[BAD GUY] ผมไม่ใช่คนดี

INTRO จุดเปลี่ยนของร่างกาย "เชี่ย!โคตรสวยเลยว่ะ!" "โอ้แม่สาวน้อยจะสวยไปถึงไหนกันจ๊ะ" "โหยมึงดูพี่คนนั้นดิ่โคตรสวยเลยว่ะ!" "โอ้ยกูคิดว่านางฟ้ากูอิจฉาอ่ะมึง!!" เสียงพวกเล่าตัวอิจฉาทั้งหลายดังระงมข้างๆหูเจ้าของร่างงามใบหน้าสวยล้ำเธอคือมารีญาหรือควีนนักออกแบบเสื้อผ้าที่สวยที่สุดในโลก! เมื่อก่อนเธออ้วนหนักถึง87กิโลแต่เพราะพิษจากความรักทำให้เธอหันกลับมาดูแลตัวเองจากน้ำหนัก87ตอนนี้เหลือแค่43กิโลเท่านั้น ใบหน้าที่เคยอ้วนมีคางสองชั้นก็หายไปเหลือไว้แต่ใบหน้าเรียวคางยาวสวยต้องขอบคุณพ่อกับแม่ที่ส่งใบหน้าที่สวยอยู่แล้วมาให้เธอพอเลือกดูแลตัวเองรักษาสุภาพและผิวพรรณทำให้เธอกลายเป็นหญิงสาวที่หลายคนอิจฉาไม่ได้ "มาแล้วหรอจ๊ะคนสวย"เสียงสาวถึกเพื่อนร่วมงานของเธอดังขึ้นเมื่อมารีญาเข้ามายังห้องประชุมพนักงานทั้งหลายต่างยืนขึ้นทำความเคารพ บริษัทQueen mareeyaเป็นบริษัทออกเป็นเสื้อผ้าที่โด่งดังติดอันดับโลกไม่เคยมีผู้หญิงคนใดในโลกนี้ไม่รู้จักสัญญาลักษณ์มงกุฏเพชรสีทองที่ติดอยู่บนเสื้อผ้าภายใต้แบรนด์Queen เสื้อผ้าทุกวันจะมีสัญญาลักษณ์ของควีนติดอยู่ทำให้คนมองรู้ทันทีว่าเสื้อผ้านี้เป็นแบรด์ควีนที่จะทำให้คุณดูเด่นเป็นสง่าเวลาสวมใส่ "ก็ตื่นสายนิดหน่อย"มารีญาบอกปัดๆนั่งลงตรงหัวโต๊ะที่เป็นที่ของประธาน "ฝันร้ายอีกแล้วหรอ?"เบลลี่เอ่ยถามเขารู้ดีกว่าเพื่อนรักหรือเจ้านายของเขามีประวัติความเป็นมาอย่างไร "กูอยากเยคน..ไม่ใช่ช้างน้ำแบบมึง!" "ปะ...ปริ๊นช์...อึก....ทำไม...ไม่รักกันแล้วหรอ" "เมื่อก่อนอ่ะรักเพราะมึงสวยแต่ตอนนี้กูอยากจะทีบมึงออกไปจากชีวิตกูซะบัดเดี๋ยวนี้!!" "ปริ๊นช์....ฮึกไม่ไป...ไม่ไปควีนจะอยู่กับปริ๊นช์" "น่ารำคาญอีอ้วน!มึงดูพุงมึงดิ๊ใหญ่กว่าตัวกูแล้วเห็นแล้วจะอ้วกว่ะสัส!" มารีญานึกไปถึงฝันที่เธอต้องเจอมันตลอดฝันอันเลวร้ายที่ผ่านมาแล้วนับ5ปีแต่เธอก็ยังคงไม่สามารถปัดมันออกไปได้ "อื้มเรื่องเดิมๆฉันไม่เป็นไรหรอกประชุมกันเถอะ"มารีญาเอ่ยขึ้นเธอควรจะชินกับความฝันเหล่านั้นได้แล้ว!แค่ผู้ชายเลวๆที่ทิ้งเธอเพราะเธออ้วนและไม่สวยเหมือนแต่แรกที่คบกันเลิกไปได้ก็ดีผู้ชายแบบนี้มันไม่มีค่าเลยซักนิด! "ก็ได้ๆ...น้องเมยจัดการเลยจ๊ะ"เบลลี่ทำตามคำสั่งเพื่อนที่มีตำแหน่งเป็นเจ้านาย ใบหน้าสวยของมารีญาจ้องไปที่เมยคนพรีเซ็นต์งานมือก็จดรายละเอียดของงานทั้งข้อดีและข้อเสีย "จบการพรีเซ็นต์ค่ะ" แปะๆๆ มารีญาและคนอื่นๆลุกขึ้นตบมือให้กับผลงานของเมยมารีญายิ้มแก้มปริคิดไม่ผิดจริงๆที่เลือกเด็กสาวคนนี้มาทำงาน "ฉันชอบนะเมยเสื้อผ้าคู่รักแนวนี้เก๋มากฉันชอบจริงๆ" "ขอบคุณคะคุณควีน"เมยยิ้มหน้าบานไม่เสียแรงที่เธอทุ่มมันสุดตัวเพื่องานนี้ "เอาล่ะแต่ว่ามันยังมีจุดที่ต้องแก้อยู่นะคือโทนสีมันดูครึ้มเกินไปแนวคู่รักก็ต้องสดใสสิตัดสีเทาออกสีขาวกับดำได้อยู่ฉันขอเพิ่มสีชมพูฟ้าและสีแดงโอเคนะ" "จัดให้ตามคำขอค่ะ!"มารีญายกยิ้มพอใจเธอคิดว่าเสื้อผ้าแนวนี้กำลังมาแรงในหมู่คู่รักแต่ถึงไม่มีคู่รักก็ซื้อไปใส่กันได้ "งั้นเรามาเลือกนายแบบกับนางแบบกัน"มารีญาเปิดไอแพดขึ้นมาดูใบหน้าของนายแบบและนางแบบทั้งหน้าใหม่และเก่าขึ้นมา "นายแบบเอาคุณจัสไหมคะ"มารีญาทำท่าคิดจัสคือนายแบบหล่อมากๆคนหนึ่ง "พี่ชายฉันไม่ชอบแนวนี้ซะด้วยสิ"มารีญายิ้มแหย่ๆให้พนักงานไม่ต้องตกใจจัสคือพี่ชายไม่แท้ของมารีญาเขาเป็นคนช่วยฉุดเธอออกมาจากขุมนรกนั้น "จริงด้วยค่ะเมยลืมไป" "งั้นเราเอานายแบบนางแบบที่เป็นคู่รักกันจริงๆไหมคะถ่ายออกมาจะได้สมจริง"พนักงานคนอื่นเสริม "อืมๆลองนึกๆมาดูสิ๊"มารีญาพูดขึ้นถ้าเอาที่เป็นคู่รักมาถ่ายด้วยแล้วกระแสคงแรงน่าดู "คุณปริ๊นช์กับคุณกรีนไหมคะ"เสียงเมยดังขึ้นทุกคนต่างอยู่ในความเงียบมารีญาชะงักมือที่กำลังเลือนดูนายแบบทันที เธอเป็นเด็กใหม่คงยังไม่รู้เรื่องสินะว่าสองคนนี้โดนมารีญาแบนตลอดกาลอยู่ "เมยพูดอะไรผิดไปรึเปล่าคะ"เด็กสาวทำหน้างงเหตุใดห้องประชุมถึงได้เงียบอย่างป่าช้าขนาดนี้เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลยเมยมองหน้าเบลลี่อย่างงงงวย "อื้มน่าสนดีนะ"จู่ๆมารีญาก็เอ่ยขึ้นนั้นยิ่งสร้างความประหลาดใจให้กับพนักงานไม่น้อย "งานคืองานฉันจะไม่หนีมันอีกแล้วอีกอย่างเขาคงจำฉันไม่ได้อย่างแน่นอน...ฝากติดต่อฝ่ายนั้นด้วยแล้วกันเลิกประชุม"ว่าจบมารีญาก็เดินออกจากห้องทันทีใบหน้าสวยมีน้ำใสๆไหลลงมาอย่างต่อเนื่อง "มันคืองานยัยควีน!"เสียงใสเอ่ยเตือนสติตัวเองปริ๊นช์แฟนเก่าของเธอและกรีนเพื่อนแค้นของเธอทั้งสองคนต่างสร้างบาดแผลในชีวิตให้เธออย่างแสนสาหัส! #มันก็จะเข้มข้นหน่อยๆไม่มีคนอ่านเลยเสียใจ:( ตอนใหม่อัพเมื่อเม้นถึง60นะคะ #อย่าลืมกดถูกใจนิยายเด้อ