The Bad-tempered Series 1: The Monstrous King(Tagalog)

1-Native Fierce What good are wings without the courage to fly. -Atticus-   “O, ano! Tara na, Ysla? Ma-lelate na tayo, please lang..”    Naiiritang sabi ni Charlotte sa kaibigan nasi Ysla na katatapos lamang na maglabada at noon ay dali-daling nag-ayos ng sarili.   “Ano ka ba, Charlotte.. Nakita mo naman na pinaglaba pa ako ni Nanay Silly, eh.” Wika ni Ysla habang nagmamadaling kinuha ang lumang folder sa drawer.   “Hay naku!” Maaarteng sabi ni Charlotte. Ito ang matalik na kaibigan ni Ysla simula ng mapadpad siya  sa masukal na bundok ng Tahor.   Tama, isa siya sa mga native minorities na naninirahan sa bundok Tahor, sa lalawigan ng Pah.   Actually, she’s different from the others. She has this brown hair while others have pure black. Even her eyes are merely brownish-gray in color while others do commonly have black irises.   Sabi ni Aling Silly, nang matagpuan siya ay napakaputi daw ng kanyang balat na ngayon ay sunog na dahil sa maghapong pagtatanim ng palay sa bundok.   Fifteen years ago, inakala ng mag-asawang Silly at Ramon na isang baboy ramo ang nahulog sa bangin habang sila’y papauwi na galing sa lungsod. Ngunit isang batang umiiyak ang natagpuan nila. Nakasuot daw siya ng puting damit na may bahid ng mga putik at may malaking tatak na ‘YSLA’ sa harapan.   Tumahan lamang daw siya sa kakaiyak nang masilayan sina Aling Silly at Mang Ramon na noon ay pababa sa bangin para kunin siya.   Simula noon, para na ding biniyayaan ng sariling anak ang mag-asawa. Gustohin man daw nilang ibaba sa lungsod si Ysla at ipahanap ang mga magulang nito ay nababahala sila na baka sa masasamang tao siya mapunta.   Mababait sina Aling Silly at Mang Ramon. Masigasig silang nagtatrabaho  para may makain sila sa pang-araw-araw. Ngunit ang tadhana ay sadyang malupit para sa mga katutubong Apyaw dahil sa susunod na mga araw ay sisimulan na ang pagpapatayo ng water dam sa lugar nila, ibig-sabihin ay apektado ang patubigan sa bukid. Apektado ang kanilang kabuhayan!   Noon isang araw lamang ay may isang kinatawan para sa Dam project and pumaroon at pilit silang kinumbinse para sa nalalapit na proyekto.   Flashback:   “Wala po kaming pinanghahawakang papel sa lupaing ito---“ Panimula ni Ysla  sa lalakeng nagpresenta na kumatawan sa Ademar Corporation, ang siyang may hawak ng water dam project.   “…pero, alam po namin ang salitang KA.RA.PA.TAN. Kaming mga Apyaw ay nakag-aral naman hanggang high school at hindi basta-bastang malilinlang ng mga binipesyong pinagsasabi mo!”   Galit na wika ni Ysla, isa sa sampong may pinakamataas na pinag-aralan sa kanilang pamayanan—isang high school graduate.   “Miss, err—Ysla?” Sabi ni Derrek sa babaeng parang tigre kung makaasta. Siya ang Engineer ng Ademar Water Dam Project.   “ Hindi po kami pumarito para linlangin kayo sa mga binipesyong nakapaloob sa kontrata…”   Kalmadong wika ng lalake saka ibinagay uli ang papel na nagsasaad tungkol sa nakaambang proyekto sa kakaibang babae na nasa harapan at matatalim na tingin ang ipinupukol sa kanya.   “Miss Ysla, if you may…Please have time to read the whole content.” “I’m done reading it, Engineer Derrek Ademar Han.” Ani ni Ysla gamit ang wikang Ingles. Nabasa na niya ang laman ng kasunduan at hindi siya interesado sa mga nakasaad.   Whooa! She spoke the language spontaneously…And she impeccably enunciated my name!  Interesting… Derrek silently thought.   “…And we are not interested. If you may, please be kind to disseminate our message to Ademar Corporation.”   Panapos ni Ava at tumayo sa kinauupuan. Nasa isang maliit na Brgy. Hall sila noon at ang mga kasamahang katutubo ay pilit na nakikiusyoso sa kanilang pinag-usapan.   “Miss Ysla, your local town had approved this project a year ago, if I wasn’t mistaken. Naririto lamang po ako para magbigay abiso sa inyo and somehow, you can prepare your new livelihood.”   Sa puntong iyon ay alam ni Derrek na naiintindihan nito ang kanyang pahiwatig dahil sa kislap ng mga mata nito.   Look at those eyes…Incredibly different from the others so as her complexion. As her vivid brownish skin tone exposed, someone can presume that she’s not a pure native Apyaw..   “Mr. Han,  makakaalis ka na.”   Walang emosyon na ipinakita si Ysla sa lalakeng kanina pa siya pinag-aaralan. Siguro ay napansin nito ang pagkakaiba niya sa ibang mga katutubo. Deep inside her soul, gusto na niyang umiyak dahil mawawalan na sila ng kabuhayan.   Diyos ko! Bakit ba may mga taong ganito? Gagawin lahat makuha lamang ang hangarin kahit nakakasama sa kapwa-tao!   Tumikhim ang lalake at tumayo na rin sa kahoy na upuan.   “Ysla, nakasaad sa kasunduan na ang lahat ng mga katutubong Apyaw na may kakayanan sa pagtatrabo ay mabibigyan ng sapat na pagkakakitaan..” Kumuha ito ng papel at ballpen saka nagsulat.   “Here, this is the location in downtown. Pumunta kayo roon at nang mabigyan kayo ng panibagong kabuhayan. I think, you are the person who attained the highest education among the natives here, right?”   Hindi nagsalita si Ysla habang parang talunan na kinuha ang maliit na kaperaso ng papel.   Hacienda Ademar, Pah. Contact #: 987654321   Basa niya sa nakasulat.   “I assumed, you understood everything, Ysla. Gather your fellow natives and tell them to prepare the necessary documents, alright?”   Hindi pa rin siya kumibo. Ayaw niyang tumango na parang sinabi niyang panalo na ang mga ito!   “Help yourselves, Ysla. I’m sorry, I’m just an Engineer for this pending project... I truly understand how it affects you and the rest---“   “No.” Mahina ngunit madiin na sabi ni Ysla habang nakayuko. I truly understand…   Ang katagang iyon ay kay daling nasabi ng lalake na sa kaibuturan ng kanyang utak ay ‘di niya matatanggap.   “You can’t and NEVER can understand, Mr. Han. Hindi ka isang Apyaw kaya huwang kang magsalita at sabihing naintindihan mo kami. This land is OUR LIFE. Unfortunately, you and Ademar Corporation are about to take away the SOURCE of our LIFE...”   Patuloy na wika niya sa lalakeng matamang nakinig sa mga sinabi at sasabihin pa niya. Tinitigan ni Ysla sa mata ang lalake na halatang balisa sa kinatatayuan.   “…Tubig at lupa, iyan lamang ang sa amin, Mr. Han. Ngayon, sabihin mo sa’min—Maiintindihan mo ba kami kung ayaw naming ituloy ninyo ang proyekto?”   Hindi nakapagsalita agad si Derrek. Wala siyang makapa na tamang salitang gagamitin at nang maiwasan niyang saktan uli ang damdamin nito. Gusto niyang tawagan si Blaire, ang kanyang pinsan na siyang nagmamayri ng Ademar Corporation.   The hell of your ambition, Blaire… You should’ve been here!   Hindi na mapigilan ni Ysla ang emosyon at isa-isang pumatak ang mga luha nitong kanina pa pinipigilan bago tumalikod at lumabas sa maliit na kubo.   “Damn!”   Napasabunot sa sariling buhok si Derrek. Kitang-kita niya ang pighati ng babae sa nakaambang proyekto na pangungunahan niya.   What can I do to save their livelihood? Even their goddamn local official signed the project!   Yes, Blaire Ademar might be his cousin, the youngest owner of the multi-Billion Ademar  Company but he knew Blaire’s attitude. Whatever he wants, he takes it all! Kaya nga siya na mismo ang ipinadala nito sa bundok Tahor para sa nakaambang na proyekto. Ayaw nitong may mga pag-aaklas na magaganap sa araw ng pagpapatrabaho ng water dam. Wala sa bokabularyo nito ang salitang pasensya at pag-unawa kaya malamang kung ano pa ang magawa nito kung ito mismo ang makikipag-usap sa mga katutubo.   And meeting this fierce woman today provoked his ego to call Blaire and abort the project.   Bumaba na muna sila ng Bundok Tahor na may isang oras din ang layo patungong bayan. Kasama niya ang ilang trabahador ng Hacienda Ademar noon.   Pagkarating niya sa Hacienda Ademar ay kaagad niyang tatawagan si Blaire.