My Boss ขออ่อยประธานหน้าหล่อ

เมื่อ 'เขา' ประธานสุดหล่อต้องมาปวดหัว กับ  'เธอ' สาวสวยมีนามว่าม่านลี่ที่มาอ่อยเขาถึงบริษัทของตนเอง . . . . ณ ร้านเบเกอรี่ M and F ''เฮ้!พี่คิมทางนี้ครับ'' เสียงเรียนจากน้องชายผู้มีนามว่าเคนหรือแคนน่อนน้องชายของเขาที่ตอนนี้ได้รับตำแหน่งรองประทานบริษัทเป็นที่เรีบยร้อบแล้ว ''มีอะไรห๊ะเคน เรียกพี่มาทำไมบริษัทก็ไม่เข้ายังจะมานั่งกินกาแฟหน้าตาเฉยอีก'' เสียงพูดของคิมหรือคิมหันต์ลูกชายคนโตของตระกูลมาร์คัสที่เป็นประทานบริษัทน้ำหอมของพ่อที่ยกให้ตนเองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว กำลังนั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามน้องชายแล้วบ่นใส่น้องชายเสียยกใหญ่ ''โห่พี่คิม นิดๆหน่อยอย่าบ่นได้ป่ะเดี๋ยวหน้าก็แก่หรอก 5555 '' เคนระเบิดเสียงหัวเราะออกมามมองไปยังคิมที่ยังทำหน้าตาหย่นเหมือนหมาดีๆนี่เอง ''กวนตีนและไอ้น้องเวรรรร'' คิมทำท่าจะเอื้อมมือไปตบกระบาลน้องชายตัวดีแต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีพนักงานนำเค้กมาวางไว้หน้าโต๊ะ ''เค้กที่สั่งได้แล้วค่ะ ^_^ '' เสียงใสที่พูดไม่ใช่ใครที่ไหนเธอชื่อ ฟ้า หรือ ม่านฟ้า อภิภัคดี เจ้าของร้านเบกเกอรี่ร้านนี้ ทั้งคิมและเคนมองไปยังสาวหน้าตา  น่ารัก ตัวขาว สูง ปากชมพูน่าจูบ ด้วยความหลงใหล '' เอ่อไม่ทราบว่าทำไมที่นี้พนักงานสวยจังครับ ^^ '' และนี่ก็ไม่ใช่เสียงใครที่ไหน ก็เสียงของเคนไงจะใครละ คิมที่นั่งมองหน้าเคนอยู่สักพักก็เริ่มเห็นแววตาอันแสนชั่วร้ายของน้องชายตัวเองทันที ก็ไอเคนน้องชายเขา มันโครตจะเสือผู้หญิงเลย ''ไม่ใช่พนักงานค่ะ...พอดีเป็นเจ้าของร้าน'' ม่านฟ้าตอบด้วยเสียงสุภาพแล้วยิ้มอ่อนๆไปให้เคน ''เจ้าของร้าน..ว๊าวว ไม่น่าล่ะหน้าตาเค้กกับเจ้าของร้านมันถึงน่ากินจัง ^^ '' เคนหยอดคำหวานให้ม่านฟ้าไม่หยุดจนม่านฟ้าเขินเลยขอตัวออกไปทำเค้กต่อ ''นี่ๆ น้อยๆหน่อยเหอะเรื่องผู้หญิงอะ'' คิมทำเสียงดุใส่น้องชายแต่มีหรือที่น้องชายของเขาจะฟัง เหอะไม่มีทาง!! '' พี่คิม! ผมว่าคนนี้ผมจริงจังว่ะ'' เคนพูดด้วยเสียงจริงจังจนคนเป็นพี่ถึงกับสะดุ้งแล้วจู่ๆเสียกโทรศัพท์ของคิมก็ดังขึ้น คิมมองดูก็เห็นว่าเป็นเบอร์เลขาของเขาสงสัยคงโทรมาตามเรื่องที่จะต้องไปประชุมที่บริษัทบ่ายนี้ ''สงสัยพี่ยาโทรตามไปประชุมแล้วว่ะ...'' คิมบอกน้องชายของตัวเองและกำลังจะลุกออกไปแต่ก็โดนน้องชาย ขัดขึ้นมาก่อน ''พี่คิมที่ผมโทรตามพี่มาน่ะผมมีเพื่อนคนหนึ่งอยากให้พี่รู้จัก คนนี้ผมสแกนมาแล้วเหมาะสมกับพี่คิมที่สุด'' เคนบอกพี่ชายตัวเองไว้ เขานัดเพื่อนที่จะให้มาเจอกับพี่ชายตัวเองไว้แต่ป่านนี้ก็ยังไม่มาเจริญมั้ยล่ะ ''อีกแล้วไอนี่...เห้อออไม่มีไรแล้วพี่ไปและนะ'' คิมถอนหายใจออกมาด้วยความเพลียเพราะหลังๆมานี้เคนเล่นพาผู้หญิงมาให้เขาปวดหัวทุกวัน ''ครับ ขับรถดีๆนัแล้วเจอกันที่บ้าน'' เคนโบกมือลาพี่ชายตัวเองและหันกลับไปสนใจเค้กในจานต่อแล้วยิ้มคนเดียว (บ้าแล้วล่ะจิงๆ) ด้วยความที่ตอนนี้ก็ใกล้เวลาประชุมแล้วแถมร้านที่เขาอยู่ก็ไกลบริษัทอยู่เหมือนกันทำคิมต้องรีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่รถของตัวเองโดยตาก็มองนาฬิกาไม่ได้สนใจทางข้างหน้าแม้แต่นิดเดียวจน... (ม่านลี่:Talk) ปึก! อะ...โอ้ยย.. ฉันรู้สึกว่าฉันเดินชนอะไรไม่รู้ รู้แค่ว่าตอนนี้ก้นของฉันได้ลงไปอยู่ที่พื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ''อะ...เอ่อ..ขอโทษครับพอดีผมรีบไปหน่อยเลยเดินไม่ดูทาง'' เขาพูดในขณะที่ฉันก็ยังคงไม่ได้มองหน้าไอคนที่ชนฉัน เหอะ!ขอโทษงั้นหรอ ง่ายไปม่ายยยย ฉันเจ็บนะโว้ยยยยไหนขอดูหน้าหน่อยดิถ้าไม่หล่อนะจะชกมันให้ปากแตกแต่ถ้าหล่อก็จะปล่อยผ่านไปแถมเบอร์โทรให้เลย อิอิ ''อะ...โอ้ย...โอ้ย...โอ้ย.....หล่อจัง'' อ๊ากกกกกกทำไมหล่อแบบนี้ โอ้ยยยยยยย มาเป็นสามีของม่านลี่เถอะค่ะขอร้องงงงงง ''หืมม คุณว่าไงนะครับอะไรหล่อๆ'' ทำไมคุณสุดหล่อหูดีแบบนี้คะและดูหน้าตา ท่าทางที่สงสัยของเขาทำให้คิ้วมันจะชนกันอยู่แล้ว5555น่ารักเป็นบ้า ''ปะ..ป่าวคะ ฉันไม่เป็นไรไม่เป็นไรเลยเพราะคุณหล่อ.....อะ...เอ่อหมายถึงไม่เป็นเลยเพราะคุณคงไม่ได้ตั้งใจจะเดินชนฉันอะค่ะ'' ทันมั้ย...แก้ตัวไปเมื่อกี้นั้นทันมั้ย? '' ยังไงผมก็ขอโทษอีกครั้งนะครับเอ่อ..คุณ...'' อร้ายยยยมีถงมีถามชื่อด้วยเขินนะคนบ้า>.< '' อ่อ ฉันมาริสราค่ะ เรียกฉันว่าม่านลี่ก็ได้ค่ะ'' ใส ใสมากตอบได้เสียงใสสุดๆ โอ้ยยเกิดมาไม่เคยพูดเสียงได้ตอแหลขนาดนี้เลย ''ครับคุณม่านลี่ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ'' ดะ....เดี๋ยวเด้!!! ยังไม่ได้บอกชื่อฉันเลยยย รีบไปไหนเนี้ยยย ถึงจะเสียดายที่ไม่ได้รู้จักชื่อก็ไม่เป็นไรถ้าเราเป็นคู่กันจิงก็คงได้เจอกัน อีกล่ะมั้ง มโนหนักมากบอกเลย (ม่านลี่ Talkend) เย้ เย้ เย้ !!! ตอนที่ 1 มาแย้ววววววววว อย่าลืมติดตามตอนต่อไปด้วยนะแค่มีคนเข้ามาอ่านจะมาจะน้อยก็ดีใจและ โปรดให้อภัยไรท์ด้วยถ้ามีคำผิด