Asya’dan
O kadar sinirliydim ki, hak etmediğim bir şeyi yaşadığımı düşündükçe neredeyse kapıyı tekmeleyerek açacaktım. Emre karşısında duruyor, “Seninle yaşamak için her şeyi hazırım,” diye saçma sapan şeyler söylüyordu.
Annem odaya girince oturduğu koltuktan kalkıp, “Gitti mi o şerefsiz? Ne demeye gelmiş buraya?” diye soluyordu. Normal şartlarda böyle bir durumda büyük bir tartışma yaşardık. Ama Emre’nin yaptığı öylesine kabul edilemezdi ki, üstüne buraya gelip hiçbir şey olmamış gibi davranmasını ve bir de suçlamaları ima etmesini anlamıyordum.
“Gitti anne, bir daha dönmez, merak etme! Beni çok seviyormuş, küçük bir hata yapmış, bunu açıklamak için gelmiş,” diyerek anneme olan durumu özetledim. Annem yüzüme bakıp, “Hangi parayla yaşayacak? Ona harçlık vermese anası kapıya çıkamaz, bun
