เสียงเพลงบรรเลงหวานคลอไปทั่วงานแต่งงานของปิลันธรและยิหวา งานเลี้ยงฉลองถูกจัดขึ้นอย่างสวยงามและเต็มไปด้วยแขกเหรื่อที่มาร่วมแสดงความยินดี
ปาลินนั่งอยู่โต๊ะของญาติเจ้าบ่าว เธอสวมเดรสสีเรียบหรูดูสง่างาม สีหน้าของเธอดูสงบ แต่ลึก ๆ แล้ว เธอรู้ว่าตัวเองกำลังเผชิญกับอะไร
เพราะงานนี้คณิณและมารดาของเขาก็มาด้วย
ตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในงาน เธอรับรู้ได้ถึงสายตาของเขาที่จับจ้องมาที่เธอตลอดเวลา แต่เธอเลือกที่จะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ท่องเอาไว้ว่านี่คืองานมงคลของพี่ชาย เธอจะหนีปัญหากลับออกไปไม่ได้เด็ดขาด
คณิณนั่งมองปาลินด้วยความรู้สึกที่โหยหา เธอสวยและดูสง่างามกว่าเดิมมาก ไม่ใช่ผู้หญิงที่ยอมก้มหน้าให้เขาเหมือนเดิมอีกต่อไป
“แกยังไม่เลิกยุ่งกับยัยนั่นอีกเหรอ ถ้าแกไม่หยุดฉันจะช่วยให้แกหยุดเอง” เสียงที่ไม่พอใจของมณีรัตน์ทำให้คณิณหลุดออกจากภวังค์
“แม่อย่าทำอะไรเกินเลยไปนะ” เขาหันไปมองมารดาตัวเองด้วยสาย
