Alıntı...
“Özür dilerim,” dedi adam ve gözünden bir damla yaş düştü. Atiye uzanıp dudaklarına yapıştığında kendisi de kendinden bunu beklemiyordu. Bora anında karşılık verdi ve kadını asılıp üzerine çekti. Araba koltuğunu geri iterek ona yer açtı. Atiye dizlerini Bora’nın iki yanına koyarak dikildi. Üzerine kapanmış onu öperken ya da adamın elleri dokunduğu her yeri dağlarken düşünebildiği tek şey daha fazlasıydı. Tutkun kalbi direnemiyor, durmak istemiyordu. Mantık, gurur hiçbir şey umurunda değildi, düşünmüyordu.
Dudakları hunharca birbirini parçalar, elleri alacaklı gibi diğerini okşarken dünya o andan ibaretti. Üzerindeki bluzün eteklerinden kavrayıp çıkarttığında siyah sütyeniyle kaldı. Kulaklarında İndila Mini World ile yağmurun arabanın tavanına vuruş sesleri birbirine girmişti.
