วิจัยเถื่อน nc ++

" ทำอะไรกันน่ะ?" เสียงมัมลินเอ่ยถามเสียงดัง เพราะภาพที่ท่านเห็นตอนนี้คือเควินขึ้นคล่อมบนตัวของราเม็ง มือเรียวของเควินจับข้อมือเล็กของราเม็งยกขึ้นเหนือศีรษะ เควินหันหน้ามาด้วยความตกใจแต่ยังไม่ลงจากตัวของราเม็งเลย ราเม็งพยายามดิ้นแต่ดิ้นไม่หลุด " มัมครับไม่มีอะไรหรอกเราแค่หยอกกันเล่น" เควินพูดออกมาใบหน้าสบายๆไม่กังวลอะไรเลย ผิดกับราเม็งที่ตื่นกลัวไม่หาย หัวใจดวงน้อยแทบระเบิดแตกออกมาเพราะมันเต้นแรงมาก มัมลินอ้าปากค้าง บนโซฟาห้องรับแขกท่าหยอกเล่นกันคือมันล่อแหลมอย่างนี้ " คุณป้าค่ะ ช่วยราด้วยไอ้หื่นมัน..อื้อ" ราเม็งเรียกมัมลินให้ช่วย เควินรีบยกมือเรียวขึ้นปิดปากเล็กไว้ " ทำอะไรกันนะ?" แด๊ดมาตินเดินเข้ามาห้องรับแขกอีกคนแต่ต้องตกใจที่ลูกชายคนสุดท้องขึ้นคล่อมผู้หญิงที่มาอาศัยในบ้าน ราเม็งหน้าแดอายๆ พยายามดิ้นแและส่ายหน้า แต่คนตัวโตยังนั่งทับด้ายบนไม่ยอมขยับไปไหนเลยเควินไม่แคร์สายตาของแด๊ดและมัมเลย เขายังกดคนตัวเล็กด้านล่างแน่น " แด๊ดผมแค่หยอกยัยป้าเล่นเฉยๆครับ" เควินตอบแด๊ดมาตินเสียงนิ่งเขาทำตาดุใส่ราเม็งให้เธอกลัว ราเม็งส่ายหน้ารัวๆ " ปล่อยหนูราเดี๋ยวนี้ตาเค แล้วก็ลงจากตัวหนูราซะ" มัมลินบอกเสียงแข็งด้วยอารมณ์เริ่มโกรธลูกชาย เควินส่ายหน้าเขาไม่ยอมปล่อย ก็ราเม็งว่าของเขาเล็ก เขาจะเอาอัดปากเล็กให้เต็มจนหายใจไม่ออกเลย ให้ตายด้วยมังกรใหญ่ของเขานี้แหละ " ไม่! ครับ ผมไม่ปล่อย" เควินบอกเสียงนิ่งแววตาของเหี้ยมเกรียมมองราเม็งไม่วางตา ราเม็งทำหน้าจะร้องไห้ เพราะด้านในตอนนี้มันกลัวเควินมาก มัมลินอ้าปากค้าง แด๊ดมาตินกับกับอึ้ง " อื้อ อื้อ" ราเม็งร้องออกมา " ถ้าแกไม่ปล่อยหนูราแกก็พาขึ้นไปบนห้อง อย่ามาทำที่ห้องรับแขก " มัมลินพูดออกมา อกจะแตกเพราะลูกชายจะกินผู้หญิงกลางห้องรับแขก " ครับ" เควินตอบรับทันที ราเม็งรีบส่ายหน้าห้ามหัวใจดวงน้อยแทบร่วงหล่นลงไปกองกับพื้น เควินยิ้มเหี้ยมๆ ด้วยความดีใจ เขาจะทำให้เห็นว่าความใหญ่ที่ได้มาจากแด๊ดเยอะ