วุ่นนักสะดุดรักมะเขือยาว(ม่วง)

“ป่วงอยากลดน้ำหนักจ้ะ คือ...”

“ทำไมต้องลด แค่นี้ก็น่ารักแล้ว” รีบสวนขึ้นอย่างไม่พอใจ เพียงแค่ได้ยินว่าสาวอ้วนจะลดน้ำหนัก เขาก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที

แค่นี้ก็น่ารักแล้ว หมายความว่ายังไงกัน สาวอ้วนถามตัวเองในใจอย่างอาย ๆ ใบหน้าสวยก้มลงมองมือตัวเองที่หน้าตัก ร่างอ้วนบิดไปบิดมาเล็กน้อย ใบหน้ากลมซับสีเลือดจาง ๆ ขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

“ไม่ต้องลดหรอก น่ารักแล้ว ไม่ได้อ้วนสักหน่อย” มะเขือบอกหญิงสาว

“หนักจะร้อยโลนี่นะจ๊ะไม่อ้วนมากสักหน่อย คุณหมอคะ ป่วงอยากลดจริง ๆ จ้ะ ตอนนี้ก็หนัก 91 โล ป่วงไม่อยากอ้วนไปกว่านี้แล้ว กลัวตอนเรียนจบขายไม่ออก” หล่อนพูดติดตลกในท้ายประโยค แต่คนฟังไม่ตลกด้วย ใบหน้าหล่อบึ้งตึงไม่พอใจกับคำท้ายประโยคของสาวอ้วน

“นะจ๊ะคุณหมอ ช่วยให้คำแนะนำเรื่องการลดน้ำหนักให้ป่วงหน่อยได้ไหมจ๊ะ ป่วงไม่อยากไปเข้าคอร์สลดน้ำหนัก ป่วงอยากลองลดด้วยตัวเองก่อน”

หล่อนแหงนเงยขึ้นสบตาหมอหนุ่มอย่างอ้อนวอน พอได้สบตาคมดุของบุรุษ หล่อนก็กลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอด้วยความยากลำบาก ไม่เข้าใจแค่จะลดน้ำหนักทำไมเขาต้องขึงโกรธหล่อนเบอร์แรงขนาดนี้ด้วย ก็เธออยากผอม อยากสวยมันผิดตรงไหน จริง ๆ ก็เพื่อสุขภาพของเธอด้วยแหละ ไม่อยากกินยาลดความอ้วน หล่อนกลัวเป็นเหมือนในข่าวที่ออกกันเกลื่อน แต่หล่อนก็อยากผอม อยากหุ่นดี อยากใส่เสื้อผ้าสวย ๆ เหมือนคนอื่นเขาบ้าง

“ไม่! พี่จะไม่แนะนำอะไรทั้งนั้น พี่ไม่อยากให้ป่วงผอม พี่ชอบป่วงที่ป่วงอ้วนแบบนี้” หมอหนุ่มเผลอพูดความรู้สึกของตนออกมาโดยไม่รู้ตัว แล้วลุกขึ้นยืนจะเดินหนี

“แต่ป่วงอยากผอม ป่วงอยากผอม คุณหมอช่วยหน่อยนะจ๊ะ ป่วงอยากผอม” หล่อนสวนกลับโดนไม่สะดุดกับประโยคของหมอหนุ่มเลยว่าสื่อถึงอะไร

“ไม่! ป่วงผอม ป่วงก็จะสวยแล้วมีแฟนน่ะสิ แล้วพี่เขือคนนี้ล่ะ น้องป่วงไม่คิดบ้างเหรอว่าพี่จะรู้สึกยังไง พี่รู้สึกยังไง ป่วงรู้บ้างไหมว่าตอนนี้พี่รู้สึกยังไง”

อะไรของเขา พูดอย่างกับว่ารักเราอย่างนั้นแหละ เป็นไปไม่ได้หรอก คนหล่อ ๆ แบบเขาจะมารักอ้วนดำแบบเราได้ยังไง บุญป่วงพึมพำกับตัวเอง แล้วก็ต้องร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อถูกกระชากให้ลุกขึ้น

"ว้าย! คุณหมอจะทำอะไรจ๊ะ” หล่อนถามพลางกุมมือใหญ่ที่บีบหัวไหล่ทั้งสองข้างของตน

“อยากผอมไม่ใช่เหรอ แต่ต้องผอมกับพี่คนเดียวเท่านั้นนะ” มุมปากหนากระตุกยิ้มร้ายอย่างมีแผนการ เมื่อรู้แล้วว่าจะทำยังไงให้สาวอ้วนล้มเลิกความคิดที่จะอยากผอม

“ยังไงจ๊ะ”

“ยังไม่หมดเวลาพักเที่ยง ไปบ้านพักพี่กันถ้าอยากผอม”

หล่อนขมวดคิ้วชนกัน ไม่เข้าใจในความหมายของประโยคที่เขาพูดมา