Fixing Her

“KAILAN mo ba balak mag-asawa? Aba naman Apolonio, itong ate mo malapit ng magkaapo ikaw ni isang anak wala pa.” Makailang ulit ko na bang naririnig ang sermon na ito ni mommy. Nilapitan ko siya at inakbayan, I always takes this kind of comments from my parents. Atat na silang lahat na mag-asawa ako, sila pa ang nape-pressure sa tuwing nagkikita-kita kaming mag-anak. “Mommy, I told you mag-aasawa ako kapag may nakita na akong katulad niyo.” That I always telling her. Hindi lang kay mommy ko sinasabi kung hindi sa lahat ng mga taong nangungulit sakin kung kailan ako ikakasal. “Naku! Leo, wala ka nang makikitang katulad ni mommy,” sabad ng ate ko. “And mommy, please lang naman. Ayoko pang maging lola, mag-eighteen pala naman si Maureen. Baka isipin ng panganay ko ready na akong maging lola dahil sa sinabi niyo.” Reklamo naman niya sa nanay namin. “Pino-point lang naman ni Mommy ay baka maunahan pa ni Maureen or even Jose, itong magaling nating kapatid Ate Margarita.” Sabad din ng isa ko pang ate. “Si Kuya naman kasi bakit hindi mo na lang ligawan iyong anak ni Tito Monti. Maganda naman si Lisbeth, sexy, hindi nga lang mabait.” Ito pang isang kapatid Kong babae. We’re a sibling of four, may dalawa akong nakakatandang kapatid na babae, at ang bunso namin na babae din. Ako ang nag-iisang barako sa pamilya namin, kaya kapag ganitong family gatherings talo ako. Nagtutulong-tulong sila sa panggigisa sakin, na hindi ako makakasabad kaya panay lang ang ngiti ko. Margarita, our eldest is now 39 years old, while Hermenia our second is 38 years old. Me the third one is 35 years old and our youngest Madeline is 25 years old. May asawa na ang dalawa Kong ate, while Madeline is engaged to be married next year. Ako bokya, wala na ngang asawa wala pa ding jowa as Madeline always saying to me. “May nakilala ako noong makalawa, dalaga bagong lipat d’yan sa kabilang kanto. Alam Kong type mo anak—” “Stop mommy, kung sasabihin niyo po na maganda, sexy, maputi, matangkad, mahabang buhok, malaking hinaharap,” I look at them one by one, “it’ll never work between me and her. Baka hanggang kama lang kami, ang gusto pa naman ninyo asawa.” Dugtong ko sa nauna Kong sinabi. Napailing naman ang tatay namin na tahimik lang na nakikinig samin. “Bakit naman kasi ang high standard mo kuya. All the description you said is already or almost perfect pero waley pa din.” Si Madeline ang unang nagreact. “I told it hundred times already. I want my wife-to-be will be just like mommy. A perfect life time partner, a better half of me.” Nakangisi na saad ko. Narinig namin na nag-tsk ang tatay namin habang iling pa din ng iling. “Kung katulad pala ng mommy mo ang gusto mong maging asawa, edi sana pagkapanganak pa lang sayo pinag-asawa ka na namin. Ang mga katulad ng mommy mo wala na sa panahon na ito. They’re extinct already.” Tumatawa na sagot ni Daddy. Nakitawa na din ako, me and my dad thinks and speak the same. I know nagbibiro si daddy to make the situation lightly. Pero natigilan kaming mag-ama ng may lumipad na kutsara papunta sa daddy ko. Magaling lang iiwas ang daddy ko kaya hindi siya tinamaan, kung hindi siya nakaiwas sapol lang naman siya sa noo. “D’yan kayo magaling na mag-ama, parehas na baluktot ang mga utak niyong pareho.” Galit na tumayo si mommy at nagmamartsa ng umalis ng dining area. “Ikaw naman kasi Apolonio, mag-asawa ka na. Nadadamay ako sa kalokohan mo.” Naiinis na sermon ni daddy sakin bago tumayo at hinabol si mommy. Ako naman ang iiling-iling habang nakatanaw sa papalayo naming mga magulang. For sure maglalambingan na naman ang mga iyon sa kuwarto. “Mag-asawa ka na Leo, matanda ka na masyado. Lolo ka na magbibinata or magdadalaga pa lang ang anak mo kung sakali,” ani Ate Margarita. …………………….. NAKABUKOD na ako sa pamilya ko since I started my own business. Kailangan na malapit ako sa opisina kung nasaan ang trabaho ko. I’m an information technology graduate. And my business is related to my choosen career. I established an IT support and web developers company that open all over the world. Most of our clients came from the other countries. And I mostly work over time so it is not advisable for me to travel from BGC to Cavite City whete my parents residing right now. “Home sweet home,” aniko. Kakapasok ko pa lang ng unit ko, I feel so tired. Ang tagal ng biyahe ko balikan, and I work all day today as well. When I look at the clock it’s already two in the morning. May pasok pasok pa ako mamaya. Bigla lang naman kasing nakaisip na magfamily gathering ang parents ko. And I can’t say no to them, kaya kahit malayo at may trabaho ako I sacrifice a little to see them. Paghiga ko, I feel empty and cold. I look side by side and no one is with me. I used yo live with some women here before. Mga common law wife na tinatawag. Mga live-in partners ko. Mga, kasi literal na madami akong naging ka-live-in partner as years goes by. But things not favor with all the women I’ve been thru. Pinakamatagal na yata ang anim na buwan. Lahat unsuccessful, lahat natatapos sa hindi magandang hiwalayan. I just smiled at every people saying that I should marry now. Gusto ko naman na magkapamilya, magka-asawa at mga anak. I don’t know why no one can get along with me. Maybe because I’m too focused to my business that time. Inaamin ko naman na wala akong time noon para sa mga romantic getaway or equivalent to that. Most of my failed relationships tell me that I was dumb and lack in romantic blood in my system. I know myself, romantic din akong tao. Sobrang busy lang siguro ako ng mga panahon na iyon kaya walang nagtagal sakin. At least they’re never give me a bad credit about my bed performance. Siguro naman I satisfied them at that department. “Oh well, I just need to sleep. Apolonio matulog ka na may pasok ka pa mamaya. Tigang ka lang kung ano-ano na naiisip mo.” Kausap ko sa sarili ko before I finally closed my eyes.