Prologue

465 Words
"Does she even know that she wasted the thirty minutes of my precious time?" Aerom impatiently ask his secretary as his lip pursue on a dangerous manner.   Nagsisimula na s'yang maubusan ng pasensya ang maghintay ay isa lamang sa maraming bagay na labis na kinaiinisan ng binata kaya malamang ay makakatikim ng malutong na muro at pagmamaldito n'ya ang kung sino mang may lakas ng loob na paghintayin s'ya  ng ganito katagal.   "Forget it, Leilani, humanap ka na lang ng bagong model na magiging bagong mukha ng EC." ani n'ya at tumayo para sana umalis na nang makita n'ya ang paglapit ng humahangos na lalaki palapit sa mesa nila.   "S-sir, ayan na po si Mr. Sancho Galvez ang manager ni Ms. Stormie Aragon" pabulong na sambing ng kanyang sekretaryang ikinataas ng kanyang kilay.   "Mr. Dela Vin, pasensya na kung medyo nalate kami naipit kasi kami sa traffic ng alaga" pagbibigay rason ng lalaking kaharap. Pasimple n'yang iginala ang mata sa paligid para hanapin ang sinasabing alaga nito na s'ya ring bago nilang modelo ngunit wala s'yang nakitang kahit na sino.   Using his forest green eyes he stare intently at him as he took a glimpse on his wrist watch. "Medyo late is an understatement for this! You have wasted the thirty-three minutes of my time, alam mo ba kung gaano na dapat kadami ang bagay na nagawa ko sa oras na sinayang ko sa paghihintay sa mga iresponsable at unprofessional na katulad n'yo?" he scoffed.   "Unprofessional? Iresponsable? Sumosobra ka naman ata Mr. Dela Vin para pagsalitaan ng ganyan si Sancho. Hindi naman namin kasalanan na napakahaba ng traffic sa Pilipinas at isa pa thirty-three minutes pa lang ang nakalipas nang makatungtong kami sa lupa ng Pilipinas" mataray na singit ng isang magandang babaeng nakasuot ng skinny jean, puting v-neck na t-shirt at denim jacket na pinartneran ng itim na pumps.   Heart-shaped face, thin red lips, pointed nose and a pair of hazel coloured eyes, she really is a beuty nope scratch that she is something more than that.   An epitome of every man's weakness is standing right in front of him with her brows arched as she pursed her lips in a seductive yet irritating way.   "Butthurt?" walang emosyong tanong n'ya sa dalagang nakikipagsukatan ng tingin sakanya. She sarcastically laugh as she raise her middle finger. "Of course not, fucker. Kung ayaw mong makatrabaho ang mga unprofessional at iresponsableng katulad namin then withdraw our contract. I wouldn't mind loosing a narcissist future boss" she mutter and flip her hair before she drag Sancho out from the restaurant.   Aerom hates it when someone treated him like a trash as well as if they walk out on him, but for a strange reason, for the first time. He find that annoyingly cute and a big turn on.        
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD