CHAPTER 1

1910 Words
"Sophia, hide in the closet and be quiet. Now! Hide and stay inside! Please, hurry up!!" I don't know why my mom is crying and begging me to hide in her closet. "Why mom?" My mom gives me shiver because of her looks. Like she's afraid of something. Or someone. When I didn't move, she walked away from the door to hold my arm and bring me inside the closet. "Mom, you're scaring me." Even I'm afraid I stay myself calm. She wiped her tears and smile at me. And she got something from her pocket. It's a small pink box with a pink ribbon on top. She gave it to me and I open it. It's a necklace and the pendant is a crown ring coated with diamonds. "Mommy?" I was surprised and speechless. She took it from my hands and she wore it around my neck. "Did you like it?" I nod. "Yes, mommy. I liked it--oh no no no no! I love it!! Thank you, mommy!" I hug her so tight and give her a kiss on the cheek. And she did the same to me and I feel like it was her last hug and kiss. But I erase that thought, that will not going to happen. And again, she’s crying, she hugged me again but this time, it’s too tight. She held my face and fixed my hair, then she gave me a long kiss on my forehead. Then this loud noise behind the door shocked me like someone is trying to destroy it, that made my mom stop and made her face very worried—and scared. "Mommy, what was that?" My mom quickly covered my mouth and 'ssh' me. And again, another loud noises that made me scared this time. "Mommy!" I whispered. "Whatever happens don't make any noise. Don't come out here in the closet and close your eyes." "Why mom?" I asked her. The loud noises continue to scare me. "Just do what I said!" She yells but in a controlled way, and I looked at my arms where she held me tightly and I almost feel her nails buried on my skin. "O-ok." I answered with my shaking voice. And before she covers me a blanket-- "Happy 5th birthday my Sophia. Bon anniversaire mon doux petit ange. Je t'aime beaucoup." [Happy birthday my sweet little angel. I love you very much.] Then she kissed me again while crying silently and sobbing. Before I got the chance to reply, she already closes the closet door. And I heard a crashed sound. I don't know what's happening outside, because aside from the blanket that covered me, my eyes are close like what she wanted me to do. "Bella, Bella, Bella. It's been what? Five years? You are really hard to find. But now, it's all worth it, because finally, I’m looking at your beautiful face right now." It was a man's voice, but it is not familiar. “Go to hell!!” It was my mom. She yelled. I heard footsteps. "I know Bella, i know that I'm going to hell. But, not now mon amour." [My love.] What is really happening?! "Agghh!" I heard my mom's voice again, but this time her voice is like, hurt. She's hurt. But why? "I-i k-know...not..now...b-but time will come...v-vous brûlerez en enfer...aagghh!!" [You will burn in hell.] I heard something heavy fell on the floor and a moment of silence. And that silence gives me this nervous feeling. I took off the blanket, and slowly open the closet door, as I open the door my tears automatically fell while covering my mouth. My mom. She's.....She's lying on the floor, bathing with her own blood. And a man is on her top, doing dirty things to her. I want to scream, I want to run to my mom but I can't. I can't move my body. I am witnessing a nightmare. I saw my mom's head move and secretly look at me. She smiled and whispered while tears continuously falling, "Close the door." I don't know where I got my strength to move. I slowly close the door while crying and put back the blanket on and close my eyes. "Je T Aime Aussi, mommy." I whispered while sobbing. [I love you too, mommy.]     Present time   It was supposed my happy fifth birthday, but it went a tragic to me. Sometimes I blame myself why I didn't shout and call for help. But what can I do, I was just five years old back then. "Kira!!" Rinig ko ang pagtawag ni Saturn sa itaas. Binuksan ko ang mata ko at nandoon nga siya, naka tayo at nakapamewang habang naka tingin sa akin dito sa ilalim ng pool. Yes. Nasa ilalim ako ng swimming pool, naka higa at binabalikan ang bangungot kong nakaraan. Pero kahit nasa ilalim ako ay malinaw ko siyang naririnig at nakikita. Kumilos na ako at lumangoy pataas. "Ano ka ba naman, akala ko natutulog ka nanaman sa baba eh. Magkakalahating oras ka na dyan sa ilalim." He offered his hand to lift me and I grab it. Pag ahon ko ay agad niya akong binigyan ng roba. "Kalahating oras? Whoa, hindi ko pa rin pala ma beat ang oras ko." "Alam mo nakakatawa ka. Kinukumpitensya mo ang sarili mo? And just so you know, no one can beat you--teka ano nga ba ulit yung record mo—ahh! Tama isang oras lang naman!! Talagang walang makaka talo sayo dahil pusit ka---s-serena pala, m-maganda at hot na serena h-hehe." Tinignan ko siya ng masama kaya agad niyang binawi ang sinabi niya. Huminto kami sa grill at kumuha ako ng barbecue. I’m sure na siya ang nag iihaw neto, naka apron eh. Umupo ako sa lounger at tinawag ang katabi ko. Si Knightly. "Hey." Tumingin naman siya sa akin at ngumiti. "Your dad is nagging again." Natawa ako ng mahina sa sinabi niya, si Saturn ang tinutukoy niya. "More on, my sugar dad." Sagot ko din na biro sa kanya. "What the hell Kira!!!" Sigaw ni Saturn. Narinig pala niya kami kaya nag tawanan naman kaming dalawa. "Hey, what's the fun without this." Mula sa likuran namin ay sumulpot si Eve at inabutan kami ng tig isang bote ng beer. Pagdating talaga sa alak, siya ang maaasahan. Eve is a boyish type. But don't get her wrong, she's boyish outside but straight on the inside. "Where have you been?" Tanong ko sa kanya, busy na kasi ulit si Knightly sa binabasa niyang libro. Umusog ako dahil tumabi siya sa akin at sumandal habang naka taas ang dalawang paa. "She's crying, so I picked her up." Uminom siya mula sa bote niya at may tinuro na hindi man lang niya tinignan. Pag lingon ko ay si Misha pala ang tinuro niya. "Akala ko ba crying?" Tanong ko, sabi niya kasi umiiyak. Ang laki laki nga ng pagkaka ngiti niya habang may kausap sa cellphone niya. "Oh sorry, I mean she was." Tumungga ulit siya at pagkatapos ay inilapag niya ang bote niya sa mesa na nasa gilid namin at inilagay ang dalawang kamay sa likod ng ulo niya. "I see. Bakit naman?" "Ex-boyfriend." Kahit hindi na niya ipaliwanag, alam ko na ang ibig niyang sabihin. "She looks happy naman. Sino ang kausap niya?" Tanong ko. "Boyfriend. Her new boyfriend." Muntik ko ng mabuga ang iniinom ko, buti na lang napigilan ko. Natawa na lang si Eve at pumikit, ako naman ay napatingin ulit kay Misha. Bakit pa ba ako nagugulat sa kanya. Misha is not a serious type of girl when it comes to boys, but she is very childish. "Guys!!!!! Sumimasen okuremashita!!" [Sorry I'm late.] Our Tokyo girl. Sakura. Huminto siya sa harapan namin at sunod sunod na nag bow. "Ogenki desuka?" [How are you?] Tanong ko sa kanya. "Watashi wa Genki desu." [I'm doing good.] Sagot niya at inabot niya sa akin ang newspaper na hawak niya. "Thank you, Sakura." "You’re welcome." Ngumiti siya at nag thumbs up sabay takbo papunta kay Saturn, at mapa ngiti ako ng makita kung paano sila mag asaran. "Whoo, celebrity." Tukoy ni Eve sa frontpage, at sumipol. "Headline: The son of one of the richest billionaire in the world, was brutally killed by the unknown killer last night. This was the eighth attacked, who is this killer? Or what they called the 'Nightmare'. Pffft hahahahahaha Nightmare? Seriously? Hahahaha!!” Tanong ni Eve sa akin, pagka basa niya ng headline. "Why? I am really their nightmare." Naka ngisi kong sagot. Ako ang tinutukoy sa balita, at totoong pang walo ang biktima ko kagabi. Am I killing for no reason? No. I am killing for reason. Last year, we traced my mom's killer. Nalaman kong isang mafia boss pala ang pumatay sa kanya. His name is Carlos Veilleux. Mafia boss of Veilleux family. Ano ang konek ng mga pinapatay kong anak ng milyonaryo sa kanya? Malake. Napag aralan ko na ang Veilleux organization ay may siyam na ulo. O ang tinatawag nilang Supreme heads. At ang siyam na ‘yun na mga kasapi sa organisasyon, ay ang mga pinaka mayayaman na tao sa mundo. Sampu ang nasa target list ko, at walo na dun ang napapatay ko. May dalawa pa akong natitira, isa doon ay ang nangungunang bilyonaryo sa mundo. Pero ang higpit ng seguridad niya, nagtatago siya sa ibang pangalan kaya hindi ko malaman kung sino siya. At ang ikalawa, ang pinaka target ko ay ang mafia boss. Alam kong nakakarating na sa kanya ang balita tungkol sa pagkamatay ng mga anak ng supremo niya, kaya sigurado akong doble doble na ang pag iingat niya kaya nahihirapan din akong hanapin siya. "Kira, I’m curious. Kung naghihiganti ka, bakit hindi sila mismo ang patayin mo? Bakit ang mga anak nila?" Tanong ni Saturn. Hindi ko namalayan na nakapalibot na pala silang lahat sa akin. Tinignan ko lang siya at agad naman niyang tinakpan ang bibig niya ng mapag tanto kung ano ang sinabi niya. "Uhmm guys, there is something I really need to tell you." Kinakabahang sabi ni Sakura, at mapunta ang atensyon naming sa kanya. ~~~~~~~~~~~~   Mula sa pool area ay nandito na kami sa loob ng conference room ng unit namin. Sabi kasi ni Sakura ay may sasabihin daw siya. At eto nga nasa harapan namin siya, nakatayo habang kami ay naka upo. "What are you going to tell us, Sak?" Si Misha ang bumasag ng katahimikan, para kasing alanganin si Sakura na magsalita. "Uhmm, this is actually about you Kira." Sa wakas ay nagsalita na siya pero sa baba lang niya siya naka tingin. Lalong naging seryoso ang itsura ko at hinintay ang susunod niyang sasabihin. "Go on." Sinabihan ko siya na ipagpatuloy na ikina tingin na niya sa akin, kaya nginitian ko siya para hindi siya gaanong kabahan. Huminga siya ng malalim at inayos ang sarili bago mag salita. "Last week I traced your last target, I mean before your main target. The ninth Supreme head and the top one richest of the world." Tahimik lang ako at nakikinig. "Hindi ko agad sinabi sayo, dahil gusto kong maka sigurado. And after the sleepless nights, my reviews and evidence were finally connected. A-and the ninth Supreme head is," Kahit malayo siya sa akin, ramdam ko ang kaba niya. "Henry Dela Fuente." Sounds familiar. Pero hindi ko alam kung saan ko iyon narinig. "Your father."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD