บทที่ 1 ไม่ได้ยากอะไร

1749 Words
บทที่ 1 ไม่ได้ยากอะไร เช้าวันแรกของการเปิดเทอมนักศึกษาต่างทยอยเข้ามาหาลัยอย่างไม่ขาดสาย ทั้งนักศึกษาเก่าและนักศึกษาปี1 ที่เพิ่งเข้ามาใหม่ เทอมใหม่ได้เริ่มต้นขึ้น “ไอ้ธีร์ๆทางนี้ๆ” เสียงชายหนุ่มตะโกนเรียก ธีร์มองไปตามเสียงนั้นเป็น เบลล์ เพื่อนสนิทของเขานั้นเรียก เบลล์เป็นเพื่อนเก่าที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน ธีร์เดินไปตามเสียงเรียกก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ว่างฝั่งตรงข้าม “กูบอกให้มาเช้าๆไง” เบลล์กล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ธีร์ก้มมองดูนาฬิกาตัวเองก่อนจะกล่าวตอบ “แปดโมงเนี่ยไม่เช้าหรือไงวะได้ข่าวคลาสแรกเก้าโมง” “โธ่เพื่อน วันนี้วันแรกเราก็ต้องมีคอยสแตนบายน้องๆที่ไปห้องเรียนไม่ถูกยังไงล่ะ” เบลล์กล่าวหน้าระรื่น “ชีวิตมึงนี่ดูว่างเนอะ” “ขึ้นปี3แล้ว ทำตัวเป็นรุ่นพี่ที่ดีไงล่ะ แล้วนี่ไอ้ฟิวส์ไม่ได้มาเหรอ” เบลล์ทำท่ามองหา “เดี๋ยวมันตามมา มึงจะไปสนใจมันทำไม มันไม่ได้เรียนคณะเดียวกับเราสักหน่อย เห็นมันบอกว่าจะมาตกเด็กคณะเราอยู่” “แค่มันเอ่ยปาก คนอื่นก็พร้อมจะเดินตามเป็นขบวนแล้วมั้ง มึงทน…” “ช่างเถอะ ว่าแต่ไอ้เนสอ่ะยังไม่มาเหรอ” ธีร์กล่าวเปลี่ยนเรื่อง “แดกข้าวอยู่โรงอาหารโทรตามกูยิกๆไม่รู้แม่งชาติที่แล้วเป็นไก่หรือเปล่าจิกชิบหาย” เบลล์กล่าวด้วยน้ำเสียเบื่อหน่าย “ไปหามันเถอะ” หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินไปหาเพื่อนอีกคนที่รออยู่ที่โรงอาหาร ถึงแม้จะเป็นเพื่อนสนิทกันแต่ฟิวส์และธีร์นั้นเลือกเรียนที่แตกต่าง ฟิวส์เลือกที่จะเรียนบริหารเพราะไม่ชอบอะไรที่มันใช้แรง ส่วนธีร์เลือกที่จะเรียนวิศวะเพราะชอบลงมือปฏิบัติ “โห่ มึงสองตัวช้าชิบหายนี่กูกินข้าวหมดไปสองจานแล้วเนี่ย” เนสที่นั่งรออยู่กล่าวทักสองคนที่เพิ่งเดินมาถึง “กูรอไอ้ธีร์ ไอ้ธีร์เพิ่งมา แล้วมีแจ่มๆบ้างไหมวะ” เบลล์กล่าวถามเนสด้วยแววตาเป็นประกาย “เยอะแยะละลานตาไปหมด” เนสตอบอย่างภาคภูมิใจ ทางด้านฟิวส์ที่เพิ่งขับรถมาถึงมหาลัย ความจริงแล้วพ่อของเขานั้นให้รถยนต์เอามาใช้คนละคันแต่ธีร์นั้นบอกว่ามันเปลืองพลังงานขอใช้แค่คันเดียวและด้วยความที่ทั้งสองคนเรียนกันคนล่ะคณะจึงทำให้มาไม่พร้อมกันและธีร์เสียสละขึ้นแท็กซี่เสมอคนใช้เลยส่วนมากเลยเป็นฟิวส์ “ไงมึงมาแต่เช้ามาส่องเด็กสินะ” เสียงทุ่มต่ำกล่าวทักฟิวส์ “มึงอ่ะมาทำไมแต่เช้า” ฟิวส์ถามกลับ “กูเพื่อนเพื่อนมึงก็ต้องมีจุดประสงค์เดียวกันอยู่แล้ว” เตอร์กล่าวพลางหัวเราะเบาๆในลำคอ เตอร์คือเพื่อนของฟิวส์ “คณะวิดวะไหม” ฟิวส์กล่าวขึ้นพลางทำท่าทางชี้ไปทางหนึ่ง “มึงแดกจะหมดคณะแล้วมั้ง” เตอร์กล่าวด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย ​​“เออเทอมใหม่มันต้องมีคนใหม่ๆบ้างนั้นแหละน่า” “เออไปก็ไป” ทั้งคู่เดินมาถึงที่คณะวิศวะก่อนจะหามุมหนึ่งนั่ง มองคนเดินผ่านไปมา ฟิวส์เคยเป็นถึงเดือนมหาลัยมักมีคนรู้จักเยอะเป็นธรรมดาและด้วยหน้าตาที่หวานมักมีคนเข้าหาไม่ขาดสายแต่ก็ไม่เคยคิดจะจริงจังกับใครถึงแม้ฟิวส์จะชอบผู้ชาย แต่เขาก็ไม่เกี่ยงที่จะนอนกับผู้หญิงเพราะถ้าแค่ Sex ฟิวส์ไม่ได้สนใจอยู่แล้วแต่ฟิวส์มากจะเลือกมากถ้าเป็นผู้หญิง เพราฉะนั้นผู้หญิงที่เขานอนด้วยมักมีไม่กี่คน “กูว่าพวกเราไปนั่งกับพวกไอ้ธีร์ไหม” เตอร์กล่าว “ไอ้ธีร์มันมีเรียน” “มีเรียนอะไร นั่งอยู่นั่นน่ะ” เตอร์กล่าวพลางชี้ไปทางที่ธีร์นั้นนั่งอยู่ พอฟิวส์เห็นธีร์ที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนก็ไม่รอช้าเดินเข้าไปหาทันที “อ้าวไอ้ฟิวส์ ไอ้เตอร์” เบลล์กล่าวทัก ทั้งหมดรู้จักกัน ฟิวส์เดินไปข้างๆธีร์ก่อนจะกล่าว “ไอ้ธีร์มึงขยับไปดิ” กล่าวพลางเอาตัวดันธีร์ให้ขยับไป ธีร์เองก็ขยับตามที่ฟิวส์บอก ฟิวส์จึงนั่งลงข้างๆธีร์ “ที่นั่งเยอะแยะจะต้องมาเบียดกู” ธีร์กล่าวและถอนหายใจเบาๆ “แล้วไหนว่ามีเรียนเช้า” ฟิวส์กล่าวถามธีร์ “อาจารย์ยกคลาส ยกคลาสตั้งแต่วันแรก เซ็งชิบหาย” ธีร์กล่าวอย่างเบื่อหน่าย “นี่มึงสองคนถ้าไม่บอกว่าไอ้ฟิวส์เป็นรุกกูคิดว่ามึงสองคนคบกัน” เนสกล่าวพลางมองสองคนที่นั่งเบียดกัน “แล้วไอ้ฟิวส์เป็นรุกมันเกี่ยวอะไรกับคบไม่คบวะ” เตอร์กล่าวอย่างสงสัย “ก็มึงดูทรงดิถ้าไอ้ธีร์ชอบผู้ชายทรงแบบมันก็ต้องเป็นรุก และมึงดูไอ้ฟิวส์หน้าหวานอย่างกับผู้หญิงใครไม่รู้ก็คิดว่าเป็นรับ” เนสพยายามอธิบาย “ตรรกะเชี่ยอะไรของมึงเนี่ย” ฟิวส์กล่าวตัดบท “เออช่างเหอะ” เนสกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ “จะว่าไปเขามีแต่เด็กวิดวะไปจีบเด็กบริหาร แล้วนี่คุณมึงสองคนมาหาจีบเด็กวิดวะ” เบลล์กล่าว “มีกฏข้อไหนห้ามหรือไง” ฟิวส์กล่าวพลางเบะปาก ขณะที่คุยกันธีร์นั้นจะเงียบกว่าคนอื่นเพราะธีร์เป็นประเภทขี้เกียจที่จะพูด ธีร์จัดได้ว่าเป็นคนหล่อคนหนึ่งเขานั้นได้เป็นเดือนคณะแต่พอประกวดระดับมหาวิทยาลัยแพ้ให้กับฟิวส์และธีร์เองก็มีคนคุยไม่เป็นตัวเป็นตนเรียกได้ว่าคุยไปเรื่อยเคยมีแฟนมาคนเดียวแต่ก็เลิกกันไปและธีร์ไม่ได้ชอบผู้ชาย ขณะที่พวกเขากำลังนั่งคุยกันอยู่นั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักธีร์ ผู้ชายตัวสูง ผิวขาวจัด หน้าตาหล่อ ตาคมเหมือนเหยี่ยวคิ้วเข้มและได้รูป จมูกโด่งรับกับหน้าเรียกได้ว่าหล่อจนไม่มีที่ติ หุ่นดูแข็งแรงสมส่วน “เห้ยไอ้ธีร์” เสียงทุ่มที่ฟังดูนุ่มนวลกล่าวทัก ทุกคนที่นั่งอยู่มองชายคนนั้นตาแทบไม่กระพริบนอกจากหน้าตาดีแล้ว น้ำเสียงยังดูหน้าฟัง “อ้าวพี่เอียร์หวัดดีครับ พี่มาทำอะไรเนี่ย” ธีร์กล่าวทัก “มาเป็นวิทยากรจำเป็น ไม่คิดว่าจะเจอเรา” เอียร์กล่าว “ก็นี่คณะผมแล้วนี่พี่จะไปไหนหาอะไรอยู่หรือเปล่า” “ห้องXXXมันไปทางไหน” ธีร์ได้อธิบายทางไปที่ห้อง ห้องนั้นให้เอียร์ฟังทุกคนยังคงมองเอียร์เพราะความหล่อของเอียร์ มีเพียงฟิวส์ที่เพียงแค่ชำเลืองมองและเอียร์ก็เช่นกันขณะที่กำลังคุยกับธีร์ก็ชำเลืองมองฟิวส์น้อยๆ “งั้นไว้เจอพี่ไปก่อน” กล่าวจบเอียร์พยักหน้าน้อยๆให้กับทุกคนและจังหวะที่สบตากับฟิวส์เอียร์ยกยิ้มมุมปากก่อนจะจากไป “ใครวะไอ้ธีร์” เตอร์รีบกล่าวถามทันทีที่เอียร์จากไป ทุกคนมองมาทางธีร์เป็นตาเดียว “เป็นอะไรกันพวกมึงเห็นกูรู้จักคนหล่อไม่ได้เลย” ธีร์กล่าวด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ “ก็ไม่คิดว่ามันจะมีคนหล่อเหมือนหลุดมาจากนิยายขนาดนี้ไง” เบลล์กล่าวเสริม “พี่เอียร์เป็นเทรนเนอร์เจอกันฟิตเนสเขาเทรนกูอยู่มีอะไรสงสัยอีกไหม” ธีร์กล่าวอย่างห้วนๆ “อ๋อ” ทุกพูดแทบจะพร้อมกัน ยกเว้นฟิวส์ ฟิวส์ไม่ได้พูดอะไร “เห้ย กูกลับก่อนนะงานเข้าล่ะ เมียเข้าห้องไม่ได้” เนสกล่าวจบก็ลุกออกไปจากกลุ่มทันที หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาทั้งหมดก็แยกย้าย จนกระทั่งเย็นเลิกเรียนฟิวส์รอรับธีร์กลับบ้านด้วยกัน ฟิวส์ได้ไลน์มาบอกกับธีร์แล้วว่ารออยู่ตรงไหนไม่นานธีร์ก็เดินมา พอธีร์นั้นเดินมาถึงฟิวส์ก็โยนกุญแจรถให้ธีร์ทันที ธีร์ก็รับมาแบบงงๆ “ขับด้วย” “อ้าวแล้วทำไมมึงไม่ขับ” “ก็ขี้เกียจ” “ประหลาดคน” หลังจากนั้นสองคนก็ขับรถกันกับบ้านโดยธีร์นั้นเป็นคนขับ ฟิวส์นั้นนั่งเล่นโทรศัพท์ไถโซเซียลทุกแอพพลิเคชั่น ธีร์ชำเลืองมองฟิวส์ “คืนนี้จะนัดใครอีกล่ะมึง” ธีร์กล่าวเสียงเรียบ “ไม่นัดวันนี้จะนอน” ฟิวส์กล่าวแต่ตายังมองโทรศัพท์ ก่อนจะกล่าวต่อ “แล้ววันนี้มึงไปฟิตเนสไหม” “ถามทำไมปกติไม่เห็นสนใจ” ธีร์กล่าวด้วยน้ำเสียงห้วนๆคล้ายไม่พอใจ “ทำไมไม่เห็นบอก ว่าเทรนเนอร์มึงหล่อขนาดนั้น” “เอ้ากูจะบอกมึงทำไมล่ะไอ้ฟิวส์ มันไม่ใช่เรื่องอะไรสำคัญเปล่าวะ อีกอย่างเขาแค่เทรนให้กูเฉยๆไม่ได้จ้างจริงจัง” “เขามีแฟนยัง” “ทำไม ชอบเขา?” ธีร์ยังคงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่นิ่งๆ “เขาก็หล่อดี” “เขาไม่เหมาะกับมึงหรอก” ธีร์พูดออกมาตรงๆ “มึงถือสิทธิ์อะไรมาตัดสินว่ากูไม่เหมาะกับเขา” ฟิวส์กล่าวสวนทันที ธีร์เงียบไปสักพักก่อนจะกล่าว “เขามีแฟนหรือเปล่ากูก็ไม่รู้แต่ที่กูรู้แน่ๆคือเขาเจ้าชู้และไม่คิดที่จะจริงจังกับใคร และที่สำคัญเขาเป็นรุก กูถึงบอกว่าเขาไม่เหมาะกับมึง” ธีร์กล่าวอย่างใจเย็น “มันก็ไม่แน่หรอก” “เลิกล้มความคิดนั้นซะ” ฟิวส์จึงไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแต่คิดในใจเขานั้นรู้สึกชอบผู้ชายคนนี้มากชอบชนิดที่ว่าที่ผ่านเขานั้นแทบไม่เคยจะจริงจังกับใครไม่เคยให้ใครได้มีตัวตนแต่กับผู้ชายคนนี้ความรู้สึกมันต่างกัน เขาคิดว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรที่จะเปลี่ยนเอียร์ให้เป็นรับ เพราะที่ผ่านมาด้วยความที่หน้าหวานทำให้ผู้คนมักคิดว่าเขานั้นเป็นรับ แต่เขาก็สามารถทำให้คนที่คิดจะรุกเขากลายเป็นรับให้เขาได้ทุกครั้ง ฟิวส์มองเพียงว่ามันก็ไม่ได้ยากอะไร
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD