Lying to the Billionairess

GUNNER REKKER ROSS __ "I like it here." "I knew you would like this place. You like modern designs so much." Tumayo ako sa harap ng isang malaking glass wall para tingnan ang mga katabing building at ang mga sasakyan sa baba. I was on the 36th floor. Iba't-ibang ilaw ang nakita ko. "Wine?" "Whiskey." Ilang sandali lang, narinig ko ang takong niya palapit sa akin. Inabot ko ang baso bago ako uminom. "I'll prepare some documents on the table. You may want to review them." Sandali ko pang pinagmasdan ang liwanag bago ako bumalik sa couch at sinimulang kuhanin ang mga papel na nilalagay nito roon. Those were the properties na puwede kong gamitin para sa pagpapanggap. Nabasa ko na iyon noong nakaraan kaya pinasadahan ko na lang ng tingin. Ilang buwan akong nagsanay para maging magaling ako sa bagong identity ko bilang si Lachrei Laken Buenavista, ang bilyonaryong luxury car dealer at may-ari ng isang modeling company. Napangisi ako habang tinitingnan ang papel na hawak ko. "He was prepared." "Danger is smart, Gunner-- I mean, Lach. I should start getting used to calling you by that name." "You should. I know my brother is crazy for coming up with this mission idea. He will get all of us killed." "You still accepted the mission." "Because it's interesting," sagot ko at muling kumuha ng ibang papel sa mesa. "Maybe you're also interested here." Sinundan ko ng tingin ang inabot niya sa aking maliit na envelope. Wala sa loob na inabot ko iyon para tingnan ang laman. "Walkit Fashion Event..." mahinang basa ko roon habang tinitingnan ang mga detalye. "What am I gonna do here?" "Some known models will attend that event tomorrow, including your target, Ms. Carbonell." Binaling ko ang tingin ko sa kaniya. That was what I like about Faith. She always knew what to do. "You may want to know some things about her. Her connections, her actions..." "I would love to go." Binaba ko rin ang invitation sa ibabaw ng mesa. "Prepare a suit for me and the list of people I shall meet." "It's on the table." Kinuha ko pa ang isang folder. Tiningnan ko isa-isa ang mga tao roon. Karamihan ay mga politician. Ang iba naman ay mga negosyante. "Very good, Faith," mahinang sambit ko habang isa-isa pa ring binubuklat ang mga iyon. Napatigil ako nang mabuklat ko ang isang litrato. Marahan ko iyong kinuha at pinagmasdan habang nakasandal sa couch. Tiningnan ko ang mga mata nitong kulay ginto. Those were like cat's eyes. Bumaba rin ang tingin ko para tingnan ang kabuuang mukhang iyon. I could see so much class. Mukhang kakaiba talaga ang dating niya. I guess... she really had that charm. "She's pretty, right?" she asked. Binaba ko ang litrato at tumayo ako mula sa pagkakaupo. Unti-unti akong lumapit sa kaniya hanggang sa makarating ako sa harapan niya. "Hindi lang ako ngayon nakakita ng maganda sa buhay ko." Inipit ko ang ilang hibla ng buhok sa likod ng tainga niya bago siya sinunggaban ng halik. She was my ally for the mission and my buddy. No strings attached, just fun. I could describe my relationship with her as give and take. I liked that she was providing most of my needs without being demanding. I prepared myself the next day for the fashion event. Hinanda ni Faith ang damit na susuotin ko. Parehas kaming dadalo ng event pero hindi kami sabay na darating. She should get the information she needed from the guests would attend the event. She would select them one by one para makita kung may puwede kaming gamitin sa mga ito. Kailangan ko namang maging malapit at makipagkilala sa mga taong puwedng makatulog sa mga plano ko nang hindi nila nararamdam. I would build friendship with them and finally manipulate them to get what I want. Kailangan ko sila para mas masigurado ko na protektado ako at para na rin marami akong magamit sa mga plano ko. That was a piece of cake. Most businessmen and politicians were easily swayed. Sinundan ko nang tingin ang sasakyan ni Faith bago ko paandarin ang makina ng sakay kong mamahaling sports car. It wasn't mine. Isa sa mga sports car na pagmamay-ari ng kilalang tao ni Danger. Illegal ang negosyo nito sa bansa pero marami siyang koneksyon at pumayag siyang makipagsosyo sa akin kapalit ng proteksyon. I would be the one running it hangga't hindi natatapos ang misyon, but he would still get the majority of the income. Temporarily, sa akin nakapangalan ang negosyo. Just in case na may magtanong, they wouldn't have to doubt my identity. Bumaba ako ng sasakyan nang makarating ako sa harap ng hotel. Hinagis ko ang susi sa valet at dumiretso papasok sa loob. Pinasok ko ang mga palad sa loob ng bulsa ko. I didn't mind the staffs who greeted me. Pinuntahan ko ang floor ng hotel at pinakita agad sa security ang invitation ko. Bahagya itong yumuko at hinayaan akong pumasok sa loob ng isang malaking pinto. I had a VIP invitation and that means I had a designated chair in front of the catwalk o sa harap ng platform kung saan lumalakad ang mga model. Inikot ko agad ang tingin ko sa paligid. Maraming tao as I expected pero hinanap lang ng mga mata ko ang mga taong dapat kong makilala. "One, two, three, action," I whispered. Inayos ko ang coat ko at nagsimulang humakbang palapit kay Congressman Beltran. I cleared my throat. "Am I distracting you?" Agad nitong binigay sa akin ang buong atensyon pati na rin ang mga kausap nito. "I'm sorry, you are not so familiar--" "I am Lachrei Buenavista, Congressman." Agad nabakas ang pagkabigla sa mukha nito. Mabilis niyang nilahad ang kamay sa akin na marahan ko namang kinuha habang nakangisi sa kaniya. "Oh, I'm sorry, Mr. Buenavista. I am pleased to meet you. My secretary has been keeping in touch with you. I'm open for a private talk. Sabihin mo lang sa akin." Isa-isa niya akong pinakilala sa mga kasamahan niya at nabanggit niya rin sa akin kung anong klase ng negosyo ang meron ang mga ito. Bukod sa magaling at trained ang memory ko na tumanda ng mga pangalan at mukha, mayroon ding nakalagay na maliit na recorder sa maliit na pin na nakasabit sa gawing dibdib ko. It always helped me to know my victims. Naging mahaba ang conversation namin nito bago ako lumipat sa susunod na target. I always needed to come early at the venue. That way, magagawa kong makaikot sa lahat ng pakay ko. Tapos ko nang makausap lahat ng nasa listahan ko nang mapansin kong isa na lang ang hindi ko pa nakikita simula kanina. Uminom ako sa dala kong baso ng wine habang simpleng iniikot ang tingin ko sa paligid. Maraming magandang babae pero alam kong hindi ito makakaligtaan ng mga mata ko. Kilala ko siya sa larawan. Magsisimula na ang pagrampa ng mga model. Nilapitan ako ni Mr. Agris, ang isa sa mga nakausap ko kanina dahil magkatabi kami sa silya. Sumunod ako rito habang simple pa ring tinitingnan ang buong paligid. Nagawa ko pang tapusin ang unang batch ng mga model. Nang mapansin kong wala nga roon ang hinahanap ko, lumabas na ako ng venue. Kinuha ko ang cellphone ko at sinimulang tawagan si Faith. "I haven't seen her." "I was about to call you. Kanina pa ako simpleng nagtatanong around the place. They think she isn't coming." Humigpit ang hawak ko sa cellphone. So, my time was just wasted? "I won't finish the event." "I'll stay. Hindi ko pa nakukuha ang impormasyon ng ilan." Binaba ko ang tawag. Nagsimula na rin akong humakbang papunta sa elevator. Saktong dumating na ang valet paglabas ko ng hotel. Bumaba agad ito ng sasakyan at inabot sa akin ang susi ko. Bahagya itong yumuko bago ako ipagsara ng pinto. I was about to start the engine nang bumukas ang pinto sa passenger seat at bigla na lang may pumasok na babae roon. I was literally speechless for a moment. Who the hell was in a proper state of mind would enter someone else's car? "Hey— who the hell are you?" wala sa loob na tanong ko. "Drive," maawtoridad na utos nito sa akin. Napaawang ang mga labi ko. "Why would I? Why are you suddenly hopping into someone's car? Tell me, who are you?" Bumaling siya sa akin. Literal na natigilan ako nang makita ko ang mga matang iyon na para bang kumikinang na ginto. Those cat eyes... Wala sa loob na napalunok ako na nanatiling nakatingin sa kaniya hanggang sa kusang bumukas ang bibig ko. "Samantha Aiden Carbonell?"