LEGENDARY GODDESS

SOPHIA'S POV I am Princess Sophia Monteverde 15 years old mag te third year highschool sa pasukan. My parents are Paul and Sarah Mendez. Nagtataka ba kayo kung bakit kami magkaiba ng surname? Kasi kahit ako nagtataka din ako kung bakit. Ang sabi ni mom and dad nagkamali lang ng sulat yung nurse. Sabi ko naman ipaayos na lang namin kaso ayaw nila eh. Weird right? Pero sa tuwing bubuksan ko ang topic na iyon ay iniiba nila ang usapan kaya hinayaan ko na lang. Alam kong may tinatago sila sakin kaya hihintayin ko na lang na sila na mismo ang magsabi sakin. May tiwala ako sa kanila dahil magulang ko sila at mahal ko sila. Alam kong hindi sila gagawa ng bagay na ikakasira ng tiwala ko sa kanila. Mayaman ang parents ko sa katunayan isa ang family namin sa pinakasikat na pamilya sa buong mundo. Ang business namin ay pagawaan ng mga damit at accesories. Sikat ako dahil isa ako sa tinanghal na most beautiful and fashionable woman sa buong mundo. Isa din akong sikat na model. I have no friends dahil lahat ng nakikipagkaibigan sakin ay dahil lamang sa sikat ako at gusto din nilang sumikat. Alam kong iniisip ng iba na ang arte ko pero may rason ako kung bakit naging mapili ako sa kaibigan at isa iyon sa mga ala-alang pinipilit ko ng kalimutan. Well wala akong paki sa iniisip ng iba. Isip nila yun they can think what they want. Hindi ko naman hawak ang utak nila. Sikat din ako sa school ko ngayon dahil ako ang Queen Bee sa St. Mary Academy. Pero kahit gaano pa halos ka perpekto ang buhay ko pakiramdam ko meroon paring kulang. Maganda at mayaman ako pero ni minsan hindi ko pa naranasang umibig sa isang lalaki. Nasa hundred thousands ang mga naging suitor ko pero wala akong sinagot kahit isa sa kanila. Hindi ko din alam kung bakit pero parang may hinahanap ako pero di ko mapoint out kung ano talaga yun. Hayy naku nakakastress talaga magpakilala. Makatulog na nga lang. --- Pagkagising ko agad akong nakakita ng pulang envelope sa desk ko na nagpakunot ng noo ko. Pagbukas ko ay nakita kong isa itong enrollment form. Lalong kumunot ang noo ko ng makita ko ang pangalan ng school Magical Academy? What a weird school name. Ang malaking tanong ay kung sinong naglagay nito dito. Baka naman sila mom and dad ang naglagay nito? Tatanungin ko na lang sila. Bumaba na ko habang bitbit ang envelope na nakita ko kanina. Nakita ko naman sila mom and dad kaya agad ko silang nilapitan "Mom, dad kayo po ba ang naglagay nito sa desk ko?" tanong ko at ipinakita ang envelope na naging dahilan para manlaki ang mga mata nila. "Mom, dad is there anything wrong?" tanong ko At bigla naman silang umiling "No. Don't mind us iha. Can we see that envelope?" tanong ni mom at tumango naman ako at iniabot sa kanila ang envelope. Agad naman nila itong tinignan at bakas ang gulat at takot sa mukha nila. Bakit kaya? Ano bang meron sa envelope na iyan at ganyan na lang ang naging reaksiyon nila. "Uhm princess kumain kana. May pag-uusapan lang kami ng mommy mo okay?" at tumango naman ako at kumain na. SARAH'S POV "Hon I know that you already know what this envelope means. Ito na ang tamang panahon para pumunta siya sa lugar kung saan talaga siya nararapat" sabi ng asawa ko at tuluyan ng pumatak ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan simula ng makita ko ang envelope na ito. "But hon! Ayoko syang mawala satin! Dahil kapag nalaman nya ang totoo walang kasiguruduhan na babalik pa sya satin!" naiiyak na sabi ko "I know but we doesn't own her! She has the rights to go on that place!! Dahil simula pa lang dun na talaga sya nararapat!!" sabi ng asawa ko "We can't hide her forever!! He's finding her!! He will do whatever he want just to own her!! She's not safe here!! We can't protect her!! But they can" sabi ng asawa ko at napag-isip-isip ko na he is right. Mas ligtas siya sa lugar na iyon. Mapoprotektahan nila siya. Sana lang mapatawad kami ni sophia sa oras na malaman niya na ang totoo. "Okay payag na ko" sabi ko SOPHIA'S POV Andito ako ngayon sa office ni dad dahil may importante daw siyang sasabihin. Si mom naman ay nagpapahinga sa kwarto nila ni dad. Masama daw ang pakiramdam niya. "Sophia you need to transfer in other school" sabi ni mom "But why?" tanong ko "Trust us baby it's for your own good" sabi ni dad "Okay" sabi ko Okay lang naman sakin dahil wala naman akong maiiwan sa dati kong school "And you need to disguise while you're in that school" dagdag ni dad "What?! But why?!" gulat na tanong ko "Because your life is in danger. Kapag may kahit sinong nakaalam kung sino ka talaga ay maraming maaaring magtangka sa buhay mo. So you better watch your words and actions princess" sabi ni dad Lagi akong tinatawag na princess ni dad dahil ako daw ang nag-iisang prinsesa nila ni mommy pero bakit parang may kakaiba sa pagsabi ni dad ng princess. Parang double meaning? Ayy ewan! Siguro napapraning lang ako. At anong sinasabi ni dad na may mga taong magtatangka sa buhay ko pagnalaman nila kung sino talaga ako?! Wala naman akong natatandaan na meron taong inagrabyado ang pamilya namin. "But why?! There's nothing interesting on me?!" sabi ko Tama naman ako eh. Walang kainte-interesanteng bagay sakin na maaaring maglagay sa buhay ko sa peligro maliban na lang sa pagiging mayaman namin. Hindi kaya may gustong kumidnap sakin para manghingi ng ransom money sa parents ko? O hindi naman kaya kalaban ni dad sa business? "Basta. We will make a fake informations about you and we will deleting the truths about you or anything na pwedeng maging dahilan para malaman kung sino ka talaga" sabi ni dad "Okay fine. As if I have a choice. So what I'm going to do?" tanong ko "Good. Wag na wag mong ipapakita yung balat mo kahit kanino. Wag na wag mong ipapakita yung totoong itsura ng mga mata mo. Wag na wag mong sasabihin kahit kanino ang totoo mong pangalan. Wag na wag kang magtitiwala basta-basta kahit kanino. Wag mong ipapakita at ipapaalam yung tungkol sa mga binanggit ko KAHIT KANINO kahit sa mga magiging kaibigan mo pa naiintindihan mo ba??" mahabang paliwanag ni dad at tumango na lang ako. Kung nagtataka kayo kung anong meron sa mata ko.Well SOBRANG KAKAIBA ang mga mata ko dahil sa kulay at itsura nito. Imbis kasi na puti ay kulay dark blue ang mga mata ko and ang kulay ng iris ay blue green at sa baba nun ay isang crescent moon na kulay violet. Astig ang mga mata ko sabi ng parents ko. Pero isa ang matang ito sa dahilan kung bakit pakiramdam ko naiiba ako sa lahat at ayaw ko nun kaya lagi akong nakasuot ng contact lense kahit saan ako magpunta. At ang balat ko naman na tinutukoy ni daddy ay isang hugis crescent moon na kulay red at may bilog si gitna na kulay blue "Okay" sabi ko "Good. Now go to your room and packed your things because there has a dorm in your new school and you will live there. You'll go there early first in the morning" sabi ni dad "Agad-agad? Ang bilis naman? Bakit bukas agad? Diba pwedeng next week na lang dad?" tanong ko "Wag ka ng masyadong magtanong princess. Magtiwala ka lang samin okay? Lahat ng ginagawa at sinasabi namin lahat yun para sa iyo dahil ganun ka namin kamahal. Ikaw lang ang nag-iisang prinsesa namin wag mong kalilimutan iyan" sabi ni dad kaya agad ko siyang niyakap ng mahigpit at niyakap niya din ako pabalik "Mamimiss ko kayo ni mom" sabi ko "Mamimiss din namin ang nag-iisa at napakagandang prinsesa namin. Sige na umakyat kana sa kwarto mo at ayusin mo na ang mga gamit mo" sabi ni dad saka ginulo ang buhok "Dad!" saway ko sa kanya saka inayos anv buhok ko at napatawa naman siya dahil doon. Umakyat na ko sa kwarto at inayos na yung mga gamit ko na dadalhin ko sa pag-alis ko bukas.