me making me pouted.

"Okay, bumalik ka dito bago gumabi"

I whispered a 'yes' and wave at her before going out and went to the forest.

Dinama ko ang hangin na sumasalubong sa akin habang ako'y tumatakbo. Patay na dahon na nahuhulog sa mga puno na nagmumukhang parang nyebe dahil sa dami. Tumatawa ako habang tumakbo, umiikot ako at nadadala ang aking palda sa aking pag ikot. I laughed again, I love the forest, it gives me peace that I want. At ang ang tanawin na kay ganda na ako lang ang namamangha, sobrang gusto ko talaga dito. Ang saya!

Dahan-dahan akong tumigil sa pagtakbo at naglakad nalang. I giggle when a leaf touch my cheeks. Tumingin ako sa taas, the sun touched my face feeling the heat of it.

"Why does it feels like there's missing in me? When I know that I'm more than happy?"

Lumingon ako sa aking kana nang may narinig akong kaluskos. I creased my forehead

"Sino yan?" malumanay kong tanong

But I didn't hear an answer so I start walking on the direction where the noise came from. Pumunta ako sa likod ng puno and there I saw a cute white little rabbit.

"Aww what are you doing there little pal?"

Kakargahin ko sana ang kuneho nang dumaing ito. I think may injury siya, dahan-dahan ko siyang pinangko at inupo sa lap ko. I saw a small cut on its left leg.

Nilagay ko ang aking kamay sa sugat nito at ginamot gamit ang aking kapangyarihan.

"There, magaling ka na" I said happily

Inilapag ko ang kuneho sa lupa at tumakbo na ito palayo. It feels so good to help others, animals or charmers.

Tumayo na ako at nagsimula uling maglakad. I was silently walking while smiling. I'm always like this, smiling or giggles at small things. I stayed like that for a while, hanggang sa maghapon. Bumalik na ako sa aking nilakaran ko kanina, tumitingin sa paligid hanggang sa mapadpad ako sa aming bakuran.

Pero bago ako pumasok sa likod ng aming bahay ay may nakita akong nakatayo sa malayo habang nakatingin sa direksiyon ko. Hindi ko nakita ang mukha niya pero nakita ko ang berde niyang mga mata na natabunan ng salamin.

I don't know who he is but my heart is beating so fast and I don't know why!

Nakipagtitigan ako sa kanya ng ilang Segundo. I saw his lips rose at ng kumurap ako ay bigla itong nawala.

"Nasaan na yun?"

Lumingon-lingon ako sa paligid dahil baka nagtatago lang ito kung saan but none. Even his shadow didn't appear my sight. But I know that it's not my hallucinations, he even smiled. He freaking smiled! But I didn't saw his face, I wanna see his face

Simangot akong pumasok sa bahay. Teka, bakit ba ako nakasimangot?

"What's with the face sweetie?"

Tiningnan ko si mom na nakaupo sa sofa habang nagbabasa. I sat beside her and lean on her shoulder, pouting.

"I saw a man in the woods mom. Nakipagtitigan ako sa kanya ng ilang segundo tapos nung kumurap ako ay bigla siyang nawala. I didn't saw his face mom, but I saw his eyes." Sabi ko kay mom

"And how did you know that he's a man?" Mom asked

I froze. I don't know too, I only stared at his eyes. But is it really his?

"I don't know. M-my instincts told me so."

"Instincts." She repeated

Tumuwid ako ng upo sa sofa at iniangat ang magkabilang paa bago inilagay ang mukha sa ibabaw ng aking tuhod. I hug my knees.

Kailan ko kaya siya makikita ulit? Hindi ko alam kung bakit pero gusto ko ulit matitigan ang kanyang mga Mata. Ang kanyang berdeng mga Mata na kasing berde ng dahon, sobrang payapa gaya ng dagat at para kang nilulunod ka sa mga titig niya. Kay gandang pagmasdan na para kang nakahanap ng lugar na payapa sa pamamagitan lamang ng pagtitig sa kanya.

Inangat ni mom ang aking mukha at pinantay sa kanya. She smiled at me softly.

"Don't frown sweetie and don't be too confused. You'll forget about it promise. Wag ka lang masyadong nagtatanong sa isip mo dahil mas lalo kang nagiging koryuso. Naiintindihan mo ba ako anak?"

I nodded slowly

"Okay po."

"Good. Cause I don't want my baby eaten by a curiosity. I want to see my baby always smiles and always happy."

I smiled and kissed her cheeks

TUMITINGIN AKO sa mga bituin habang malalim ang iniisip. Mom already told me to not be confuse but I just can't help myself but asked.

Where is he now? Where does he live? When can I see his face? When can I see him again? So many questions to ask but my mind has only one answer. And that is I DON'T KNOW. I don't know where he is, I don't know where he lives, I don't when can I see his face and I don't know when can I see him again. It's always I DON'T KNOW!

You're using the word 'his' again Zylein

I slap my forehead in annoyance and look up again. I smile when I saw a shooting star and close my eyes to make a wish.

"I want to see him again" Pipi kong hiling at minulat ang aking mata

Tumindig ang balahibo ko sa batok nang may naramdaman akong nakamasid. Tumingin ako sa madilim na kagubatan, only to see the stranger again. Nanghinayang ako dahil hindi ko makita ang kanyang mukha dahil sa dilim ng paligid pero nakikita ko ang mga mata niya. Ang mga berde nitong mata na kumikislap dahil sa sinag ng buwan na tumatama sa kanya.

"Who are you?" I whispered at myself while frowning

Ngumiti siya ulit sa akin dahilan ng pagkurap ko at ang muling pagkawala niya.

I sigh and went inside my room. I yawn ang sleepily walking on my bed. Umayos ako ng higa at nagsimula na bumigat ang talukap sa aking mga mata.

But before I feel asleep, I feel someone kissed my forehead.

"You will be mine sooner baby."

Someone

"Man, she's already sleeping. Hindi ka pa ba aalis diyan sa kinatatayuan mo?" Zach asked

"Fvcker! He's not standing, he's sitting." Lucas

"Ako ba'y pinipilosopo mo Lucas?"

"No, I'm just stating the fact."

"Shut up you two. I'm fvcking sleeping here!" Vladimir

"Mauna na kayo. Susunod nalang ako" I said coldly

They all nodded and gone. I looked at her again who's sleeping peacefully. So innocent, so beautiful and fragile. Lumapit ako sa kanya at marahang hinaplos ang kanyang malambot na pisngi.

"Your gorgeous face is effortless. Your violet orbs are captivating."

I looked at her lips as I licked mine

"And your lips are so sinful and inviting, like it want to be fvcking smashed with mine."

Lumapit ako sa mukha niya at bumulong. Even though she can't hear it

"But your permission first before I crashed my lips on yours." I whispered over her parted lips

Pumikit ako ng mariin bago siya hinalikan sa pisngi

"Goodnight, my Eula."

Lumabas na ako sa kanyang terrace at umalis

Zylein Eula

"Good morning mom, dad." I greeted happily

Hinalikan ko silang dalawa sa pisngi at umupo sa hapag kainan para mag almusal

"Good mood ata ang baby natin ngayon?"

I smiled at dad and start eating. Hindi ko rin alam kung bakit ako masaya ngayon, basta pag gising ang gaan na ng pakiramdam ko.

"Mom, dad pwede ba ako bumalik ulit sa gubat?" I asked while looking at them

They both nodded making my smile became wider. Pagkatapos kong kumain ay tinulungan ko si mom na maghugas ng Plato bago ako umalis.

I dance slowly while walking in the forest. Feeling the calm air that touch my skin. I closed my eyes and continued dancing with no rhythm, just my hum.

I feel a hand touch my small waist. I was about to open my eyes when he spoke, making my heart beats so fast.

"Don't open your eyes, please."

I unconsciously nodded. Now, I'm sure that he's a man. I feel him touch my both hands and place them on his neck ang his both hand make his way on my waist again.

Nagsimula na siyang sumayaw ng dahan-dahan. Nakahawak siya sa akin kaya nadala na rin ako. We were dancing slowly with no music while I'm still closing my eyes.

"See you soon, my Eula." he whispered and kissed my cheeks

Pagmulat ko ng aking mata ay... Nasa isang panaginip lang pala ako

Kung sa panaginip ay masaya ako, sa paggising ko naman ay kabaliktaran. Akala ko totoo na eh. Walang gana akong tumayo sa aking higaan at pumasok sa banyo para maligo

"Bakit ang lungkot mo ata ngayon anak?"

Tiningnan ko si mom na nakatingin sa akin habang kumakain. While dad is eating but I know he's listening.

I looked at mommy again and sigh

"I dreamed of him again mom. Sigurado na akong lalaki siya"

Napatingin kaming dalawa kay dad ng bigla itong mabulunan. Mom handed him a water and he drink it immediately.

"Sinong lalaki Zylein Eula?" Dad asked seriously

"I saw a man in the woods yesterday. I didn't saw his face but I saw his eyes" I explained

"What's the color of his eyes?"

Taka kong tiningnan si Dad

"Green, why?"

Nakita ko siyang natigilan sandali bago tahimik na nagpatuloy sa pagkain. Anong nangyari sa kanya?

PAGKATAPOS KONG kumain ay tahimik lang akong umupo sa sofa at nanood ng TV. Naramdaman kong umupo so Mom at Dad sa magkabilang gilid ko.

"Sweetie, what did I told you yesterday?"

Huminga ako ng malalim at tiningnan siya

"Hindi ko mapigilan ma, kasi every time na maisip ko siya maraming tanong ang pumapasok sa isip ko."

I just can't help it. I can control my brain but not my heart. My brain tells me to forget about him but my heart says likewise.I'm so confuse and I don't know what to do. Hindi naman ako ganito dati pero bakit nung nakita ko siya ay nagsimulang gumulo ang sistema ko.

"What don't you go to the forest? Para naman malibang ka" mom suggest

Tahimik nalang akong tumango, kailangan magpahangin para naman may maisip akong tama kahit papano. Hinalikan ko sila sa magkabilang pisngi bago lumabas ng bahay at dumeretso sa kagubatan. Nagpunta ako sa burol na kita ang dalawang bayan, ang bayan ng Chemes at ang Vampire's Village.

Sa bayan ng Chemes ay maraming charmers na masayang nag-uusap at mga batang naglalaro. May mga nagtitinda para magkapera at nagtutulungan. Sa Vampire's Village naman ay matao rin at palakaibigan sila, mapayapa at magaan ang awra. May rogues pero nako-control naman ng mga matataas na uri ng bampira. Halos lahat ng mga bampira ay mababait. Well, maliban Kay Celine na inborn na ang pagkamalandi at eto namang si Cleo ay nagpalandi. Mga malalandi.

You're here to unwind remember?

I calm myself by inhaling and exhaling. May naramdaman akong anim na lalaki sa likod ko. My eyes became emotionless. I don't feel their aura, they're not charmers nor vampires. Humarap ako sa kanila at nakita ko na pareho silang may hawak na baril na kulay pilak at nakatutok ito sa akin.

"Sino kayo?" Malamig kong tanong

"Kay gandang binibini ang ating nakita mga kaibigan"

Tumingin ako sa lalaking nagsalita na nakangising aso sa akin. Ngumiwi ako ng dilaan niya ang kanyang labi.

Kadiri

"Among kailangan niyo?" I asked again

Ngumisi silang lahat sa akin na ikinairap ko

"Ang kailangan namin ay ang prinsipe ng mga bampira"

Tiningnan ko sila isa isa. So tama nga ako, hindi sila bampira at sigurado akong hindi sila charmers. Pero bakit sila nandito? Ang hina ng aura nila na parang wala na akong sa kanila sa sobrang hina.

"Idiots! And why are you all here? Nasa baba ang Vampire's Village, wala dito sa burol mga tanga!"

Inirapan ko silang lahat na ikinagalit nila, mga pikon tsk. Nabigla ako nang bigla silang sumugod and isa sa kanila. Buti nalang ay nailagan ko agad ito, tinuhod ko ang lalaki at malakas na sinuntok ang kanyang mukha na ikinatulog nito at ikinadugo ng ilong.

Mabait ako sa charmer o bampira na mabait pero mas masama ako magalit. Ang swerte nga nila dahil kalma pa ako sa lagay ko ngayon.

Sabay sabay silang lahat na sumugod sa akin kaya pinalabas ko na ang aking arnis at nilabanan silang lahat. Tatlo sa harap at tatlo sa likod. Tumakbo ako sa tatlo na nasa harap ko, binigyan ko ng side kick at straight punch ang dalawa habang sinalag ko naman ang atake ng isa. Umikot ako patungo sa likod ng lalaki at hinampas ito gamit ang aking Arnis, tulog.

3 down, 3 to go

Pinaulanan nila ako ng bala kaya prinoteksiyonan ko ang sarili ko gamit ang air barrier. Nagulat sila sa kanilang nakita kaya kinuha ko na ang pagkakataon para labanan sila. Gamit ang dalawang arnis ko ay pinalo ko sa ulo ang dalawang lalaki. Tila naman natauhan ang Isa at mabilis akong pinutukan. Dalawang putok ng baril at natamaan ako sa braso at bewang na ikinadaing ko. Biglang namanhid ang katawan ko at nahilo.

Damn! May lason ata to

"Fvck! Baby!"

May naramdaman akong sumalo sa akin at pinangko ako.

"Vladimir, Zachary kill them"

That voice! I remember that voice. But my body feel numb and the darkness invaded me.

MAHAPDI ANG mga mata ko ng imulat ko ito. Hindi ko maigalaw ang katawan ko, para itong namamanhid na pati daliri ay di ko maigalaw. My throat is dry na parang di ako nakainom ng tubig ng ilamg araw, kailangan ko ng tubig.

"M-mom" mahinang tawag ko

Wala akong narinig na sagot. Nilingon ko ang aking, nandito ako sa sailing kwarto, wala si mom at dad.

Where are they?

Inisip ko ang nangyari kanina. Ang laban, ang pagbaril sa akin at ang pagsalo ng isang estranghero sa akin bago ako nawalan ng Malay. Sino ba siya? Bakit sobrang pamilyar ng boses niya? Narinig ko na ang boses sa panaginip pero Hindi ko alam na totoo ang narinig ko kanina.

His cold baritone voice sends shivers to my spine. Sana hindi na yun panaginip, ayokong pinapaasa ng panaginip ko. Ang saya saya ko sa panaginip pero paggising ko ay nakakalungkot.

I sigh and stare at ceiling. But the question is, it's not a dream right? Because before I was unconscious, I really heard his voice.

"Sweetie! You're awake!"

Ang masayang tinig ng aking Ina ang narinig ko kaya mahina akong napalingon sa kanya. Dad's behind her, looking at me worriedly. Umupo silang dalawa sa gilid ng kama ko. Nginitian ko sila para naman maibsan ang pag alala nila sa akin.

"Hoy are you?" Dad asked softly

"I-I'm okay dad, I j-just need water" I said weakly.

Kinuha ni dad ang pitsel sa lamesa sa tabi ng aking kama at sinalinan ang baso. Inalalayan nila akong makaupo sa kama at pinainom sa akin ang tubig.

"This is all my fault, I shouldn't have let you go to the forest" mom said sadly with an unsherd tears in her violet eyes.

I smiled at her softly, telling her that it's okay

"Mom, it's not you fault. Kailangan ko rin naman makapag isip ng maayos. Hindi naman natin alam na may aatake sa-"

"Yun na nga eh, we didn't expect that! I'm so scared when Cleo sent you here unconscious!"

Wait-did she just say Cleo?

"I'm sure that Cleo is not the one who save me from those strangers" I said seriously

"He is! We saw him carry you from the sofa and was about to go upstairs when we saw him." Pilit niyang sabi

"Hindi siya ang nagligtas sa akin. Sigurado ako doon."

"And how can you say that sweetie? That's so rude of you"

Mom didn't know that Cleo's my ex, kaya ganyan ang reaksiyon niya.

"Baby, let her be. We're not sure if Cleo's really the one who save our daughter. Nakita lang natin siyang kinarga mula sa sofa. We're not sure yet, so calm down okay?"

I looked at dad and he just smile at me. I saw mom calm down and stared at me softly.

"I'm sorry sweetie"

"It's okay mom, no need to apologize"

They both bid their goodbyes and kissed me on the forehead

NIGHT CAME and I was sleeping peacefully, but I feel like someone's hugging me from behind. He kissed my nape and temple before talking. And I heard HIM clearly.

"I don't want to see in that situation again, maybe that fvcking bullet didn't hit in me but I can feel it, I can feel that pain you felt. And I don't want to see you in pain again. Mula ngayon po-protektahan kita, ayoko ng ganon, na makita kang nasasaktan dahil natatakot ako. You didn't saw my face yet, at gusto ko makita mo ito, soon."

Naramdaman long sumiksik siya sa leeg ko at mas hinigpitan pa ang pagkakayakap sa akin. My brain tells me to get out from his grip and shout, but my heart says stay.

"Goodnight, my Eula" naramdaman ko ang labi niya sa batok ko na ikinatindig ng balahibo ko

Bumigat ang talukap ng aking mga mata hanggang sa makatulog ako. That night, I know that I'm not dreaming. My brains didn't play with me. And I now know that he's really a man. And he was the one who save me.

"ANAK! BAKIT ka bumaba, ayos ka na ba?" mom asked when she saw me carefully walking down the stairs

It's been a week since that night happened, hindi ko na siya naramdaman na tumabi sa akin simula nun. But I know he's just watching me from a far.

"Mom, two weeks na akong nakahilata sa kama. Nakakatamad Kaya" reklamo ko habang nakanguso

Napailing siya sa akin at umupo pabalik sa sofa. Tumabi ako sa kanya at sumandal sa kanyang balikat. I'm fully recovered now, I can even run and dance, but they just won't let me get out of my room because I'm not that fully healed. Well, it's been three days ago since they said that.

"Where's dad?"

"Upstairs, sleeping" mom said and shrugged

Tumango nalang ako at nagpaalam na babalik sa taas

NANDITO ako terrace, nagmuni muni. Nakapalumbaba at tumi-tingin sa paligid. Namiss ko tuloy gumala sa gubat. Pero sabi ni mom magpahinga daw muna ako. Ang boring tuloy, bumalik ako sa loob ng kwarto at kumuha ng libro sa aking shelf. Humiga ako sa kama at nagsimulang magbasa.

Someone

"Magapakita ka nalang kaya sa kanya?"

I looked at Astrimir and shook my head

"Maybe soon, nagsimula na silang umatake. Ayokong mapahamak siya."

Inayos ko ang salamin sa aking mata at tiningnan siya habang nagbabasa. Soon, I'll introduce myself to her and claim her as mine.

"Pero nadamay na siya sa gulo natin Insan, kaya magpakita ka na bago ka pa maunahan ng iba." Zach

My hands formed into fist, no one can ever have my baby but me! She's mine, and mine alone!

"Subukan Lang nila at magiging abo talaga sila." Matalim Kong tiningnan si Zach

"Woah! Chill bro, I didn't do anything. I'm just telling the truth."

He raised his two hands on the air. Binalik ko ang tingin kay Eula na naglalakad patungong terrace. Damn! She's wearing a fvcking short shorts now. Matalim kong tiningnan ang apat na Naka tingin sa Eula ko.

"Tatalikod kayo o gagawin ko kayong abo?" Malamig kong sabi

Mabilis pa sa alas kwatro silang tumalikod at sabay na sumipol. Fvck them! Wag lang nilang pagnasahan ang Eula ko kung hindi ay makakapatay talaga ako.

"Better block your minds or I'll rip all of you apart"

I look at my baby again and saw her tie her hair into a bun. I roam my eyes on her body. Hell! Does she even know that she look so fvcking hot. I look at her breast, I wanna touch them.

I gulped and diverted my gaze

Damn baby, your making me hard

"Let's go, ayokong maka rape."

They smirked at me and jumped from tree to tree. I cover my head with a hood and follow them. I fvcking need a cold shower.

Zylein Eula

Kanina pa ako naiinip dito sa kwarto, nakabusangot habang nakahiga. Gusto Kong tumakas at pumunta sa gubat pero baka bumalik ulit ang mga bumaril sa akin, ayokong mag akala si Mom at Dad.

Napalingon ako sa pintuan ng may kumatok

"Sweetie? Gusto mo bang sumabay sa akin lumabas?"

Nanalaki ang mga mata ko at Dali daling nagbihis. Ayaw kong ma bored dito sa kwarto. Binuksan ko ang pintuan at wala na si mom kaya mabilis akong bumaba ng hagdan. Nakita ko siyang palabas ng bahay kaya tumakbo ako patungo sa kanya.

"Akala ko umalis ka na? Bakit hindi mo ako hinintay?" sabi ko sa kanya at ngumuso

"Oh? Akala ko hindi ka sasama?"

Tiningnan ko siya at mas humaba ang nguso ko

"Wala naman akong sinabi na hindi ako sasama ah?"

Umiling siya at nagsimula ulit maglakad. Base sa dereksyon na pinuntahan namin ngayon ay papunta kami ng Bayan.

"May bibilhin po ba kayo sa bayan ma?" Takang tanong ko

Ngumiti lang siya sa akin na mas lalong ikinataka ko. Alas 5 na ng hapon, di ko Alam kung anong trip ng Ina ko at pupunta kami ng Bayan pero nakisabay nalang ako, kesa naman nakatambay Lang sa bahay.

Pagpunta namin sa bayan ay dumeretso kami sa parke kung saan maraming nagsisigawan or should I say, nagtitilian. Grabe, ang sakit sa eardrums.

"Mom? Anong ginagawan natin dito?" halos pasigaw kong tanong dahil sa ingay ng paligid

"Manonood tayo ng banda" sabi niya at nakikitili

Napasapo nalang ako ng nuo. Malalagot kami no Dad nito eh

"Baby!" speaking of dad

Tiningnan siya ni mom at nginitian ng malawak

"Hindi pa nagsisimula, buti nakaabot ka"

Eh?

Lito ko silang tiningnan. Daddy should be angry right now because we're not in the house in this hour, but his smiling widely and I can see that he's excited. Ooookay? What's going on?

"Ano ba talaga ang nangyayari dito?" takang tanong ko sa kanila

"We're going to party!" they shouted in unison at nakikitalon gaya ng iba

I mentally face palmed. The fudge? Seriously? Nakikiparty? Napailing nalang ako at hinilamos ang kamay sa aking mukha. Nakalimutan Kong feeling teenager sila minsan, tsk.

Mas lalong lumakas ang tilian ng may umakyat sa stage na limang lalaki. Grave, sabog eardrums ko beh. Sakit sa tenga promise. Biglang lumitaw ang iba't ibang instrumento at isa isa silang pumwesto doon, pwera nalang sa isang lalaki na nasa gitna at may hawak na mikropono. Naka hood siya kaya hindi ko makita ang mukha niya.

"Go Lucas!"

"Babe Zach kyaaaahh"

"I love you Veron!"

"Go Creagens!"

Sumimangot ako, kaya ayoko sa Bayan eh, masyado ng maingay.

Stay Close, Don't Go by Secondhand Serenade

I'm staring at the glass in front of me,

Is it half empty? Have I ruined all you've given me?

Inalis ng lalaki ang kanyang hood at tumingin deretso sa aking mga mata. Ang Ganda ng boses niya.

I know I've been selfish,

I know I've been foolish,

But look through that

And you will see,

I'll do better, I know,

Baby, I can do better

His green eyes darted on me while singing. My heart beats so fast

If you leave me tonight, I'll wake up alone,

Don't tell me I will make it on my own,

Don't leave me tonight,

This heart of stone will sing till it dies

If you leave me tonight

Sobrang ingay ng paligid pero parang wala akong narinig dahil sa mga titig niya sa akin

Sometimes I stare at you while you are sleeping,

I listen to your breathing,

Amazed how I somehow managed to

Sweep you off your feet girl,

Your perfect little feet girl

I took for granted what you do

But I'll do better, I know

Baby, I can do better

His lips tugged up and saw him wink at me. Damn! Mas lalong lumakas ang t***k ng puso ko

If you leave me tonight, I'll wake up alone,

Don't tell me I will make it on my own,

Don't leave me tonight,

This heart of stone will sing till it dies

If you leave me tonight

Mas lalong lumakas ang ingay sa paligid dahil sa ginawa niya dahilan kung bakit ako napatakip sa aking tenga

And don't you know my heart is pumping, oh,

It's putting up the fight,

And I've got this feeling,

That everything's alright,

And don't you see,

I'm not the only one for you

But you're the only one for me

Binalik ko ulit ang tingin sa stage at makita ko pa rin siya na nakatitig sa akin.

Bakit ganyan ka makatitig?

If you leave me tonight I'll wake up alone,

If you leave me tonight,

(Close) I'll wake up alone,

(Don't) Don't tell me I will

(Go) Make it on my own,

(Stay) Don't leave me tonight,

(Close) This heart of stone

(Don't) Will sing till it dies

(Go) If you leave me tonight

Don't leave me tonight

Pagkatapos ng kanya ay nagtitilian pa rin ang mga tao

Nakatitig pa rin siya sa akin at nagulat ako ng may narinig akong nagsalita sa isipan ko

"You're so beautiful, my Eula"