The Taste of Money(Tagalog)✔️

PROLOGUE             SA isang malawak na pasilyo, sa loob ng korte suprema, ako nakatayo habang hinihintay ang malalapit na pagsisimula ng huling kasong hinahawakan ko. I deeply sighed sabay yukom ng aking kamao. Kailangan ipanalo na ang kasong ito. I said to my mind and walk inside the  court. "Attorney Alcantara?" "Attorney Legaspi?" "Fighting! Good luck sa huling hiring ng kasong hinahawakan mo. I know you can win that," "I am?" "You should. Good luck and keep your trust in the Lord." Natawa ako. "No. Nasa kamay ng huling witness ang pag-asa na maipanalo ang kasong ito. But, I will force him to say the truth."                                                                                                                 As a lawyer, hindi madali ang gan'tong trabaho. Kailangan mong bigyan at pag-ukulan ng pansin ang bawat kasong isasalang sa korte (mabigat man ito o magaan). Dalawa ang papanigan mo dito. Una; ang kasamaan; kasamaan na kung saan ay may kalakip itong bayad. Pera na siyang sisilaw sa'yo at iyong kapangyarihan, at buhay. Pangalawa; ang kabutihan, batas na siyang iyong kinakampihan, dignidad, malinis na pangalan, at ang pananalig sa Diyos. However, you still have the right  decision. Nothing will stop you except your conscience. Palabas na akong gusaling sinasabi, ay agad akong sinalubong ng mga news reporters. I don't want to face them. Stress at pagod ako. Saka ko na sila kakausapin. "Attorney Alcantara? Ano po ba sekreto niyo para mapanalo ang kasong iyon?" "Attorney Alcantara? Any message po sa family ng suspect?" "Attorney Alcantara? Do you have a girlfriend? In a relationship ka na po ba? Asawa?" Samo't sari ang mga tanong sakin. But in the end, isa lang ang narinig sila sakin. "I will answer that question soon. Thank you, everyone." Hindi pa naman ako naka-lagpas sa mga media ay sinalubong na ako nang isa sa mga kaibigan kong abogago.                                                                                                                   Nag-kibit balikat siya sabay ngiti. I just sighed. "Congratulations, Attorney Alcantara. I have nothing to say about your well-being, you amaze me. If you don't mind, can we get some coffee?" I grin and nodded. "Sure attorney Guinto. Shall we?" We ignore the media after, kahit pa ma'y hinahabol kami ng maraming tanong. We went to a coffee shop after a stressful case. Mabuti nalang, at napaamin ko ang salarin na siyang naging suspek sa pagpatay sa isang pamilyang negosyante. Ang dahilan ng pagpatay niya sa pamilyang iyon ay pera. Why do they still have to commit a crime if they can get into a good talk? Sabagay, hindi mo naman masisisi ang mga ganyang tao, dahil nasisilaw na rin sila sa mga nakasanayan nilang buhay. "So? What's your next plan? I mean, wala ka nang hinahawakang malaking kaso ngayon, baka gusto mong mag-liwaliw muna habang nagpapalamig ng ulo?" I just look at her. She's Attorney Veronica Guinto. Beauty and brain. But there's something wrong about her.                                                                                                    "Sorry  I wanted to be alone,” "But you are alone, Alfonso. I mean, wala kang girlfr-" "Yes! I don't have pero... pwede akong gumod-time sa iba, huwag lang sa'yo. May nobyo ka na at enggaged ka pa. Ayaw kong sirain ang pagiging magkaibigan natin dahil lang sa libog at tawag ng laman." Mapait siyang ngumiti at sumimsim ng kape. Tumayo na rin ako pagkatapos kong ubusin ang kapeng nasa tasa. "I'll go ahead. See you next case, Attorney Veronica Guinto." She nodded and drink her coffee, too. "Bilib na talaga ako sa'yo, Alfonso. Napahiya ako do'n sa sinabi mo, kaya naman irerespito ko iyon. Mag-iingat ka." Tipid na ngiti lang ang tinapon ko sa kanya, at saka ko siya iniwan sa lugar na iyon. Before I went inside my car, I received a call from someone. I answer immedietly. "Yes?" "Where are you?" "Work. Pauwi na rin. Why?" I know what she needs, but still i'm asking her.                                                                                                     "Kailangan ko ng pera." Ugh! Sabi na nga ba. Kelan ba ang huling kita namin ng babaeng 'to? One month? Sabagay, kailangan ko rin pala siya ngayon. "Okay! Hintayin mo nalang ako sa unit ko. See you there." I end up her call. Binuhay ko ng makina ng sasakyan at pinaharurot ko itong pinatakbo. Tinanggal ko ang kurbata ko, at saka binuksan ang tatlong butones ng aking polo. I want her now. I want my d**k inside her. A few hours later. I saw her outside my unit. Diretso ang lakad ko hanggang sa napansin niya ako. Matamis siyang ngumiti. "Hi" agad niya akong sinalubong ng halik. Bago pa ako mawala sakin sarili, ay hinila ko siya papasok sa loob ng aking unit nang bumukas ang pinto. I kiss her lips down to her nick. She immedietly remove her dress even my clothes and black pointed shoes, too. No hassle. Wala pa naman akong may naseryosong karelasyon, dahil ayaw ko pa sa ngayon. Walang masama sa aking ginagawa. Binata ako, kaya hindi ko kailangan matakot makipag-make love sa kung sino. Besides, wala ding babaeng hindi ako inaayawan. Yes, i'm a profesional inside, but I need to also to be unpro outside kapag hindi na trabaho ang pinag-uusapan.                                                                                                       "I thought you ignore me, Alfonso," she whisper near to my ear. "I miss you bad," she added and bite my lower ear. I snaked my arms over her waist, at saka ko siya dinaganan.  Ayoko magpakainosente ngayong araw na ito. I want her now. Lalaki ako, may pangangailangan din. At hindi kailangan patagalin ang gan'tong sitwasyon kung mismo ang tukso na ang lumalapit sa'yo. Pero sana naman ay huwag din ipag-damot sakin ng kapalaran ang isang seryosong relasyon kapag dumating na ang tamang panahon. 'Yong babaeng  tipong hahabulin ko, pag-aalalayan ko ng oras, iiyakan (hoping), at mamahalin ng seryoso at totoo. Damn it! Am I so obvious! Stop thinking about that, Alfonso! Hindi mangyayari 'yan sa'yo. Never! All you have to gonna do is play and enjoy every single of your precious time. Focus on what you have now. -mhaivillanueva-