Game of Love

“Oy bes. Alam mo bang may bago na namang fafa dito?” Cassy reported. I just raised my eyebrows towards her. “Sino na naman 'yan? Gwapo ba?” Cassy nod. “Ay! Pak, bes. Pak na pak si koya! He's witty, handsome and HOT!” exaggerated na sabi ni Cassy. Napatango nalang ako at para bang sinilaban! Parang bet ko ang boylet na 'to! “It seems like he's going to be my flavor of this year.. I'm sure saakin din ang bagsak iyan..” I confidently retorted. By the way I'm Celine Mia Avila, 17 and she's my bestfriend Cassy Elaine Aurora. We are here at our cafeteria. Here we are at humahanap ng bagong chismis. By the way for you to know me better, hindi naman sa pagmamayabang pero I'm one of the priority students. I'm crowned as Miss St. Anne's University for 4 consecutive years. I'm also school's pride in the field of Ballet dancing and as a Pep squad dancer. Back to the topic, pinag-uusapan namin ni Cas kung sino yung lalaking transfer daw, bukod daw sa matalino eh gwapo din daw.. So let's see kung maakit ko kaya siya. "HOY ALENG!" "H-ha? Ako?" tanong ko kay Cas. "Yep. Ikaw nga, Sino pa bang pwede kung tawagin?" aniya. Napalinga ako sa aking likuran, tagiliran at harap. Nagbabakasakaling may iba pang pwede. “Stupid.” she murmured. Inirapan ko nalang siya. “Don't call me aleng.. Mia ang pangalan ko. Mamili ka lang kung Celine or Mia.” suway ko. She raised her palm as a sign of defeat. “'kay! Okay! By the way, ano na? Anong nanyari?” Napakunot ang noo ko. Kakalabas ko lang ng classroom ko at papunta na ako ng next room ko ng bigla 'kong makita ni Cassy. “Anong-ano na? T-Teka? Kutusan kaya kita. Parang tagal nating di nagkita eh diyan ka lang naman sa kabilang room..” sagot ko. Patuloy kami sa paglalakad ni Cassy papunta sa next room namin. She fake laughed. “Patawa ka din bes noh? Gagi ka. I mean, kamusta na yung Oplan: Flavor of the year mo 'kuno dun sa transferee?” she questioned. Natahimik ako at bigla akong napaisip—and speaking of flavor of my year? Di ko pa kasi nakikita yung transferee na 'yon eh? Sa dami ba naman ng freshmen, sophomore, junior and senior ngayon? Di ko mahagilap. “Ano, natameme ka? Anyare sa usapan natin bes kanina?! Jusko ha, ikaw Mia. Galaw-galaw din bes. Hindi puro kay Dane ang utak..” I bit my lips. Mukhang umakyat lahat ng dugo ko sa pisngi at nagmukha na akong kamatis na hinog na hinog ng narinig ko ang pangalan ni Dane. “Oy! Kinilig si ate mo girl!” She teased. Inirapan ko nalang siya. “Ewan ko sayo! Di ko alam kung bestfriend ba kita o bad influence ka eh?” insert sarcasm there. Nagtawanan nalang kaming dalawa. Diretso ang tingin ni Cas sa daanan. Ako kasi, tuwang tuwa sakaniya. Nang bigla akong makaramdam ng kurot sa tagiliran. Inangatan ko agad siya ng tingin at sinamaan. “Ano ba?! Masakit ah!” Pinandilatan nalang niya ako ng mata at ngumuso sa unahan namin. “Besh ene be, she Dane neshe enehen! Dele! Tengen!” nakangiwi niyang sabi. Nagtaka ako kaya humarap din ako gamit ang confused na mukha ko. And it hits me! Si Dane nga nasa harapan. Gosh! Hindi pa ako nakakapagpowder at nakakapag-ayos! “Oh! Hi, Dane...” I greet him first. Naramdaman ko ang kilig sa katawan ko—pati na ang kurot ulit ni Cassy. Panandalian kong binalingan ng tingin si Cas and I mouth 'Mamaya ka saakin.. Kota ka na'. But she just give me a bitter smile. “A-Ay! Ikaw pala Mia.” finally, he noticed me. He looked at his watch and take another look at me. I told you he can't resist my ch—“Meeting pala mamayang 3:00 PM after class. Wag ka na namang malate! I already warn you.” He said matching his stoic face. The heck. Di pa nga ako tapos mag-daydream sakaniya eh. Bwesit! Naramdaman ko din ang pigil na tawa ni Cas because of what happened. Palihim kong siniko ang bewang niya. “Ouch! That's hurt, bes...” she whispered. Inirapan ko nalang siya. I turn my eyes to Dane who's in front of me. “Okay, promise I won't be late!” I replied. I saw him smile and that melts me.. Gosh! “Make sure, Mia. You already have 2 lates... It can damage your profile as a perfect role model..” he retorted. Hindi na ako sumagot pa because he already tapped my shoulders and started to walk behind me. Daryl Nexi Avison known as Dane Avison at St. Anne's Campus because of his serious but kind-hearted attitude. He's the ideal type of all girls here na classy and witty. Kaya nga type ko eh! “Hoy!” singit ni Cas. “Ano ba?” iritado kong sagot. “Ikaw, kanina ka pa eh. Dapat nauna ka nalang! Panira ka sa mood ko!” “Oy 'teh! Iba ka din eh? Nageffort akong samahan ka dito tapos gano'n nalang 'yon? Aba! I'm just helping you para magising ka na diyan sa kalutangan mo..” she said. “Look! The bell already rang. Our classes might start anytime. You've been spacing out for almost 10 minutes..” she protest. Nanlaki ang mata ko. Seriously? “God! Talaga?!” Tumango siya. “Oo 'te! Bahala ka diyan. I'll go first. Ayokong mapatayo sa labas, see you nalang after class!” Unti-unting nawala sa paningin ko si Cas. Kainis! Sa kabilang building pa ako. Paniguradong tatayo na naman ako sa klase! Lagot ako kay mom and dad ne'to! Natapos din ang hassle na pagtayo ko sa buong Physics class ay sa wakas, tumunog na din ang bell. I swear, i-rereport ko talaga yung teacher na nagpatayo saakin buong klase! Hindi muna ako umalis agad. Umupo muna ako saglit for 5 minutes para i-relax yung mga legs ko. Gosh! 40 minutes is not okay! 40 minutes. “Hey excuse me, wala ka sa bahay. Umayos ka ng upo mo, nakikita ko ang inner shorts mo!” the guy in front of me said. Agad akong napabalikwas ng upo. Hala! Akala ko ako nalang mag-isa.. Binaba ko kaagad ang paa ko na kaninang nakatungtong sa lamesa ng katabi kong chair. Maikli ang skirt namin kaya makikita talaga ang short na suot mo. Well, di ko alam na may tao pala—and to be worst, he's a guy. “Sorry!” I apologized. But instead of looking at me. Tumayo nalang ito at iniwan ako sa classroom. I can't see his face clearly pero I bet he's new. “Kababaing tao, parang walang hiya sa sarili..” he murmured. Nagpantig agad ang tainga ko. “I heard you! You! Sh!t!” I was about to give him some compliments pa naman pero sa narinig ko bago siya umalis? Nako! Wag nalang.. Matapos ang lahat ng hassle ganap sa araw ko ay mabilis na akong pumunta sa Council's Room. Narinig kong nagmemeeting na sila at nagsasalita na yung Dane ko! I knock 3 times, nang marinig kong may nagsalita na ay pumasok na ako—and I think si Dane iyon. I saw Dane and my co-student councils na kumunot ang noo. “Sorry I'm late guys.. I need to fix some papers pa kasi!" I reasoned. Bakit kaya sa tuwing nalalate ako 'I fix some papers' na lang napasok sa utak ko. Di pa ba tapos ung pagfifix ko? Joke. “That's okay, Mia. Gasgas na 'yang linya mo.” Maya said. "For sure pinagalitan ka na naman ng teacher mo kaya ka late." She is our SC Secretary. Inirapan ko nalang siya. Palibhasa, gasgas na din ang mukha eh. Laos na! “Okay, other student councils already stated their thoughts about Marco's idea. How about you Mia. Ikaw na lang ang wala?” Dane asked me. He even mentioned me. I'm not paying attention kasi tinitext ko si ate Kate. “H-huh? By the way, who is Marco?” I asked. “New council member, committee,” Maya said. “Ms.Patricio appointed him as our Business Manager and Program Creator.” I stand in front of them. “Ano bang idea ni Marco? Nasaan ba kasi siya?” Jess answered. “He left us early. He needs to go home earlier than what he told his dad, he is busy today kaya di mo pa siya makikita.” Jess is our Treasurer. “And besides he's so handsome," Karina added. "Stop that, we are here to talk about our project, not about Marco!” Dane said. "Marco asked if we're going to use his plan." "What's his plan ba?" I asked him. “Kung anong activity ang babagay for the month of June. And he said sport fest na agad!” Jess answered. "Nice idea. Pero hindi ba masiyadong maaga ang sport fest for the month of June?” sabi ko. Agad naman nagsikunutan ang noo nila. I let out a sigh. “Okay fine, let's just go home first, tomorrow morning me and Dane will going to meet Marco personally about this. It's a long day for us so it's better to go home na..” I suggest. Nagsitanguan na ang iba ka tumango na din ako. I know pagod na din sila kaya wala na silang lakas para tumanggi. *** "I'm home!" I greeted them pero walang sumagot. Asaan kaya sila? Sakto namang na naglakad si manang papuntang dining. “Manang, where's mom? Asaan sila?” Manang answer. “Ma'am, nando'n na po sa dining at kumakain.” I smiled then, “Thank you manang.” Pumunta ako sa dining area. Tuwang tuwa ako sa naabutan ko. Because finally, Daddy was here! I hugged him tight. “Daddy, I'm so happy you here! I miss you!” Walang pagsidlan ang tuwa ko ngayon. Dad replied, “My princess, I miss you too.” “Mia, join with us. Kain na tayo.” Ate Kate said. I smiled, big smile. “Mom, Dad, Ate Kate and Mike. I'm so happy today we are complete! This is the best day ever.” I exclaimed. Bihira lang kasi mangyari ito. Dad always went out of town for his work. “Princess you are so hyper today? What happened at school? Bukas na kayo magusap ng dad mo.” Tumawa nalang si mama at tinanong ako. I sighed. “Hay nako mom! It was a long and tough day for me. Hassle! Bukas nalang..” then I chuckled. Sinumulan ko na din ang pagkain dahil tumutunog na ang tyan ko.