INTRO
คำเตือนก่อนอ่าน
ตัวละครในเรื่องนี้เป็นเพียงบุคคลสมมติ แต่งขึ้นจากจินตนาการเท่านั้น เนื้อหาบางช่วง บางตอนอาจมีค่านิยม ฉาก Rape Fantasy
พฤติกรรมทางเพศ ความรุนแรงและการใช้ภาษาที่ไม่เหมาะสม บางเหตุการณ์ไม่ควรมีใครถูกกระทำในชีวิตจริง
ผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาที่จะส่งเสริมค่านิยมที่ไม่ถูกต้อง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
INTRO
บรื๊นนนนน บรื๊นนนนน
ฝ่ามือหนาข้างหนึ่งกำพวงมาลัยเอาไว้หลวมๆ ขณะหักเลี้ยวรถตามแนวโค้งของสนามแข่ง ปลายเท้าหนาเหยียบคันเร่งเต็มแรง พุ่งกระแทกเข้ากับสปอร์ตคันหรูด้านหน้าจนอีกฝ่ายเสียหลัก หมุนเคว้งเซออกนอกวงสนามแข่ง ดวงตาคู่คมเหลือบมองอีกคันผ่านกระจกมองหลัง ริมฝีปากหนาเหยียดยิ้มอย่างสะใจ ก่อนจะทะยานเข้าสู่เส้นชัยไปอย่างสวยงาม
ปึง!
“ไอ้เหี้ยเอ๊ย! มึงโกงกู”
ประตูรถฝั่งที่นั่งคนขับถูกกระชากออกเสียเต็มแรงโดยชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ก่อนจะปิดมันด้วยความหงุดหงิด มือหนาชี้หน้าร่างสูงของเจ้าของรถสปอร์ตคันหรูที่ยืนพิงตัวสูบบุหรี่อยู่ตรงเส้นชัยอย่างไม่สะทกสะท้านในท่าทางหัวเสียของคู่แข่งแม้แต่น้อย
“กูเคยบอกไปแล้วว่าที่นี่ กูคือกฎ” ริมฝีปากหนาพ่นควันสีขาวออกมาพลางบอกเสียงเรียบ ดวงตาคู่คมตวัดขึ้นมองหน้าอีกฝ่ายที่ตอนนี้ขึ้นสีด้วยความโกรธ
“และกฎของวันนี้ คือไม่มีกฎ”
“ไอ้เหี้ยนักรบ!” จบประโยค คนฟังก็แทบจะถลาเข้าไปหาคนพูด แต่ทว่าคงไม่เร็วเท่าลูกน้องนับสิบของสนามแข่งรถแห่งนี้
“มึงแพ้แล้วก็จ่ายมาซะไดมอนด์ แต่ถ้าอยากกินตีนลูกน้องกูจะลองเสี่ยงดูก็ได้นะ”
เจ้าของสนามแข่งอย่างนักรบเพียงแค่ไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระกับท่าทางแพ้แล้วพาลของอีกฝ่าย ดวงหน้าหล่อพยักพเยิดไปทางลูกน้องนับสิบที่พร้อมจะประเคนฝ่าเท้าหนักๆ ให้คนที่กล้ามาแตะเจ้านายของพวกมันทันที
จนแล้วจนรอดไดมอนด์ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากบดกรามแน่น ฝ่ามือหนากำเข้าด้วยกันอย่างโกรธแค้น ก่อนจะหมุนตัวกลับไปหยิบกระเป๋าใส่เงินที่เตรียมไว้ในรถออกมา แล้วเหวี่ยงมันลงพื้นอย่างจำนน แม้ว่าใจจริงอยากจะปล่อยหมัดหนักๆ ใส่หน้าไอ้คนขี้เก๊กที่เป็นเจ้าของสนามแข่งรถขนาดใหญ่ก็ตาม แต่เขาก็รู้ดีแก่ใจว่าทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้ เพราะที่นี่เป็นถิ่นของมัน
อย่าให้ถึงทีกูก็แล้วกัน!
หญิงสาวผละกายจากร่างสูงโปร่งของไดมอนด์ ช่วงขาเรียวพาร่างเพรียวของตัวเองในชุดมินิเดรสรัดรูปเว้าหน้าจนเห็นเนื้อหนังอวบๆ ที่ดูเต็มไม้เต็มมือ ก้าวเข้าไปหาร่างสูงที่ยังคงพิงสะโพกสอบสูบบุหรี่อยู่ที่เดิม นิ้วเรียวค่อยๆ ลากผ่านโครงหน้าหล่อเหลา ไล่ต่ำลงมายังแผงอกกว้างกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามพลางลูบไล้ไปทั่วทั้งเรือนกายแข็งแกร่ง
ขณะที่ดวงตาคู่สวยก็ตวัดขึ้นมองสบกับคนที่กำลังอัดบุหรี่เข้าปอดพลางกัดริมฝีปากอย่างยั่วยวน ขาเรียวทั้งสองพยายามแยกช่วงขายาวของอีกฝ่ายที่ไขว้อยู่ออกจากกัน ก่อนจะบดเบียดเรือนร่างเพรียวบางของตัวเองเข้าหาเรือนกายกำยำ จัดการคว้าต้นคอหนาให้โน้มลงมาประกบจูบ ลิ้นเล็กตวัดเรียกร้องขอเข้าไปภายในอย่างเอาแต่ใจ
นักรบหลุดเสียงหัวเราะต่ำในลำคอกับท่าทางเชี่ยวชาญและดูมากประสบการณ์ของหญิงสาว ก่อนจะเปิดปากอนุญาตให้ลิ้นร้อนชื้นของอีกคนได้เข้ามาสำรวจภายใน ลิ้นหนาจูบตอบคนนำอย่างเร่าร้อนไม่ต่างกัน บดจูบรุนแรงจนเกิดเสียงดังเรียกสายตาอิจฉาจากบรรดาหญิงสาวที่เข้าชมการแข่งขันรอบสนามในค่ำคืนนี้ได้เป็นอย่างดี
ดวงตาคู่คมตวัดขึ้นมองคู่แข่งที่ยืนขบกรามแน่น ท่าทางคงจะโกรธจัดที่คืนนี้ต้องเสียทั้งเงินและแม่ตุ๊กตาหน้ารถหุ่นสะบึมให้เขาเหมือนทุกที ก่อนมุมปากจะเหยียดยิ้มทั้งที่ลิ้นร้อนยังคงไล่ตวัดกับลิ้นนุ่มของหญิงสาวตรงหน้าอย่างเมามัน มือหนาตวัดกอดเอวบางให้เข้ามาแนบชิดกว่าเก่าแล้วลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังก่อนจะวนกลับมาที่สะโพกมน
“คืนนี้สนามปิดแล้ว แยกย้ายกันกลับได้!”
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ผิวสีแทนตะโกนบอกบรรดาผู้ชมที่ชื่นชอบความเร็วในสนามแข่งให้แยกย้ายกันกลับ เมื่อท่าทางและสายตาของเจ้านายของเขาบอกว่าพร้อมจะจัดการกับ ‘ตุ๊กตาหน้ารถ’ ที่เป็นของพนันอีกหนึ่งอย่างในค่ำคืนนี้แล้ว
“พวกมึงก็กลับไปนอนกันได้ พรุ่งนี้กูเข้าอู่ตอนไหนต้องตื่นกันครบทุกคน เข้าใจไหม?!”
นักรบผละหญิงสาวให้ออกห่าง ก่อนจะเอ่ยแกมสั่งลูกน้องที่เหลือให้แยกย้ายกันไปพักผ่อน มือหนากดรีโมทเพื่อปลดล็อครถสปอร์ตคันหรู จากนั้นก็สอดร่างสูงใหญ่ของตัวเองเข้าประจำตำแหน่งตรงที่นั่งฝั่งคนขับโดยมีเสียงตะโกนตอบรับคำสั่งนั้นนับสิบอย่างพร้อมเพรียง
“ครับเฮีย!”
.
.
.
“อื้ม…อาห์”
เพียงแค่บานประตูของห้องนอนกว้างภายในโรงแรมสุดหรูที่อยู่ไม่ไกลจากสนามแข่งเมื่อครู่มากนักถูกปิดลง หญิงสาวก็แทบจะกระโจนเข้าใส่ชายหนุ่มรูปงามราวกับเทพบุตรตรงหน้า มือเรียวกระชากคว้าอีกฝ่ายเข้ามาประกบจูบอย่างรวดเร็ว
และดูเหมือนนักรบเองก็คิดไม่ต่างกัน มือหนากระชากชุดบางออกให้พ้นทางจนมันแทบจะฉีกขาดติดมือ ช่วงขายาวก้าวฉับไปยังเตียงนอนกว้างขนาดคิงไซส์ ก่อนบทรักอันเร่าร้อนจะเริ่มขึ้นท่ามกลางเสียงครวญครางอันสุขสมของคนทั้งสอง
ครืด ครืด
แรงสั่นสะเทือนของโทรศัพท์เครื่องหรูบนโต๊ะกระจกใสข้างเตียงนอน เรียกความสนใจของนักรบให้ละมือจากการติดกระดุมเสื้อหลังเสร็จสิ้นบทรักอันเร่าร้อนตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมา
(ได้เรื่องแล้วครับเฮีย)
ริมฝีปากหนายกยิ้มอย่างพอใจกับสิ่งที่ได้ยิน ดวงตาคู่คมวาววับมองทิวทัศของเมืองยามค่ำคืนนอกกระจกใสบานใหญ่ ก่อนเสียงทุ้มต่ำทรงอำนาจจะกรอกลงไป ให้ปลายสายที่รอคำสั่งจากคนเป็นนายได้รับฟัง
“ดี เฝ้าไว้อย่าให้คลาดสายตาอีกเป็นอันขาด ที่เหลือเดี๋ยวกูจัดการเอง”
มือหนากดวางสาย ก่อนจะคว้าเสื้อแจ็คเก็ตหนังมาพาดไหล่ ช่วงขายาวก้าวออกจากห้องพักสุดหรูของโรงแรม โดยไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองอีกร่างเปลือยเปล่าที่ยังคงนอนหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมออยู่บนเตียงนอนกว้าง
เพียงไม่นาน นักรบก็ลงมาสู่ลานจอดรถของโรงแรม ร่างสูงแทรกกายหนาเข้าไปในรถสปอร์ตคันหรู ก่อนจะขับเคลื่อนเครื่องยนต์มุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์หลังใหญ่ที่เขาเพิ่งจะได้มันกลับคืนมาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองเมื่อไม่นานมานี้
นักรบพาร่างสูงของตัวเองมาหยุดอยู่ตรงระเบียงนอกห้องนอน มือหนายกบุหรี่ที่หยิบติดมือมาด้วยนั้นขึ้นจุดก่อนจะอัดควันเข้าเต็มปอด เปลือกตาหนาค่อยๆ ปิดลง ปล่อยความคิดให้ล่องลอยไปกับสายลมโชย กลีบปากหนาเอ่ยพึมพากับตัวเองเสียงแผ่วเบา
“ได้เวลาสะสางแล้วสินะ”