I-Deal Marriage

MALAKAS na napadaing si Archie ng bigla na lamang may kung anong pumasok sa kaniyang lagusan ng hindi man lang siya inihahanda. Naiiyak siya dahil sa walang pag-iingat na paghawak sa kaniya ng lalaki. Marahas at mapusok ang bawat pagalaw. Puno ng galit at sakit. Patuloy ang kaniyang paghikbi ng palihim habang kagat kagat ang bed sheet ng kama. Ni walang pakialam ang lalaki kung anoman ang kaniyang nararamdaman sa mga oras na ‘yon.   Ang gabing pinapangarap ni Archie mula pa noong magkaroon siya ng muwang sa pag-ibig, ang gabi kung saan pagsasaluhan nila ng taong mahal niya ang kanilang pagmamahalan ay biglang na lang naglaho’t nawasak. Ang inaasahan niyang magiging memorable at matamis na gabi sa kaniyang buhay ay naging isang bangungot para sa kaniya.   Umangat ang mukha ng lalaking kaniig at pinagtuunan naman nitong halikan ang kaniyang leeg. Isang malakas na daing ang kumawala sa kaniyang mga labi ng may kung anong hindi niya maintindihang namumuo sa kaniyang puson. Naramdaman niya ang bahagyang pagngise ng lalaki sa kaniyang balat. Nagpatuloy ito sa ginagawa, hindi ito tumigil hanggang sa natapos ito sa pagkuha sa kaniyang pagkatao. Namayani ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Walang sinoman ang nagtangkang magsalita. Nang tingnan ni Archella ang lalaki makalipas ang ilang minuto ay mahimbing na itong natutulog sa kaniyang tabi.   Doon lang biglang natauhan si Archie sa namagitan sa kanilang dalawa ng lalaki. ‘Tsaka niya lang naramdaman ang pagdampi ng malamig na hangin sa kaniyang balat. Bagamat masakit ang katawan ay pinilit pa rin niyang mamaluktot upang mayakap ang sarili.   Umusbong ang takot sa puso ni Archie habang nakatingin sa likuran ng lalaking bumaboy sa kaniyang pagkatao. Ang sobra niyang hinahangaan noon ngayon ay bigla na lang nagbago sa kaniyang paningin. Hindi na ito ang kilala niyang mabait at palangiting lalaki na ang turing sa kaniya ay isang nakababatang kapatid. All can she see now is a scary monster. Isang lobo na handang manlapa sa tupang lalapit sa dito. Nasaan na ang Kuya Chase na kilala ko? Sino na ang lalaking ang nasa harapan ko ngayon. Napapahikbing aniya sa kaniyang isip.   Biglang bumigat ang talukap ng mga mata ni Archie dahil sa pagod at sakit ng katawan na kaniyang nararamdaman.   Ibinigay ko na ang pinakaiingatan ko. Tama lang naman ang ginawa kong pagpapaubaya ‘di ba? Asawa ko na siya at honeymoon namin ngayon pero bakit nakakaramdam ako ngayon ng lungkot? Ginawa ko lang ang tungkulin ko bilang asawa…   "Oo, wala ngang masama kung talagang ikaw ang asawa niya, parehas niyong mahal ang isa't isa at hindi ka lang stand in bride niya lang," sabat ng konsensya niya.   Hindi na niya kinastigo ang kaniyang konsensya dahil nagsasabi naman ito ng totoo. Kung wala lang sanang naging aberya kanina sa kasal nito sa kaniyang ate Marcella ay baka iba ang sitwasyon nilang dalawa ngayon. Wala siya roon kasama ang lalaking pinagkatiwalaan niya at hindi ito magagalit ng ganoon sa kaniya… Kung naging maayos lang sana kanina ang ginanap na kasalan siguro masaya ito ngayon sa piling ng totoong mahal nito. Nagpakawala siya ng marahas na paghinga kapagkuwan ay lalong niyakap ang sarili. Nasasaktan siya hindi lang sa pisikal na aspeto kung hindi sa emosyonal din.   Hindi dapat ito ang nangyari… Muling bumalik sa balintataw niya ang dahilan kung bakit naroon siya sa sitwasyon niya ngayon.   "Dad, pinatawag niyo raw ako?" tanong ni Archella nang makalapit sa kaniyang ama kasama ang kaniyang tiyahin. Kasalukuyan silang nasa labas ng simbahan para sa napaka-espesyal na okasyon na gaganapin sa araw na ‘yon. Lahat na ng bisita pati na rin ang groom ay nasa loob na ng simbahan. Tanging ang bride na lang ang kulang, ang kaniyang ate. Nagtataka na nga siya sa sobrang tagal nito. Ang dapat kasi ay sasabay na siya sa kotse nito dahil siya naman ang bridesmaid pero pinauna na siya nito sa simbahan. Ang sabi ng kaniyang ate ay sa simbahan na lang sila magkita pero hanggang ngayon ay wala pa rin ito. Nagsalubong ang kaniyang mga kilay ng makitang ang pagkabalisa sa mukha ng kaniyang daddy.   "Ano pong problema?" Lumapit ang kaniyang tiya sa kaniya pagkatapos ay hinawakan siya nito sa magkabilang balikat saka pumalahaw ng iyak.   "Ang ate mo… nawawala ang ate mo!" umiiyak pa ring saad nito. Natigilan siya sa biglaang sinabi nito. Tama ba ang dinig niya? Nawawala ang kaniyang ate? Pero paano, magkasama pa lang sila kanina… saan naman ito pupunta?   "Umalis ang ate mo. Hindi na siya sisipot sa kasal. Iyon ang sabi ng driver na dapat na maghahatid dito sa ate mo," paliwanag naman ng kaniyang ama. Napasabunot si Archella sa kaniyang buhok dahil sa nararamdamang frustration.   Saan ka ba nagpunta Ate Marcella? Araw ng kasal mo ngayon… Hindi ba ito ang pinakahihintay mo? Paano mo ito nagawa sa fiancé mo? Ano’ng problema?   "Kailangan itong malaman ni Kuya Chase," saad niya saka akmang papasok ng simabahan nang pigilan siya sa braso ng ama. Pagtingin rito ay madilim na ang mukha ng kaniyang ama. Walang kahit na anong emosyon ang makikita sa mga mata nito.   "Hindi namin kakayanin ang kahihiyan sa harap ni Mr. Yu kung wala kaming ihaharap na bride nito, Archella. Alam mo naman na ito na ang pinakamalaking merging na magaganap ng dahil sa ikakasal ang mga anak ng may-ari. Ito na lang ang paraan para masagip ang palubog na kumpaniya na ‘tin kaya paano na?"   "Pero kailangang ‘tong malaman ni Kuya... may karapatan siyang malaman kung ano’ng nangyari kay ate," pagrarason niya. Handa si Archie na panindigan ang sa tingin niya ay tama ngunit nawala ang tapang niya sa sunod na sinabi ng kaniyang papa.   "Na kasalanan mo." Napa-maang siya sa paninisi sa kaniya ng ama. Matalim itong nakatingin ngunit nakaangat ang sulok ng labi nito."Hindi ba ikaw ang huli niyang kasama? Kung hindi mo siya iniwan hindi sana tayo magkakaproblema ng ganito!" sigaw ng kaniyang ama. Nalito siya. Papaanong naging kasalanan na naman niya ang lahat? Naramdaman ni Archie ang paghaplos ng kaniyang ina sa kaniyang ulo kung kaya napatingin siya rito.   “Ikaw ang malas sa pamilyang ‘to!” Napasinghap si Archie nang bigla na lang siyang hawakan ng mahigpit sa magkabilang braso ng kaniyang ama. Halos dumiin ang mga kuko nito sa kaniyang balat sa sobrang higpit ng pagkakahawak nito. Napangiwi siya. Tinapunan niya ng tingin ang kaniyang tiyahin upang humingi ng tulong dito ngunit nakaiwas lang ang tingin nito sa kanilang gawi. Ibinalik niya ang tingin sa kaniyang ama na hindi pa rin nagbabago ang tingin sa kaniya. Nais niyang mapaiyak sa mga oras na iyon ngunit pinigilan niya. Hindi siya puwedeng maging mahina sa harap ng kaniyang ama dahil isa ‘yon sa mga ayaw nito. Ang magpakita ng kahinaan. Archie clenched her fist. Of course, it would always be her fault. Every single unfortunate thing is her fault. Sanay na siya sa ganoong set-up mula noong maliit pa lamang siya.   “A-ano’ng puwede kong gawin, dad? Tell me and I’ll do it.”   "Kaya ka nga namin pinatawag ng papa mo ay dahil naisip na ‘min na ikaw ang humarap sa anak ni Mr. Yu kapalit ng ate mo. Para masagip ang negosyo ng pamilya na ‘tin," pakiusap ng tiyahin. Hindi siya nakaimik. Alam niyang hindi magandang ideya ang naisip ng kaniyang daddy at tiyahin pero…   "Hahayaan mo bang mapahamak at mapahiya ang dad mo, hija?" dagdag pa nito. Ang mga mata ng matandang ginang ay nakikiusap sa kaniya. Humihingi ng tulong. Tinapunan niyang muli ang kaniyang ama. Alam niya na ang mapahiya sa harap ng kaniyang business partners at investors ang pinakaayaw ng kaniyang daddy. Umiling siya sa mga ito. Nagliwanag naman ang mukha ng kaniyang ama at tiyahin sa naging sagot niya. Masyado niyang mahal ang ito para humindi.   "Ano pong gusto niyong gawin ko?"   Naglandas ang mga luha mula sa mga mata ni Archella. Kung alam niya lang na magiging ganito ang dadanasin niya ay baka nagbago pa ang kaniyang desisyon, kung alam niya lang ay baka hindi niya sinunod ang kagustuhan ng kaniyang mga magulang. ang mga nangyayari ay tiwalas sa plano niya matapos ang kasal nilang dalawa ng kaniyang kuya Chase. Ang plano niya ay papaliwanagan niya ito at hihingan ng tulong sa paghahanap sa kaniyang ate pero sinarado na ng lalaki ang mga tenga nito at isip. Ang akala nito ay trinaydor ito ng kaniyang pamilya at pati na rin siya.   "M-Marcella..."   Binalingan niya ng tingin ang lalaking mahimbing na natutulog sa kaniyang tabi ng bigla itong magsalita. Ang akala niya ay may kasunod pa itong sasabihin ngunit nanatili na ito sa mapayapang pagtulog. Archella’s sighed as she touches his left eyebrow with her finger. He's mentioning my sister's name while sleeping… He must really love her.   All of the sudden, she felt pity to Chase. He must be really heartbroken to be like this. "And so do you," muling sabat ng kaniyang isip. Napailing siya sa sinabi ng kaniyang isipan. Yes, she's heartbroken right now because she knew that one of her favorite person is hurting.   Tinalikuran niya ang lalaki saka tumingin sa labas ng veranda... Muling sumagi sa kaniyang isip ang kaniyang ate. She knew that her sister has a reason kung bakit hindi ito sumipot sa kasal ng mga ito. Nakasama niya itong lumaki so she knew her very well. Ito ang naging modelo niya, ang isa sa mga hinahangaan niya. Hindi ito iresponsable. Kaya alam niya na may rason ito kung bakit at 'yun ang aalamin niya.   "Ate Marcella nasaan ka na ba? Sana... sana ay okay ka lang kung nasaan ka man ngayon."