"ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย"เสียงหญิงสาวร้องให้คนช่วย เธอสั่นขึ้นมาทันทีที่เห็นคนเปิดประตูเข้ามาในห้องนอน แต่เธอมองไม่เห็นหน้าตาของเขาเลยสักนิดเพราะในห้องนอนแห่งนี้ถูกปิดมิดทุกซอกไฟสักดวงก็ไม่เปิดมีเพียงแสงสลัวๆ เท่านั้น หญิงสาวเห็นเพียงร่างใหญ่ของใครอีกคนที่กำลังเดินตรงเข้ามาหาเธอ
"ช่วยฉันด้วย ได้โปรดช่วยฉันที"เสียงสะอื้นร้องขอให้ชายหนุ่มช่วยเธอ
"หึ ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอกนะ ศิรินทรา! " เขาเอ่ยชื่อเธอออกมายิ่งทำให้หญิงสาวกลัว
"คุณเป็นใคร ทำแบบนี้กับฉันทำไมฉันไม่เคยทำอะไรให้ใคร"หญิงสาวถามอย่างสติแตกเธอไม่เคยมีศัตรูที่ไหน แล้วทำไมถึงต้องโดนจับตัวมาแบบนี้
"หึ ใช่เธอไม่ได้ทำ แต่พี่สาวชั้นต่ำของเธอต่างหากที่เป็นคนทำ"เขาหัวเราะในลำคอพร้อมขึ้นนั่งทับตัวของคนใต้ร่าง เธอตกใจเป็นอย่างมากกับการกระทำของเขาหญิงสาวรีบดิ้นไปมาอย่างหวาดกลัว
"ไม่ต้องดิ้น เพราะยังไงเธอก็ได้ตายแน่! "เขาตะคอกใส่หน้าหญิงสาวที่ตอนนี้ร้องไห้ออกมาไม่หยุด ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครทำไมต้องทำแบบนี้กับเธอด้วย เธอไม่รู้ว่าพี่สาวของเธอไปทำอะไรให้เขาแต่ถึงจะอย่างไรเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับเธอสักหน่อยทำไมเรื่องบ้าๆ แบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับเธอด้วย
"พี่สาวเธออยู่ที่ไหน! "
"ฉันไม่รู้"เธอตอบเขาพร้อมเสียงสะอื้น เเต่คนอย่างกวินฑากลับไม่มีทางเชื่อว่าน้องสาวอย่างเธอจะไม่รู้จริงๆ ว่า ปาริณีหายหัวไปไหน เขากัดกรามแน่นพร้อมจ่อปืนขึ้นมา
"ฉันถามว่าพี่สาวของเธออยู่ที่ไหนห๊ะ! " น้ำเสียงของชายหนุ่มตะคอกถามหญิงสาวใต้ร่างแทบจะกินเลือดกินเนื้อ พร้อมมือที่จับปืนจ่อมาที่หัวของเธอ
"ต่อให้คุณถามฉันอีกกี่ร้อย กี่พันครั้งฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ปาริณีอยู่ที่ไหน" เธอกลัวจนสั่นไปหมด แต่จะให้เธอตอบไปว่าอะไรในเมื่อเธอไม่รู้จริงๆ ว่าพี่สาวของเธออยู่ที่ไหน
"คิดว่าฉันไม่กล้าจะยิงเธอทิ้งงั้นหรอ หึ! แต่จะให้ฆ่าเธอมันก็ง่ายเกินไป ผู้หญิงสารเลวอย่างพวกเธอต้องชดใช้ในสิ่งที่น้องสาวฉันเจอ รู้รึเปล่าคนที่โดนข่มขืนมันเป็นยังไง"เสียงดุพูดเสียงดังใส่หน้าของหญิงสาวอย่างบ้าคลั่ง ศิรินทราได้แต่ส่ายหัวอ้อนวอนขอความเมตตาจากซาตานตรงหน้าหวังให้เขาเมตตาเธอบ้าง