ในหัวของดารินระเบิดขึ้นมา
เขา...นี่เขาพูดอะไรบ้า ๆ ?
เขา...เขาพูดแบบนี้ได้ยังไง!
มือของเขาลูบที่คิ้วของเธอ ปลายนิ้วสัมผัสที่หางตาของเธอ มีความอ่อนโยนเล็กน้อยในน้ำเสียง
“ยังไงก็เคยมาแล้วครั้งหนึ่ง ไม่ต้องกลัวจะมีครั้งที่สองหรอก อีกอย่าง ฉันให้เงิน”
“……” ดาริน
“เหมือนครั้งที่แล้ว ราคาตามที่เธอตั้ง เงินสดและสินค้าส่งมอบพร้อมกัน ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน”
“……” ดาริน
ริมฝีปากสีแดงสดสั่นเล็กน้อย ดารินถอยหลังไปหนึ่งก้าวโดยไม่รู้ตัว พบว่าไม่มีทางถอยอีกแล้ว จึงต้องกลั้นใจ
“คุณเมาหรือเปล่า หรือว่า...”
“ฉันมีสติ” มีสติอย่างเต็มที่ว่าเขาต้องการเธอ
ครึ่งเดือนที่ผ่านมา ทุกครั้งที่มีความต้องการ ภาพแรกที่ผุดขึ้นในหัวคือคืนนั้นที่อยู่กับเธอ เขาคิดว่าเป็นเพียงความแปลกใหม่ชั่วคราว คิดว่าเวลาผ่านไปจะลืม แต่เมื่อเห็นเธอในคืนนี้ สัตว์ร้ายในตัวเขาก็ถูกปลุกขึ้นอีกครั้ง
เพื่อน ๆ ของเขาช่างรู้ใจ ถึงได้สัง
