bc

Dominguez Vampire

book_age16+
1.3K
FOLLOW
3.1K
READ
love-triangle
powerful
brave
dare to love and hate
twisted
werewolves
vampire
small town
friendship
self discover
like
intro-logo
Blurb

"If you don't have a choice, let me be your option. I can carry all those pain just to stay with you. But if you want me to let you go, just close your eyes and I will go away from you," -Tyzon

~

Family ni Isabelle ang may-ari ng Winston Classical Academy kaya pinayagan siya ng mga magulang niyang doon mag-aral. Siya ang tipo ng babaeng kinatatakutan ng lahat dahil sa matunog nitong pangalan sa kaguluhan.

Ngunit dumating ang isang araw, nagbago ang lahat noong pumasok ang magkapatid na Dominguez sa buhay niya at kapwa may malaking lihim sa tunay nilang pagkatao.

Paano kung ang misyon ng magkapatid na muling ituloy ang naudlot na labanang mahigit isang daang taon na nakalilipas ay magbago sapagkat ang propesiya ay muling isusulat sa ikawalong salinlahi?

Ano nga ba ang papel ni Isabelle Jaydon sa likod ng nakaraang gusto balikan ng magkapatid?

chap-preview
Free preview
CHAPTER 1
PROLOGUE THIRD POV “LOLA, do you believe in destiny?” tanong ni Sandra habang pinagmamasdan ang isang matandang abala sa pagsusulat. Marahan siyang napangiti at sumilay sa bintana. “Yes, apo. True love can find ways. You cannot see because it takes a lot of time before you realize it was real,” sagot niya at muling bumalik sa ginagawa. “How can you say that your feelings to someone is real?” “When you know how to wait even a hundred years,” sagot ng isang matandang lalaki na tila kanina pa pala nakikinig sa likod nila. Lumapit siya at tinabihan ang batang babae. “You need to rest. Go back to your room,” Agad tumango si Sandra. Humalik muna siya sa kanyang lolo’t lola bago lumabas. Kinuha ng matandang lalaki ang isang CD at pinatugtog ang paborito nilang musika, ang kanta ni Lewis Capaldi- Hold Me While You Wait. Inaya ng matandang lalaki ang kanyang asawa upang magsayaw. Sa bawat pag-andayog ng musika, gumuhit sa kanilang mga labi ang ngiti. “I don’t believe in destiny, not until I found you.” ISABELLE POV HOW to be a normal student? Urgh. Wala pa man isang linggo, nandito na ako sa guidance office dahil sa dalawang lalaki na nagrereklamo. Namamaga ang kanilang mga mata dahil sa suntok na tinamo sa akin. Napasapo na lang sa mukha ang councilor, hindi lang ito ang unang beses na nangyari dahil noong nakaraang araw lang ay mayroon ding magulang ang sumugod sa school para patalsikin ako. “This will be your last offense, Ms. Jaydon!” iritang paalala nito. Hindi ko na pinakinggan pa ang susunod niyang sasabihin at agad na akong tumayo para pumasok sa sumunod na klase. Isang linggo pa lang ang nakalilipas noong magsimula ang pasukan, ramdam ko na ang pressure sa bawat subject. Teka… pressure? Wala ata yan sa vocabulary ko. Ako si Isabelle Jaydon na walang ibang ginawa kung hindi ang makipag-away sa ibang seksyon. Well, kung ang tawag nila sa akin ay walang kwentang estudyante, mas ipaparamdam ko iyon upang hindi sila mapahiya. Kasalukuyan akong nag-aaral sa Winston Classical Academy, the international school which gives a high-educated standard of learning. Sabi nila, mataas ang tingin ng iba sa school namin ngunit simula noong dumating na ang seksyon D na pinamumunuan ko ay gumulo na ang lahat. Sino ba naman ang matatahimik kung makikita mo ang mga nagkalat na dugo sa hallway? Syempre tulad ng aasahan, kami ang sisisihin at ang na sa isip ng lahat, ako ang nangunguna sa kaguluhang nagaganap. “Isabelle? What the hell are you doing?” Sigaw lang naman iyan ng matanda kong teacher habang ako ay abalang nakataas ang kamay at sa labas nakatingin. Simula noong magsimula ang discussion, nakatuon lang sa labas ang aking atensiyon. “It’s better to look at those students while cutting their classes than listen to your nonsense lesson,” matapang kong sagot na lalong ikinagalit niya. Nagkaroon ng bulungan at animo’y nagpipigil ng tawa dahil sa ginawa kong pamamahiya sa aming guro. Halata namang palalabasin niya ako kaya’t kusa ko nang kinuha yung gamit ko at lumabas. Hindi naman talaga ako basagulera at nagrerebeldeng bata. Hindi ko lang gusto yung mga gurong ipapahiya ka at animo’y papalakpakan siya ng mga estudyante. Papunta ako ngayon sa tinitignan ko kanina. Napansin ko silang magka-cutting na gawain ko rin naman kaya hindi ko na sana papansinin pa. Kaya lang, may iba pang dumating at may kasamang bago sa paningin ko. Mukha siyang transferee at bakas ang takot dahil panginginig ng kamay nito habang pinupulot ang mga gamit niya sa sahig. Mga bata nga naman, iba na ang laro nila. Ginagawang biro kahit alam na nakakasakit na sa iba, iyan ang problema sa mga kabataan ngayon. “Mga bata, bakit kayo nakikipaglaro sa mahina?” nangungutya kong tanong habang nginunguya ang bubble gam. Napatingin naman sila at napangiti ang lalaking may pula ang buhok. “Kahit seksyon D ka, umalis ka na rito. Hindi kami pumapatol sa babae,” wika niya. Ganitong mga laro ang gusto ko, yung sinusubok ako. Gusto na yata nilang makita si kamatayan. Hinatak ko sa kaliwang braso yung bagong transferee at hinawakan naman nang isa pang lalaki yung kanang braso nito. “Sinusubok ninyo talaga ako,” saad ko bago sila inisa-isa. Dinura ko yung bubblegam sa mukha nang mukhang uggoy na ubod ng yabang matapos ay nilingon yung lalaking ngayon ay nakatulala sa akin. “Transferee ka hindi ba?” walang gana kong tanong sa kanya. “Ah o-oo, ah ta-transferee ako rito,” kabado niyang sagot. “Kapag may nagtanong sa’yo sa mga nangyari, wala kang ituturo kung ayaw mong paglamayan ka mamaya. Dito sa eskwelahang pinasukan mo, hindi dugong tatalsik sa’yo ang paniniwalaan kung hindi ang yaman kung magkano ang kaya mong bayaran para sa panig nila,” Itinuro ko yung mga lalaking halos hindi na makatayong ipinatumba ko. “Isa sila sa kayang ibenta ang kaluluwa para lang mabayaran ang dignidad ng kanilang pamilya. May mga sungay na itinatago at iyon ang dapat mong paghandaan. Ang mga taong iyan ay wala pa sa isang porsyento ng taong dapat mong katakutan,” May sunod-sunod na luha ang bumagsak sa mata niya dahil sa labis na takot. Sira-sira ang uniporme niya at may bahid ng dugo sa kanyang mukha. Hinubad ko na lang ang suot kong jacket at inabot sa kanya. Muli kong binalingan ng atensiyon ang isang lalaking nagbabalak kumuha ng patalim. Tinapakan ko ang kamay niya at malakas na sinipa ang sikmura nito. Gusto ko talaga yung larong may thrill, sila ang mga pampalipas oras ko lang. “MASYADO na matunog ang pangalan mo!” galit na sigaw ni Mrs. Fuentez, siya ang dakilang principal na akala mo may-ari ng school. “That’s great. They should know who I am,” madiin kong sagot na lalo niyang ikinagalit. “Kailangan ko makausap ang guardian mo. Right here, right now!” Sino nga ba naman ang hindi matatakot kung anim na magulang ang nandito dahil binugbog ko ang mga anak nilang mukhang anghel na ibinagsak sa lupa dahil hindi tinanggap sa langit? “Why should I?” pang-iinis ko pa. “You will call them, or you will drop out?” ma-awtoridad niyang tanong. “Don’t forget Mrs. Fuentez, I am the reason why you still here,” bulong ko sa kanya bago umalis. Ako lang naman ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay nandito pa siya. Kami ang may-ari ng school at walang ibang nakakaalam kung hindi ang dakila kong principal. Maraming mga estudyante ang may ayaw sa kanya dahil mahigpit ito pero ako lumalaban sa mga share members para hindi siya mapatalsik ng school. Nakikita kong malaki ang ipinagbago ng eskwelahan dahil sa mahigpit niyang pamumuno sa lahat. Mrs. Fuentez know me everything. Siya ang hindi nagsasawang mangaral sa akin na hindi magawa ng mga magulang ko. Ayaw ng family ko na may masangkot na isyu sa pag-aaral ko rito kaya naman ang bawat kilos ko ay nalalaman nila. As I expected, sermon ang bubungad sa akin sa bahay. They don’t even ask what happened to me. They are thinking that suddenly was my fault. “Your principal told me that you are having a trouble with six guys? Mygod Isabelle, what the hell is that?” galit na tanong ni daddy. “Did I something wrong? Oh yeah.. ofcourse. All things bullsh*t happened in our family is all my fault. Isn’t?” Tinawag ako ni mommy at sa pagharap ko, isang malakas na sampal ang ibinigay niya. “Bastos kang bata ka. Iyan ba ang tinuro ni Regina sa’yo?!” Nag-init ang ulo ko sa pangbanggit niya ng pangalan ni Manang. “She told me to be strong because no one can fight for me. And now, I understand what she wants me to realize. I am your daughter, but you never look at me in that way. I was fighting for myself like an abandoned child. Manang told me to respect you, but I think it’s probably I can’t do anymore. I can’t shut my mouth and act like a deaf in front of you.” Pagkatapos ko iyan sabihin ay pumasok na ako ng kuwarto. Lumaki ako kay Yaya Regina dahil pumunta sila mommy sa America kasama si Eliza, ang bunso kong kapatid para ipagamot siya. Pabalik-balik sila roon at sa tuwing nandito sila sa Pilipinas, si Eliza lang ang nakikita nilang anak. Umalis na si Yaya dahil inakusahang nagnakaw ng kuwintas. *Katherine is calling* “Do you want to hang out tonight?” -Katherine “I am not in good mood right now,” “That’s great. So, G?” – Katherine “But----“ Ended call. Pinatay na ni Katherine yung phone call. Kakaiba talaga yung kaibigan ko na iyon. Pailing-iling akong nagbihis. Mas mabuti pa nga siguro na magpalamig na muna ako sa bar. “SO, ANO NA NAMAN ang ginawa mo sa school?” tanong ni Katherine habang umoorder ng romanee conti sa isang waiter. “Duh. As if am care,” mataray ko namang sagot. “Goes there. Nandito na sila,” Paglingon ko ay dumating na sila Lorein, Vien, Ysa, at ang kanilang mga manliligaw na sina Marcus, Daniel, and Mark. “What’s going on here?” bati ni Ysa noong makalapit na sa amin. Dumating naman yung waiter dala yung inorder ni Katherine. “Thank you,” saad ni Katherine at kinindatan pa yung waiter. “Kath, pati ba naman yung taong ang gusto lang magtrabaho ng marangal ay aakitin mo pa?” pabirong sabi ni Lorein at uminom ng one shot of glass. “Ang mga lalaki, hindi dapat siniseryoso,” sagot ko at naghiyawan naman sila. “Isabelle Jaydon, masyado ka lang bitter kasi hindi ka pa nagmamahal,” asar ni Mark. “boooooo!” dagdag pang sigaw nila bilang pang-aasar. Hindi ko na lang pinansin pa. Umikot ng umikot yung baso hanggang sa malasing na sila. Umorder pa si Daniel ng tequilla at sa tuwing binabanggit nila yung nangyari sa school ay lalong napaparami akong naiinom. Hindi ako malakas sa alak pero sa pagkakataong ito, gusto kong malasing at makalimutan ang lahat ng mga nangyari sa bahay. “Look guys, may guwapong nakatingin kay Isabelle. Sino kaya iyon?” natatawang tanong ni Vien. Napatingin naman nila Lorein sa direksyon na iyon ay nakisabay sa pang-aasar. “Si James, basketball player siya ng school.” walang ganang sagot ni Marcus. Tinignan ko naman yung lalaki at nakatingin nga ito sa pwesto ko. Nginitian ko na muna ang mga kaibigan ko at tinignan sila na parang sinasabi kong “watch me,” Lumapit ako roon sa lalaking nakatingin sa akin at tumikhim muna ako bago umorder sa counter. “Hi,” bati ko sa kanya. Ngumiti siya at naglahad ng kamay. “James,” Maya-maya ay nagpaalam na rin sila Katherine. Si James naman ay hindi pa uuwi kaya’t ang sabi ko sa kanila ay mauna na. Habang tumatagal ang aming kuwentuhan, nakararamdam na ako ng pagkahilo at hindi ko na rin masyado maintindihan yung sinasabi ni James. “Gusto mo bang ihatid na kita?” tanong niya habang hinahawakan ang beywang ko. “Ahh si-sige,” Binayaran niya yung ininom namin matapos ay pumunta na kami ng parking lot. Bago ako sumakay, may nakita akong lalaki na nakatingin sa amin kaso bigla siyang nawala. Habang nasa sasakyan kami, ibinigay ko sa kanya yung address ng bahay namin. Inaninag ko yung daan, parang hindi na ito ang daan papunta sa amin. “Ahm James, i-ibang daan na ata ito,” nagatataka kong tanong. “Don’t worry sweetie, you are safe with me,” sagot niya at hinawakan ang hita ko. Parang nawala yung epekto ng alak sa akin dahil sa ginawa niya. Bigla niyang tinakpan ng bimpo ang bibig ko. Kakaiba ang amoy na iyon na nagpahilo sa akin. Pilit kong binubuksan yung pinto ngunit nilock niya. Hindi ako masyado makagalaw dahil sa pinaamoy niya sa akin nang bigla siyang nagpreno. “f*ck up!” Sigaw niya matapos ay bigla kaming nabunggo sa isang malaking puno. Bago magdilim ang paningin ko, may lalaking nagbukas ng pinto at binuhat ako.

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

ANG NABUNTIS KONG PANGIT

read
476.8K
bc

My Millionaire Boss

read
1.7M
bc

Seducing My Gay Fiance [COMPLETED]

read
5.0K
bc

SILENCE

read
379.4K
bc

POSSESIVE MINE

read
967.1K
bc

My Secret Agent's Mate

read
113.7K
bc

The Innocent Wife

read
3.4M

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook