WITLESS MISTAKE

(LEENNIE) Music: Moves like Jagger by Maroon 5 Wearing a six-inch high heel, I walk gracefully on the runway without a smile. Chin up while looking straight. All eyes are on me. Checking what I'm wearing. I stopped and posed, showing the different part of the clothing to the audience. I wore a white off shoulder cropped top paired with a black leather skirt cut until the middle of my thigh. I turned around, posed then wink and walk again. Swaying my hips at the same time swinging my arms. When I reach the backstage, sinalubong ako ng PA ko. "Oh my gosh, you nailed it Leennie" "Good job Leennie!" "You rock Leennie" "Can we take a picture Leennie" I stop and smile so that we can take a picture. Nang makarating ako sa pwesto kung nasaan ang mga gamit, agad kong isinuot ang robe. Hindi pa ako nakakaupo ay may lumapit ng journalists. May mga journalists dito sa backstage, ang mga pwede lang ay iyong mga pass at hindi sila pwedeng kumuha ng picture. They just record the whole interview.  "Ms. Leennie, is it true that you and Leo are over?" tanong ng babaeng journalist sa akin. "Who said that?" sagot ko at bahagyang tumawa. "We're still on it" "Great! So how long was your relationship" "Umm It's been 3 years" sagot ko ulit. "Some of your fans are speculating that you and Leo are planning to get married, is it true?" "As of now, we don't have any plans on that matter, we are still enjoying our relationship, and maybe in the near future we will level it up" I said then flashed my sweetest smile. "Last question Leennie, Is he the one?" tanong nito. "We'll let see" sagot ko ulit at idinaan na lang sa tawa. "We haven't see you two together for a while, where is Leo?" tanong nito. "Umm why don't you turn around and see for yourself" sabi ko at nginitian ng matamis ang lalaking papalapit sa amin na may dalawang bungkos ng bulaklak. Lahat ng nasa backstage ay napapalingon sa napaka gwapong lalaki. Wearing a black pants and a white t-shirt with his black leather jacket, naglakad ito na parang isang hari dahil nahahawi ang mga nakaharang na tao sa dadaanan nito. Nang makarating ito sa harap ko ay yumuko ito para mahalikan ako sa labi. Gulat lahat ang nakatingin sa amin. Ngayon lang kasi ito nakita ulit na pinupuntahan ako. Naging busy kasi sa trabaho. "Damn! Such a lucky girl!" narinig ko pang sabi ng isa sa mga model. Napangiti ako, well swerte ko nga naman at ang isang Leo Scott ay boyfriend ko. Isa lang naman siya sa  pinaka sikat ngayon na actor sa Hollywood. "Oh well, that really answered my question. Thank you so much Leennie" sabi ng journalist at nakipagkamay sa akin bago nagpaalam.  Tinawag ako ulit para mag line -up para sa last walk namin kasama ang designer. nang matapos ay pinatawag kami.  "Gather up girls" sabi ng coordinator ng event na ito. Katabi nito si Mrs. Medolin na siyang nag design ng mga damit na inirampa namin kanina. Nagsilapitan naman kami at pinalibutan sila. "First of all, thank you so much girls for doing such a great job. It's amazing to work with you guys. I organized an after party in the Diamond Empire Hotel for the success of this year spring collection. See you later guys. Thank you" sabi ni Mrs. Mendolin at nagsipalakpakan kami kasama ng pagbati para dito. After we wrap-up, isa-isa nang umaalis ang mga kasamahan kong model. Tapos na rin magligpit ng gamit ang PA ko. Dennisse Jane or DJ ay matagal kong ng PA, nasa tabi ko siya sumila noong nag-uumpisa pa lang ako sa career ko. Itinuturing ko siyang ate dahil mas matanda siya ng tatlong taon sa akin. She grew up here in New York dahil American ang ama at ang ina naman ay Pinay.  "Hon, are you going to the after party?" tanong ni Leo. I smiled at him and sit on his lap. I snaked my arms around his neck and plant a quick kiss on his lips. "I don't know" I said. He buried his face on my neck and suck it a little. I gasp because of what he did, and hit him on his shoulder. "hey, people are looking at us" sabi ko. "Don't mind them" sabi nito at agad akong hinalikan sa labi. Akala ko mabilis lang pero hinawakan nito ang likod ng ulo ko at mas lalong pinalalim ang halik. Alam kong nakatingin na sa amin ang mga naiwang mga tao sa kasama namin sa backstage pero wala naman akong paki-alam. Tumigil lang kami ng tumikhim ang si DJ. Natatawang tumayo na ako mula sa pagkakaupo ko sa kandungan ni Leo. Kinuha nito ang bag ko at hinawakan ang kamay ko. Naglakad kami patungong exit. Pagkalabas pa lang namin ay sinalubong na kami ng mga fans, photographers and journalist. Ang mga body guards ko naman ay pumalibot sa amin haggang makarating kami sa sasakyan ni Leo. Si DJ ay sa sasakyan ko na sasakay pauwi kasama ang driver, ang apartment nito ay sa baba lang ng akin. They bombarded us with questions, pero ni isa wala kaming sinagot. This is my life now. Ang buhay na sinusundan ng mga tao. Tinitignan ang bawat kilos at pinag-uusapan ang bawat kaganapan. Ang pagiging modelo ang nagbigay sa akin ng mga wala ako noon. Napalaki nito ang tiwala ko sa sarili, ginawa akong matapang at higit sa lahat ito ang nagsalba sa akin sa masalimuot kong nakaran. Sa pagigigng modelo ko natutunan kung paano makisalamuha sa mga tao. Ito ang naging daan ko para ibaon ang nakaraan. "Hon, let's go to my house" pag-aaya nito sa akin. I know why, pero wala ako sa mood. Pagod pa ako. I don't have the energy to do any activities. I just want to go home then sleep. Tinignan ako ito na naghihintay ng sagot ko. Umiling lang ako at tipid na ngumiti sa kanya. "I want to go home Hon, I want to rest, I'm tired" sagot ko at pumikit na. "Okaayy, maybe next time, I'll treat you to dinner?" "yeah" Naalipungatan ako ng marahan akong niyuyugyog ni Leo. "Wake up hon, we're here" sabi nito at mabilisan akong hinalikan sa labi. Iniikot ko ang ulo ko dahil medyo nangawit. "Thanks Hon, be careful on your way home, text me okay?" sabi ko habang kinakalas ang seatbelt. Tumango naman ito at lumabas ng kotse. Inaayos ko ang sarili ko at dinampot ang handbag na nasa dashboard. Pinagbukasan ako nito ng pinto. Matapos isara ang pinto ng kotse ay hinigit ako nito sa beywang at hinalikan. Sinagot ko ang mainit at malalim nitong mga halik. His hands went down to my butt and hardly squeeze it. I can't help but to moan when his left hand went up to cup one of my mound. Pinagdikit nito ang mga noo namin at marahan akong itinulak para mapasandal sa kotse. "You're so beautiful hon, especially when you are in a runway. You look like a goddess." He said and kiss me again. This time it's a bit aggressive, his tongue made it's way inside and all I can do is answered it with the same ferocity. Kumalas na ako at baka kung saan pa kami mapunta. Pagod ako at gusto ko nang magpahinga. "Goodnight Hon" sabi ko at ginawaran pa ito ng isang matamis na halik. "I love you Hon. Goodnight" sabi nito bago at pinakawalan na ako. "Love you too" sabi ko at nag lakad na papasok sa building kung nasaan ang apartment. Bago ako tuluyang pumasok, tinignan ko muna ito na pumasok sa sasakyan at umalis.  Matapos akong magshower, handa na sana akong matulog para makapagpahinga ng ng bilang tumunod ang phone ko. Nang tiningnan ko ito, Video call galing kay Mom. Huminga muna ako ng malalim bago ko sinagot ang tawag. Naupo ako sa kama at sumandal sa headboard. Kita ko ang napakagandang mukha ng Mom ko.  Sa isang Miss Universe ko na mana ang itsura ko at kay Mom iyon.  Nakaupo ito sa duyan na nasa ilalalim ng puno sa bakuran namin. Alas-dose ng ng gabi dito sa New York kaya alas-dose na ng tanghali doon. "Hi baby, how are you?" nakangiting tanong nito. Nginitian ko naman ito bago sumagot. "I'm good, medyo pagod lang po, katatapos lang ng fashion show eh" sagot ko dito at hinila ang kumot para itakip sa mga paa ko. "Congratulations! We watched it! You did a great job Baby. We're so proud of you" sabi ni Mom na teary eyed pa. "Thanks Mom" sabi ko na may malaking ngiti sa mga labi. Naiiyak si Mom, magdra-drama na naman yan. "Sobrang saya ko lang talaga para sayo anak, despite everything that happened, andiyan ka, happily living your life. Ikaw ang pinakamatatag at pinakamatapang na tao na kilala ko. Sobrang proud ako sayo anak" sabi nito at tuluyan nan gang umiyak. Sanay na ako kay Mom, lagi iyan umiiyak kapag magkausap kami. "K-kailan ka ba uuwi dito anak? Miss na miss ka na namin!" sabi nito. I can see the longing in her eyes kaya ang-iwas ako ng tingin. "You know my reason Mom kung bakit ayaw kong umuwi riyan" mariing turan ko. Tipid itong ngumiti at tumango na lang. "How are you and Leo by the way?" tanong nito para maiba naman ang usapan namin. "We're good Mom" sagot ko. Magsasalita pa sana si Mom nang bigla na lang lumitaw si Dad sa likod ni Mom. "Hi Darling! I miss you so much. It's been 5 years, when are you coming home?" tanong nito. "Dad" mahinang turan ko at ipinapahiwatig na tumigil na siya sa pagtatanong dahil alam din naman niya kung bakit ako nasa malayo. "Ok Ok I get it. Miss na miss ka lang talaga namin anak" sabi nito. "I miss you both" Tatanungin ko pa sana si Dad kung kamusta ang business pero hindi ko na ituloy nang makarinig ako ng boses na tumatawag sa kanila. "Mama! Is that Mom? I want to talk to her please" he said. "Bye Mom and Dad, I love you" agarang sabi ko. I don't want to hear or see him. He's a proof of my past, my stupidity.  "Anak, sanda---" tutol ni Mom pero agad ko nang pinatay ang video call. I don't like him. He's just a baggage from the past. A living proof of my stupidity. A mistake, that ruined the old me and will ruin what I have now. Inilagay ko ang phone ko sa night stand pagkatapos ko mabasa ang text ni Leo na nakauwi na ito. Bumuting hininga ako at nahiga na. Pagod na pagod ako ngayong araw kaya madali rin akong nakatulog.