Emre’den
Hülya’nın ağzından çıkan kelimelerin hiçbiri benim için anlam taşımıyordu. İstediği kadar ikna etmeye çalışsın, kararım kesindi.
“Gözün aydın, baba oluyorsun” sözü beynime balyoz gibi çarpmıştı. Ayağa kalkmaya çalıştım ama ayaklarım beni taşımayacak durumdaydı.
“Sen ne dediğinin farkında mısın? Böyle bir şey olamaz! İkimizin hayatı kararır, hem de ikimiz de bu sorumluluğu alacak yaşta değiliz Hülya. Ne olur, bana şaka yaptığını söyle,” diye neredeyse yalvarır şekilde şoku atlatmaya çalışıyordum.
Karşımda, cevap vermeden ellerini birleştirmiş, yüzüme bakıyordu. En sonunda konuşmaya karar verip:
“Ne bekliyordun Emre? Bana birini beklediğini söyle sevişirken hiç düşünmüyordun, şimdi ne desem şoka giriyorsun. Evet, baba olacak niteliklere sahip değilsin ama olmuş olan olmuş,” ded
