The Same Old Feelings (Tagalog) AS Series 2

Note: This part is just the unrevealed story of Mika and Henry from the story "One Last Chance". You can read the first story to get some views from their story. Thanks ***** "Miss, kailangan mo nang tulong?" Napalingon ako sa pinagmulan ng boses. Binababa ko ng kaunti ang sunglass ko para makita ang ng mas maliwanag ang mukha ng lalake. "No, its ok. I can carry all them." Ngiti saka tumango at umalis na siya. Nasa harap na ako ng Manila Airport. Wala akong tinawagan kahit ni isa sa mga pinsan ko na andito ako ngayon. Gusto ko silang surpresahin upang makita ang mga reaction nila. Dumeretso ako sa VF Hotel na pag aari ng pinsan ko ngayon. Nagcheck in at kumuha ng room saka hinanap si Ben, ang secretary ng yumaong kong tita na ina ng pinsan kong si Brent. "Ibig sabihin minsan minsan lang siya pumupunta dito?" Gulat kong tanong dahil nalaman ko na hindi siya madalas palang pumapasok. Talaga bang kinacareer niya ang pagiging waiter sa isang restaurant? "Kapag may mga emergency or kung talagang kailangan ng presence niya saka siya pumupunta dito." Paliwanag niya at naintindihan ko naman. "Okey, hindi na ako magtatanong pa." Tumayo ako saka humarap sakanya. " ibigay mo sa akin yung address ng restaurant at pupuntahan ko siya. " agad namang sumunod at sinulat niya sa isang kapirasong papel ang address saka ako umalis. Nakarating ako in 30 minutes sa restaurant dahil medyo traffic. Medyo madilim nadin. Pumasok ako at nakita ko si Brent na nag aayos ng upuan. Wow! Pinsan ko ba to? Ni hindi nga siya pinapahawakan ni tita kahit walis non pero ngayon, all around na siya. Naghanap ako ng pwede kong mauupuan at nakita ko ang dalawang bakanteng upuan sa tabi ng grupo ng mga babae na tabi lang naman ng table nila. Nang makaupo ako ay naramdaman ko naman ang paglapit ni Brent saka umupo sa harap ko. Malawak akong ngumiti at sinandal ang dalawang siko ko sa mesa habang sapo ko ang baba ko. "Long time no see couzin." Pacute ko. Agad naman siyang napailing na natatawa. "Why are you here?" Tanong niya na nakataas na ang isang kilay sa akin. Napaupo ako ng tuwid at tinaasan ko rin siya ng isang kilay. " To visit you. Am I not welcome here?" Sabi ko na ikinatawa nanaman niya. "Huwag ka ngang tumawa diyan na para akong clown na laging nagpapatawa sayo kahit wala akong ginagawang nakakatawa." Angal ko. "I'm not! I won't laugh if you're not doing anything. " tawa na naman niya na ikinataka ko. Kakainis to ahh. "Baliw!" Sabi ko na ikinatawa ko rin. Nakakahawa kasi pagtawa nito ehh. Napansin ko na may nililingon lingon siyang babae na mukhang nagpapansin at lakad ng lakad tapos biglang tatawa nalang siya. Natatawa rin akong tinitingnan siya kahit medyo slow ako. Napailing nalang ako sa kabaliwan nito. Baka naman may gusto siya sa babae. Matanong nga pero direct to the point na. "You're inlove cousin, I think I should tell that goodnews to tito." Masaya kunwari ang pagkasabi ko para hindi pansin na nanghuhula ako. "No! She didn't know anything about me aside from what have I said to her" paliwanag niya na ikinakunot ng noo ko. What does he mean ? "And do you think he can give you that time to listen if its all about me? After he threw me here like I'm not his son?" Nakita ko ang galit parin sa mga mata niya. Hindi ko rin naman kasi siya masisisi kung ganun na lang ginawa ni tito sakanya. Pero ama niya parin yun. "Hey Brent, He still your father. Yes, he did send you here because he wants you to live a normal life. And one thing more, he wants you to be happy." Pag aalalang sabi ko. Tumawa siya ng mapakla "Live a normal life? To be happy? Wow! How nice!" Tumayo siya saka ako tiningnan. "Tell him that I don't need his help, that time he threw me here, I abondoned him as my father. My parents are dead already." Saka niya ako iniwan sa mesa. Hindi ko alam pero naawa ako para sa pinsan ko. Umalis ako sa lugar na yun na iniisip parin mga sinabi niya. 1 day and 2 nights lang ako mamalagi dito kaya susulitin ko na. Tinawagan ko ang bestfriend kong si Gracia para papuntahin sa hotel at as expected, muntikan ng mabasag ang ear drum ko sa tinis ng boses kaya inilayo ko ang phone ko sa tenga ko. Kaloka namang babae to, pababalikin ata ako sa Australia na hindi makakarinig nito ahh. Walang pang 30 minutes ay nasa baba na daw. Pinuntahan ko at sobrang saya ko nang makita ang pagmatured ng mukha pati katawan. Buntis pala at hinatid lang ng asawa na si Clinton. Akalain mo, crush lang niya yun nong highschool pero ngayon asawa na. Sana all. Dinala ko siya sa room ko. Kwentohan, asaran, picture picture at throwback narin sa mga memories na nangyari noon. "Alam ba ni Kuya Henry na andito ka sa Pilipinas?" Natigil ako sa pagsubo ng pagkain. Tiningnan ko siya ng malungkot saka ako umiling. "Ano ba nangyari sa inyo? Masaya pa naman kayo bago ka umalis ahh." Hindi na ako nakapagsalita sa sinabi niya. Oo masaya pa kami non, noong araw bago ang pag alis ko. "Sayang naman kayo. Bagay na bagay nga kayo. Mas malakas ang chemistry pa ninyo kesa noong sila ni Naja." Kwento niya pero napailing nalang ako. Ayaw ko nang isipin. Lalo lang ako natatakot harapin siya. Wala naman kaming formal na break up maski sa text kaya kami parin, kaso matagal na din na taon na wala kaming communications. Blinock ako ng loko kaya wala. Wala akong balita patungkol sakanya. Kinabukasan ay pumunta ako sa condo ni Kuya Leo. Siyempre, alam ko na magiging reaction niya. Kung kanina masaya akong sinalubong, ngayon naman ay hindi na ako pinapansin. Haha. Sinabi ko kasi na babalik narin ako bukas kaya nagyaya akong lumabas at tawagin ang mini baraks ko haha. Sila kyle, Rian at Bry. Kalevel nila ako sa kakulitan lalo na sa asaran kaya kasundo ko silang tatlo. Nasa bar na kami at inaantay nalang namin ang apat kasama si Brent dahil tinawagan ni kuya Leo. Nagscroll ako ng IG ng makita ko ang post ni Gracia na picture naming dalawa kagabi sa hotel na may caption "Welcome and goodbye" Tiningnan ko agad ang mga comments nila at marami kaming mga kabatch ang nag comment, pero napabilis nalang ang t***k ng puso ko nang makita ko ang isang pangalan. "Nice pic" lang ang tanging sinabi pero nagpakaba sa akin. Nagpaalam ako saglit na pupunta ng CR. Tiningnan ko ang apps ko sa w******p kung nablock ba niya ako don pero luckily ay hindi. Huminga ako ng napakalalim at inisip ko muna ang sasabihin saka ko siya tinawagan. Nagriring, ilang minuto pa hanggang sinagot na niya. Sobrang lakas ng t***k ng puso ko nang marinig ko ang boses niya. ("Why do you call?") seryosong niyang sabi. "I just want to hear your voice."Medyo kabang sinabi ko. (Is that all?) sungit niyang sagot. "I'm going back to Australia, don't you want to see me?" Lakas loob konh sinabi. Pag sinabi niya oo, pupuntahan ko siya agad. (I don't have time meet you, I'm too busy.) Malamig niyang sabi. Medyo humapdi ata ang mata ko ahh. Pumikit ako saka nagsalita ulit. "Hen naman, gusto kong mag explain pero hindi sa ganitong paraan. Gusto kitang makausap in person. Please." pagmamakaawa ko pero alam kong tutulo na ang luha ko. Narinig ko siyang tumawa pero parang hindi tawang masaya. (Alam mo palang mag explain pero hindi mo ginawa bago mo ako iniwan. You don't need to explain. Let's forget what we have in the past and let us both move on and put ourselves in at silent. Are we clear about that?) Hindi ko napigilan ang luha ko na bumagsak. Hindi ako naniniwala sa sinabi niya "What do you mean Hen?" Tanong ko, baka kasi iba ang pagkakaintindi ko. (Let's stop this) pagklaklaro niya. "What? Are you serious?" Alam kong mahal pa niya ako ehh. Alam ko. (We're over Mika, sa tagalog, tapos na tayo! Clear?) Saka niya pinatay. Napatakip ako nang mukha upang itago ang umiiyak kong mukha. Alam kong kasalanan ko kung bakit ganyan na siya sa akin. Hindi ko siya masisisi. Siguro ay hayaan ko na muna ang tadhana ang gumawa ng kapalaran namin. Lumabas ako na alam kong pansin ni Kuya Leo ang pag iyak ko pero na act to normal lang ako. Hindi kasi nila alam. Si Gracia lang nakakaalam ang meron kami ni henry. Nagsidatingan narin ang iba at ilang minuto ang nakalipas ay dumating narin si Brent. Kahit papaano ay nawala bigla ang bigat ng pakiramdam ko pero alam kong dadalhin ko parin yun hanggang pag balik ko ng Australia. Hinatid nila ako kinabukasan sa Airport at isa isa ko silang niyakap. Mamimiss ko ang mga ito pero mas mamimiss ko lalo yung isa. Aantayin ko talaga yung araw na itinakda ng Diyos para sa amin kung kami talaga para sa isa't isa.