bc

Remember Me This Way

book_age0+
3.2K
FOLLOW
18.6K
READ
stalker
dark
forbidden
fated
second chance
goodgirl
drama
bxg
like
intro-logo
Blurb

Alam ni Hanna na isang masamang balita ang pagkakita niya ng isang sugatang estranghero sa maulan na gabi. Lalo na’t natagpuan niya ito sa mismong harapan ng bahay niya. Pero hindi niya kayang balewalain ang taong ito, lalo na’t hindi nito alam ang sarili---at kahit paman ang pangalan nito…

Night after night, she cared for his wound fighting her growing desire for him---and rising fear. Yet night after night, she was falling more and more deeply inlove with a man who was a complete stranger to her ---and even to himself…

chap-preview
Free preview
Chapter 1
Malakas ang ulan sa gabi na yon habang nagmamaneho si Hanna patungo ng Santa Rita. At dahil nga sa lakas ng ulan kaya di na nya masyadong nakikita ang daan.   Hindi nya kasi inaasahan na ganito pala kasama ang panahon,hindi nalang sana sya umuwi ng Santa Rita at doon nalang sana sya nagpalipas ng gabi sa bahay ng bestfriend nyang si Lucy. Pinilit pa naman sya nito na huwag muna umuwi,pero matigas kasi ang ulo nya kaya heto ang naging consequence nya.   "Naiintidihan kita bes kung gusto mo talaga mapag-isa."sabi pa sa kanya ni Lucy."But you have to start living again. It's been five months. There won't be anyone here except you and me. Kung dito ka lang muna mamamalagi sa bahay ko atleast mapoprotektahan kita. No one to see the scar in your face or ask any questions. We'll have a nice quiet dinner together-the way we used to do. Ano sa tingin mo? kung gusto mo kahit gabi-gabi pa ipagluluto kita ng paborito mong pork stew at ipag bi-bake pa kita ng paborito mong peanut butter cookies."mahabang pangungubinsi sa kanya ni Lucy.   "Alam mo bes,that's bribery."she said laughing aloud. For it seemed like forever since she'd laughed.   The accident that took away her laughter had happened five months ago. Ironically, she and her husband, James, had gone out to celebrate their first wedding monthsary. Maulan rin ang gabi na yon,gaya sa gabing ito. Pero hindi lang napansin nina Hanna at James kung gano kasama ang panahon na yon.   That night as they drove,masayang-masaya talaga silang nagtatawanang mag-asawa. Hanna had continued talking and laughing hanggang sa biglang nagpreno si James dahil may biglang humarang na isang van sa harap ng daan. Until now,na-aalala pa rin ni Hanna ang tarantang mukha ng asawa ng biglang bumaba ang grupo ng kalalakihan mula sa nakaharang na van.   "Wild kids."sabi pa ni James at pilit na ngumiti kay Hanna. Nang muling mapalingon sa kanya si James nakita na nya ang pangamba at takot sa mukha nito.   "Hon,sino kaya sila?"tanong agad ni Hanna.   "Natatakot ako sa maaring mangyari Hanna."   Na sense agad ni Hanna kung anong ibig sabihin ng asawa. Isang journalist kasi si James,kaya alam talaga nito kung ano ang panganib.   May isang kaso kasi na sinubaybayan si James. The case he'd been working on as a television journalist had taken up most of his time lately.   The story was big,so complicated that sometimes he wouldn't even bother to explain it to her when he came home tired and weary. Pero kahit di nito sabihin,alam ni Hanna na ang mga lalaking ito ay kasali sa mga ibinabalita nitong survivalist groups. These men who spent their weekends in the woods,fully armed at sila yong grupo ng kalalakihan na mangharang ng sasakyan sa daan at mang carnap. Also,some of them sold illegal guns and military equipment stolen from various army bases; others dealt in drugs. Suspetsa rin ni James that they were ties to some elected town officials.   Naalala pa nga ni James ang sinasabi ng kanilang kapitbahay."Kung ako sayo pare,titigilan ko na ang pagbabalita sa kontrobersyal na grupo na yan,bago pa maagang mabyuda ang maganda kong asawa."sabi ni Melo na isang alagad ng batas na natanggal sa serbisyo.   Talagang naapektohan si James sa sinabi ni Melo. Kaya pinaalalahanan nya si Hanna na mag ingat kay Melo.   "Hon,mag ingat ka kay Melo dahil wala akong tiwala sa lalaking iyon."   "Bakit mo ba nasabi yan hon?"sabi ni Hanna,staring at his husband's troubled face.   "Maybe I'm wrong."sabi pa ni James."Pero mas maiging mag-ingat nalang tayo."   Nagkukunwari lang si James kay Melo na sumusunod sya sa payo nito na titigilan na nya ang kanyang pag-iimbestiga sa kontrobersyal na grupo. But the truth is, he never stopped from continuing his undercover investigative work on the story. Frustrated nga sya dahil wala man lang syang natanggap na suporta galing sa mga law enforcement.   Bago pa ang naganap na aksidente marami ng natanggap si James na death threats at hindi lang nya ito sinasabi kay Hanna. Minsan tumatawag ito sa bahay nila o di kaya magpapadala sa kanya ng sulat. Nakatanggap rin sya noon ng isang tawag sa kalagitnaan ng gabi,warning him to check his car before starting it in the mornings.   James had even installed a burglar system on the car only to find the wires disconnected a day or two later.   Ginawa talaga ni James ang lahat ng kanyang makakaya upang maprotektahan si Hanna sa gabi na yon."Hold on honey."sabi ni James kay Hanna habang nakikita nilang papalapit na sa kotse nila ang grupo ng mga lalaki.   Wala namang pag-aalinlangang pinaharurot ni James ng paatras na takbo ang kanilang kotse para lang makalayo sa mga lalaking iyon. Dali-dali namang sumakay ang mga lalaki sa van at sinundan sila.   Ipipikit na lamang ni Hanna ang mga mata sa tuwing maalala nya yong malagim na aksidente. It had happened on a road similar to this one. Isolated and straight. Madilim at maulan na gabi.   Suddenly the truck from behind had bumped them. Napasigaw naman si Hanna and reached for James.   "Jamessss!"sigaw ni Hanna."Yong seatbelt mo. Hindi mo ikinabit ang seatbelt mo!"   She was worrier and James was the daredevil. Madalas nyang tinutukso si Hanna about that. But how many times in her life had she warned him--na sa tuwing magdadrive ito kailangang makasuot palagi ng seatbelt. She'd even tried to frighten him with stories of accident victims brought into the emergency room. Pero sinagot lamang sya ni James na 'invincible' daw sya. And that night,she knew he fully expected he could outrun the truck.   Pagkabangga nila sa isang truck,their car slid sideways on the road, but James had managed to regain control. In the dashlights,she saw the muscles in his thigh flex as he pushed the gas pedal all the way to the floor.   Hanna had felt the speed in every inch of her body,making her heart accelerate,making her breath come in small gasps,habang mataimtim naman syang nagdasal.   The truck behind caught them easily and rammed them again, then pulled around until their hood was even with the car's rear fender.   Ang sumusunod na pangyayari ay bangungot na para kay Hanna. Gabi-gabi nalang siguro ay binabangungot sya simula nong mangyari ang aksidente. How many times since then had she lain awake for hours with the same horrible,dark feeling of impending death. Kahit hanggang ngayon,sa tuwing maalala nya ang aksidente mas lalong bumibilis ang pintig ng kanyang puso.   The truck had slammed into them,pushing their car around sideways on the slick road. She still remember the horrible feeling of sliding out of control,the sound of gravel crunching beneath the wheels and James curses as he struggled with the wheel. Then there was a surreal feeling as the tires caught and their car began to flip. Over and over..   "Jaaamess!"   Napailing-iling si Hanna,trying to shake away the last thing she remembered about that night--naririnig pa kasi nya ang sariling boses na tumatawag sa pangalan ng asawa nya.   Bakit ba kailangan pa nyang maalala ang lahat ng ito? mas mabuti pang nagka amnesia na lamang sya o di kaya nasawi nalang kasabay ng asawa nya.   She shook the memories away. Simula kasi non,naging introverted na si Hanna. Pinapasunod na nga sya sa kanyang mga magulang sa States matapos nyang magpaalim ng mga sugat pero nagmamatigas pa rin sya at mas pinili nyang mag stay sa bansa.   Pilit nya ngayong iwinaksi ang mga na aalala and tried to concentrate on the road and her driving.   Dahil nga nababalot na ang daan sa dilim at sa tindi ng ulan,napahawak naman sya ng mahigpit sa manibela ng makita nya ang nakakasilaw na liwanag sa bandang unahan. For some reason she felt a little tingle of alarm race down her arms. Dahil naisip nya na baka may humarang na naman sa daan. Mahirap na kung mangyari ulit sa kanya ang nangyari sa kanila ni James five months ago.   After James death, and with the terrible scar on her face, Hanna wanted to be as far away from people and traffic as she could. It was the one thing she thought might save her sanity.   "May nakaharang nga ba na kotse sa unahan?"pangungumpirma nya sa sarili. Kahit na malabo ang nakikita nya dahil sa lakas ng ulan,pero alam nyang may sasakyan talaga sa unahan. Ano kaya ang nangyari sa sasakyan na iyon? nasiraan ba ito? o di kaya, di kaya may naganap na naman na aksidente?   Sa isang saglit, isang putok naman ang kanyang naririnig, na parang..parang isang putok ng baril. Pero putok nga ba iyon ng baril? or bunga lamang iyon ng kanyang imahinasyon? takang tanong nya sa sarili.   Nang papalapit na papalapit na sya sa sinasabi nyang sasakyan. Nakikita nyang nakailaw ang headlight nito,and she could sense that the vehicle was moving pero hindi rin sya sure. Kinakabahan sya dahil ang tanging nasa isip nya ay naaksidente ang sasakyang iyon. Even with her nurse's training,she wasn't sure she was ready to assist with a car accident.   Then a dark van sped past her,heading toward town. Napakabilis ang takbo nito na animo'y nakipag karera o di kaya may humahabol nito. Nakumpirma naman nya na iyon pala ang sasakyan na tinutukoy nya. Pero dahil nga sa bilis ng takbo nito kaya bigla nalang din ito naglaho. Ngayon,nag-iisa nalang sya sa daan,hindi naman sya pwedeng magpabilis ng takbo gaya ng katagpo nyang sasakyan dahil baka ma aksidente na naman sya. But there were no other lights for miles now,either ahead or behind her. Ang tanging naririnig lamang nya ngayon ay ang kanyang mabilis na paghinga, ang winshield wipers at ang malakas na pagbuhos ng ulan.   "For heaven's sake"she muttered,shivering."Get a grip Hanna."   Masyado lang kasi nyang iniisip ang nakalipas na limang buwan,that's why she was so unsettled. Ngayong gabi kasi,pina-alala na naman sa kanya ang masakit na nakaraan. Lalo na't hindi ito ang tamang oras upang alalahanin nya ang kahapon.   Hinahaplos-haplos ngayon ni Hanna ang peklat sa kanyang kaliwang pisngi. At alam nyang it was an ugly scar. Pero sabi naman ng kakilala nyang plastic surgeon na kailangan lang daw nyang mag undergo ng plastic surgery upang maibalik daw sa kinis ang dati nyang mukha,panigurado pa sa kanya ng surgeon. At syempre kung ready na raw sya.   Pero hindi. Hindi pa talaga sya ready. Simply because she didn't care. James death had devastated her and she was still bitter dahil sa nangyari. She wasn't sure she would ever care about anything again. At this point,kuntento na sya na malayo sya sa syudad at malayo sya sa matao na lugar. Naka indifinite leave kasi sya sa hospital na pinagtatrabahoan nya bilang isang nurse simula ng mangyari ang aksidente. Tumira rin syang mag-isa sa kanilang bahay bakasyunan sa isang probinsya.   "But it's all right Hanna,kaya mo pa."bulong nya sa sarili.   In a few minutes,nakarating rin sya sa bahay nya. Wala lang pala yong nakita nya, sobrang paranoid lang talaga sya. Yong nakatagpo nyang mabilis na sasakyan might be teenagers playing their usual Saturday night pranks.   Pero akala ni Hanna na may peace of mind na sya pagkadating nya ng bahay. Nag panic na naman sya dahil ang iniwan nyang nakabukas na ilaw sa may bakuran nya ay nakapatay na ngayon. So anong nangyari sa ilaw? napondi na iyon? eh kabago-bago palang nyang pinalitan yon.   She put her car into park and grabbed a flashlight from the seat. Then pulled the hood of her jacket over her head at patakbo syang tumawid sa ulan patungo sa pintuan ng bahay nya.   Nang makarating sya sa may pintuan,napansin naman nya ang paggalaw ng mga damo sa bakuran nya.   "Meron bang tao dyan?"tawag nya."Felix?"   Si Felix kaya yong gumagalaw sa damuhan? Pero pano kung hindi ang pusa yon. Pano nga kung merong ibang taong nakapasok sa bakuran nya? Talagang hindi nya maipaliwanag ang nararamdaman sa mga oras na yon. Na para bang merong mga matang nakatitig sa kanya.   "Felix...ikaw ba yan?"tawag nya ulit sa pusa.   Binuksan nya ang ilaw ng flashlight,then she waved the light toward the end of the porch. Nang tumama ang liwanag doon,lumabas naman ang kulay abo na pusa sa isang karton doon. Nag inat muna ito ng katawan bago ito tumungo sa kinaroroonan nya.   Hanna smiled and bent to scratch the cat's furry head. Binuksan na nya ang pintuan gamit ang susi,pero parang iba parin ang nararamdaman nya. Sa katunayan nga nanginginig pa ang kamay nya ng ipasok nya ang susi sa doorknob.   She held the door open for a minute,wishing that for once,the stray chubby cat who had wandered here a few months ago,would finally come inside.   "Gusto mong pumasok? Sige na pumasok ka na para may makasama na ako sa loob ng bahay."she asked softly and.. hopefully.   Felix rubbed against her legs,at inamoy-amoy sya nito. But in the end,bumalik rin ito sa lungga nya sa loob ng karton.   Pumasok na lamang si Hanna sa loob ng bahay,feeling somewhat safer once she closed the door. Ghad, isa na kaya sya sa tao na natatakot makahalubilo sa publiko? Who had panic attacks unless they were in the security of their own home?   Nang maalala nya ang namatay na ilaw sa labas,agad naman nyang ini-ON ang switch ng ilaw sa loob ng bahay. At nakumpirma nga nya na patay rin ang ilaw sa loob ng bahay. Marahil siguro nasira ang poste na kinabitan ng kuryente nya dahil sa lakas ng hangin. Kaya tanging ang flashlight na lamang ang nagsilbing liwanag nya sa loob ng bahay.   In a few minutes,nakahanap rin sya ng mga kandila. Sinindihan nya ang mga ito at niligay nya sa kusina, sa sala at sa kanyang kwarto.   Papasok na sana sya ng banyo para isampay ang kanyang basang jacket nang makarinig sya ng tila kaluskos, at sumunod agad ang malakas na pagkabog na nanggagaling mismo sa veranda nya.   Ano kaya ang pagkabog na iyon? marahil si Felix lang. Yon nalang ang kanyang iniisip para hindi sya masyadong kabahan. Pero, parang meron talagang tao sa labas. Napalunok nalang sya sa kanyang mga naririnig at dali-dali naman nyang kinuha ang flashlight para suriin ang labas ng bahay. Kung patuloy lang kasi nyang pakikinggan ang kaluskos sa labas ay mas lalo lang syang matatakot.   Dahan-dahan namang lumapit si Hanna sa pintuan at dahan-dahan naman nyang binuksan ito. When the door widely open, laking gulat nalang nya ng tumambad mismo sa harapan nya ang isang lalaking nakahandusay sa sahig, duguan ang mukha at walang malay. Patay na kaya ito?     *****

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

UNDERWEAR/MAFIA LORD SERIES 5/Completed

read
310.9K
bc

Run Honey Run / Mafia Lord Series 4 Completed

read
316.0K
bc

My Ex-convict Wife ( R18 Tagalog)

read
245.6K
bc

Mr. Henderson: The Father of my Child -SPG

read
2.6M
bc

The Billionaire's Obsession

read
2.6K
bc

Mister Billionaire's Secret Wife [Tagalog/Filipino]

read
5.1M
bc

My Secretary Owns Me (ZL Lounge Series 01)

read
779.0K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook