เสียงแจ้งเตือนจากแอปธนาคารดังขึ้นบนโทรศัพท์มือถือในเช้าวันจันทร์ ดารัญเปิดดูด้วยความสงสัย แล้วก็ชะงักเมื่อเห็นยอดเงินที่ถูกโอนเข้ามา
เธอจ้องหน้าจออยู่นาน ก่อนจะพ่นลมหายใจออกเบาๆ เปิดแอปพลิเคชันธนาคาร แล้วกดโอนเงินกลับในทันที พร้อมกับส่งข้อความหาเขาตามไปด้วย
“อย่าทำแบบนี้อีก ฉันไม่ใช่ตัวสำรองของใครฉันรับชดเชยทุกอย่างจากสามปีนั้นมาแล้ว และตอนนี้ฉันไม่ได้ต้องการอะไรจากคุณอีกค่ะ กรุณาอย่ารบกวนฉันอีก”
จากนั้นเธอวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิม เดินไปหยิบกระเป๋าแล้วออกจากบ้านไป
วันนี้เธอมีสัมภาษณ์งานไม่อยากให้มีอะไรมากวนใจ อยากให้วันนี้เป็นวันดีๆ ของเธอสักวัน
หลังจากการสัมภาษณ์งานเสร็จสิ้น ดารัญที่ต้องทำงานวันจันทร์ถึงศุกร์ก็รีบโทรแจ้งข่าวนี้แก่หริณ เพื่อที่จะขอยกเลิกงานสอนพิเศษ เนื่องจากเธอคงไม่มีเวลาแล้ว
“สวัสดีค่ะคุณหริณ” เธอพูดสายด้วยน้ำเสียงนุ่ม
“ครับคุณรัญ” ปลายสายรับสายด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“
