Agápi Series #3: Following the Melody

"This is my last song for today's event. This is dedicated to you and I hope ya all will like it" Nagsimula naman silang magsigawan dahil sa sinabi ko. Kaya naman ay hindi na ako nag aksaya pa ng oras at sinimulan ko nang i-strum ang hawak kong gitara saka kumanta. "When love's a battle and life's a war When I just can't go on fighting anymore When I'm surrounded and they're closing in When I feel the bullets graze against my skin" It's Army of Angels by The Script My fans are my angels and I literally have an army of angels with me. I love them as much as how much they love me and keep on supporting me thru ups and downs. "This world's a war zone And I've got a shield And I won't surrender 'Cause your love feels Like an army of angels Like an army of angels Like an army of angels Like an army of angels" Magmula ng napasok ako sa industriyang ito ay para narin akong sumabak sa gyera, napakarami kong natutunan at napagdaanan. May ilan na hinangaan ako sa simula ngunit di kalaunan ay siya rin mismong sumisira na saakin. Kaya laking pasalamat ko sa mga taong patuloy akong sinamahan at hinangaan at hindi alintana ang ano mang naging issue tungkol saakin dahil naniniwala sila sa akin at sa kung ano ang kaya kong gawin. "Hey, hey. If hate is poison then loves the cure And it's you that drives the demons from my door When they got me cornered close to giving in Oh I feel you round me like a second skin" Hindi ko maipagkakaila kung gaano katoxic ang industriyang ito na pinasok ko ngunit sa likod ng toxicity na iyon ay nariyan sila para pagaanin ang loob ko at iparamdam saakin na hindi ko dapat na talikuran ang sinimulan ko dahil lang sa problema, na kaya kong lumaban at maging mas matatag pa. They are my cure, my hope and knights that are fighting and protecting me while I am stepping up the stairs to my success. "This world's a warzone And I've got a shield And I won't surrender 'Cause your love feels Like an army of angels Like an army of angels Like an army of angels Like an army of angels, angels, angels, angels" Napapikit ako ng mapansin na may ilan na naiiyak habang pinapakinggan ako at patuloy na sinisigaw kung gaano nila ako kamahal. "'Cause the flames in the fire out with old (out with old) 'Cause I know, yeah, I know that I'm not alone (not alone) 'Cause the flames in the fire out with old (out with old) 'Cause I know, yeah, I know that I'm not alone (not alone)" Kitang kita ko ang pagmamahal, pagsupporta, at pagtitiwala nila saakin sa mga mata nila. Ang isa dahilan kung bakit kahit na nakakapagod ay sinisikap ko parin na magkaroon ng ganitong concert o kahit mall show lang para sa kanila. "Oh, what a beautiful sight, woah A hundred thousand soldiers in the sky, woah I don't need to worry tonight With you by my side, yeah" Hindi ko na napigilan na huwag kumawala ang butil ng luha na nangingilid saaking mga mata habang malumay na kumakanta at dinadamdam ang bawat salita na binibitawan ko. "Like an army of angels Like an army of angels Like an army of angels Like an army of angels, angels, angels Like an army of angels 'Cause the flames in the fire out with old (out with old) Like an army of angels 'Cause I know yeah I know that I'm not alone (not alone) Like an army of angels 'Cause the flames in the fire out with old (out with old) Like an army of angels 'Cause I know yeah I know that I'm not alone (not alone)" Pagtapos ko sa kanta saka dahan dahang tumayo at hinarap silang lahat. "Maraming salamat sa lahat ng dumalo, sa patuloy na pagsupporta, pagtitiwala at paggabay saakin. Sa pagtatanggol at pagmamahal. Sa uulitin aking mga anghel, I love you all so much" huling sabi ko saka yumukod ng kaunti bago kumaway at nagselfie habang nakatalikod sa kanila para kita sila bago ako pumunta na ng backstage. "Kaloka ka girl kahit ako naiiyak sayo kanina" agad na sabi ni Irene ng makapasok na sila dito sa backstage. "Buti pinayagan kayo ng mga asawa niyong umalis" sabi ko habang inaayos ang sarili sa harap ng salamin. "Can't relate" natawa naman kami sa sinabing iyon ni Jasmin. "Alam mo ikaw napakagurang mo na NBSB ka parin. Ano ba ang balak mo sa buhay te?" Asar ko sakanya na tila naman walang pakialam sa narinig. Pakiramdam ko talaga ay tatandang mag-isa at mamamatay na dalaga ang kaibigan naming ito eh. Kawawa naman ni hindi man lang nakaranas na madiligan, charot. "Nagsalita ang 9 years ng single" minsan talaga mas gusto ko nalang talagang nananahimik ang isang to eh. "Single nga pero humaharot rin naman paminsan minsan, try mo kaya" natawa naman kami sa sinabi kong iyon. 9 years na pala, 9 years na mula ng mangyari ang insidenteng halos magpabaliw saakin. "Alam mo ikaw darating din ang karma sayo niyang paglalaro mo ng mga lalake" pananakot naman ni Irene na inirapan ko lang saka nilingon si Henrietta na walang imik na nakikinig lang saamin. "Ikaw prinsesa anong say mo? Lubusin niyo na pagsermon saakin" natatawang sabi ko. "Huh? What? Uhmmm wala naman akong sasabihin ang saakin lang just do what makes you happy and comfortable but beware of the consequences din love" nakangiti niyang sabi. Para talagang sinapian ng anghel ang isang to eh no? Wala dito si Diana dahil naghahanda para sa kasal nila ni Matheo bukas. Buti pa ang dalawang iyon matapos paglayuin ng tadhana ay masaya na ngayon sa piling ng isa't isa. Kinaumagahan Sabay sabay na kaming umalis kahapon nila Irene at nagtungo dito sa hotel kung saan kami binook ni Diana ng rooms at dahil kami lang ni Jasmin ang walang pamilya ay kami ang magkasama sa iisang kwarto samantalang ang iba ay ang mga asawa ang kasama. SANA ALL nalang, kung alam ko lang sana pala nagdala na ako ng kalandian para sa araw lang na ito Ilang oras din ang nakalipas ng pinahanda na kami para sa pagpasok sa simbahan. "You may now kiss the bride" Nang matapos na ang kasal ay agad naman na kaming dumiretso sa kung saan gaganapin ang wedding reception nila. Nagpaalam lang ako saglit na pupunta muna ng powder room ng may madaan akong kwarto na nakabukas kung saan tila ba may naririnig akong kung ano. "I'm missing you, what the hell did I do?" Natigilan ako ng marinig ng malinaw ang boses ng kumakantang iyon bago ko nakita ang pigura ng isang lalake na nakaupo sa tapat ng bintana sa loob ng kwartong iyon at hindi ako maaaring magkamali dahil boses palang nito ay kilalang kilala ko na. 'Jaxon'