Yanımda Kal

4.Bölüm

Mirzayla gözleri kesişen ahu babasına döndü ve sadece mirzanın duyacağı şekilde fısıldadı.

"Beni bırakamazsın baba.Seni yeni buldum.Kendini bana affettirmeden ölemezsin.Lütfen baba dayanamam"

Genç kızın titreyen ellerini tutan mirza meydandakileri umursamadan

"Sakin ol."

diyerek kızı sakinleştirmeye çalıştı.Ahu masmavi gözlere o kadar kilitlenmişti ki ambulans sesiyle irkildi.

Ambulanstan inen 4 kişilik ekip meydandakileri aşmaya çalışarak hastanın yanına vardılar.Ahu gözlerini mirzadan çekerken gelen kadın görevliye

"SAKIN SARSAYIM DEME STETOSKOPU VER"

diye bağırdı.Nolduğunu anlamayan kadın anlamaz gözlerle ahuya bakarken

"KALP VE DAMAR CERRAHİSİ UZMANIYIM VE ŞU AN BABAM KALP KRİZİ GEÇİRİYOR NE YAPMAMI BEKLİYORSUN DERHAL STETESKOPU VER."dedi.

Gelen kadın görevli hızlıca stetoskopu verirken ahu gözlerini kapatıp nabzı dinledi.Tahmini doğruydu.Babası kalp krizi geçirmişti.Abisi ve mirzaya döndü.

"Kalp krizi meydanı boşaltalım.Biraz daha müdahale edilmezse kalbi duracak."dedi.

Bedirhan ve mirza ağa meydanı boşaltırken ahu görevliye

"ACELE ET SEDYEYİ GETİR"

diyerek bağırdı.Getirilen sedyeye bindirilen boran ağa Hızla ambulansa taşındı.

"Doktor hanım ambulansa binicekmisiniz?"

diyen görevliye baktı Ahu.Ne olursa olsun orda yatan babasıydı.Hızla ambulansa binen Ahu babasının elini tuttu ve mırıldanmaya başladı.

"Nolur baba annem gibi sende gitme"

Yaklaşık 1 saattir bütün aşiret ağaları hastane koridorunda bekliyordu.Mehmet ağa fenalaşınca sakinleştirici vuran hemşireler katlardaki bir odaya yatırdılar yaşlı adamı.

Mirza ağa hastane koridorunda dönüp duran bedirhanın omzuna elini koydu.

"Sakin ol bedirhan"

diyen mirzaya bakan bedirhan

"Olamıyorum mirza böyle olacağını tahmin etmedik.Hiç acımadı Ahu babama adamın yüreğine indi.Ya çıkamazsa içerden napıcaz o zaman biz"

diyerek başını krem rengi soğuk hastane duvarına yasladı.Mirza ağa duyduğu ahu ismiyle kalbinde bir yerlerde bir kıpırtı hissetti.Kendisi gibi adıda güzeldi mardin güzelinin.Mirza ağa

"Ne yaşadıda bu kadar acımasız biri oldu kardeşin"dedi.

Bedirhan gelen soruyla afalladı.

"Benim kardeşim acımasız değil mirza öyle görünüyor olabilir ama o çok kırılgan bir kız annemi bir ay önce kaybetmişiz.Onu ilk gördüğümde yüzünü görseydin.Ne demek istediğimi belki anlardın.Onun tek isteği anneme yapılanları ödetmek.Hayatın boyunca görüp görebileceğin en güçlü kadındır Ahu.

diyerek korudu kardeşini bedirhan.Mirzanın duydukları kafasını karıştırmıştı.

Mirzaya göre Ahu her erkeğin arzulayacağı türden bir kadındı.Dolgun vücut hatları,kıpkırmızı dudakları,yemyeşil gözleri,dalga dalga simsiyah saçları, Bembeyaz teni ve minicik elleri mirza kafasından geçen düşüncelerle kendine kızdı.Ona neydi ki? Bu kız daha ilk geldiği dakikadan kafasını karıştırmıştı.Mirza ağa hayatında asla annesi ve kız kardeşinden başka bir kadın istemiyordu.Özellikle İstanbul'da yetişmiş bir kadın.Kendi örfünü adetini bilmeyen bu kadınlardan tikseniyordu.Üstelik ahu daha ilk geldiği dakikadan olay yaratmıştı.Mirza ağaya göre kadın yerini bilmeliydi.Her işe karışmamalıydı.Onun doğruları bunlardı.

Hastane koridorunda bekleyen rojin ve rojda babanne koltuklara kendilerini bırakmış gözü yaşlı bir şekilde oturuyorlardı.Bir yanları Bora'n ağa ya üzülürken diğer yanları meryemin ölümünün sevinciyle mutluydu.Çünkü emellerine ulaşmışlardı.Derin nefes alan rojin

"Ana ağama birşey olursa napacaz meryemi yok ettik.Ama bu kız nasıl kurtuldu yangından"

diyerek ellerini yumruk yaptı.Rojda babaanne harap olmuş şinirlerini kontrol edemeyerek

"Kesesin sesini rojin biri duyacak.Dertsiz başımıza dert açacaksın."

diyerek azarladı.Rojin

"Ana bıktım artık dediğin herşeyi yaptık.Ama ağam beni koynuna almıyor.Hala aklı fikri Meryem'de napacaz."dedi.

Rojda babaanne ellerini dizlerine koydu.

"Susasın rojin.Oğlumun koynuna giremediysen senin suçundur.O Meryem denen karı kadar olamadın.Kızıda aynı anası zaten o kadının yetiştirdiği kızdan Ne beklersin.Çıplak gelmiş.Adımızı lekeleyecek.İlk geldiği vakitten oğlumu yataklara düşürdü.Ben bu başımı nerelere vuram."

diyen Rojda babaanne kara kara düşünüyordu.

Tüm aşiret ağaları Boran ağanın kızını konuşuyorlardı.Genç ağaların ilgisini çeken kız şimdiden gündem konusu olmuştu.O sırada açılan kapıdan dışarı mavi önlükle ahu çıktı.Mirza ağa başta olmak üzre tüm bakışlar genç kızın yorgun yüzüne kaydı.Bedirhan Hızla Kardeşinin yanına gitti.

"Babam nasıl miniğim"

diyen abisinin sesiyle konuşmaya başladı.

"İlk geldiğimizde durumu çok ağırdı.Yaptığım müdahalelerle birlikte kalbini eski ritmine kavuşturdum. Ama bundan sonra çok fazla üzülmemeli ve çalışmamalı.Ayriyeten bir diyet listesi hazırlatıcam.Ona göre beslenecek.Hergün belirli egzersizler yapıcak.Kısacası durum iyi hayati tehlikeyi atlattı."

diyen kızla bütün aşiret ağaları ve aile üyeleri derin bir nefes aldı.Bedirhan kardeşini kendine çekip sımsıkı sarıldı.

"Sağol miniğim"dedi.

Çalan telefonuyla birlikte kardeşinden ayrılan Bedirhan hastane bahçesine yöneldi.

Koridorda yalnız kalan Ahu başını duvara yasladı.Gözleri yavaş yavaş kapanırken duyduğu iğrenç sesle gözlerini araladı.Rojin denen kadın karşısında durdu.

"Ağam güçlüdür.Senin gibi bir kızı olduğundan dolayı utanıyor.Anan gibi ailemi rezil etmene izin vermeyecem."

diyen kadınla Ahu gözlerini araladı.Onları izleyenlere aldırmadan boynundaki stetoskop'u ona bakan mirzanın eline koydu.Yumruk yaptığı ellerini bir anda rojinin suratına geçirdi.

Ne olduğunu anlamayan aşiret ağaları ağızları açık bir şekilde şokla ahuya bakıyordu.Yerde acılar içinde kıvranan kadını kolundan tutup kaldıran Ahu duvar yaslayıp boğazına yapıştı.

"Birdaha annemin adını ağzına almayacaksın.Benim aileme ailem demiyceksin.Ben ne babama ne anneme benzerim.Seni kendi ellerimle koyarım kapının önüne"

diyerek ellerini boğazından çekti.Öksüre öksüre duvardan yere yığılan kadına müdahale eden hemşireler şaşkın bakışlar altında işini yapmaya çalışıyorlardı.Kendisine bakan aşiret ağalarına tiksinerek bakan Ahu kendini bahçeye attı.Banklarda birine oturan genç kız yanındaki hareketlilikle kafasını çevirdi.Masmavi gözlerle yanına oturan takım elbiseli adama bakan ahu adamın elindeki stetoskopu aldı.Mirza

"Kendini ne sanıyorsun bilmiyorum.Bildiğim birşey varsa çok iyi bir oyuncu olduğun.Senin gibi kadınlara gerçekten acıyorum."

diyerek ayaklandı.Genç kız neye uğradığını anlamayarak

"Sen kimsin?"dedi.

Genç adam kıza dönüp

"Ben Akif mirza Hancıoğluyum.Senin gibi şeytanların aklından ne geçtiğini çok iyi bilen bir adamım."

diyen adamla kala kalan ahu bu adamın daha fazla kendisine hakaret etmesine izin vermeyecekti.

"Ben senin ne düşündüğünü bilmiyorum Hancıoğlu.Sende benim ne yaşadığımı bilmiyorsun ve sen öyle acımasız birisin ki beni ne yaşadığımı bilmeden yargılıyorsun.Asıl ben senin gibi adamlardan iğreniyorum."dedi

Genç adam karşısındaki kızı bir güzel süzdü.Gerçekten iyi oynuyordu.Aklı sıra Mardin'e gelip mağdur kızı oynayacak ve Boran ağanın servetine yatacaktı.

"Senin ne yaşadığın umrumda değil Ahu Ulusoy.Aklı sıra mağdur kızı oynayıp babamın servetine konacaksın değil mi gerçekten zavallısın.Senin baban senin yüzünden fenalaştı bu da senin nasıl bir evlat olduğunu gözler önüne seriyor şımarıksın."

diyen adam arkasını döndü.Genç kız adamın söyledikleriyle beyninden vurulmuşa döndü.Yerinden kalktığı gibi adamın kaslı kollarından tutup kendine çevirdi.

"Eğer beni biraz olsun tanısaydın babamın parasına ihtiyacım olmadığını ve şımarık biri olmadığımı bilirdin.Bu yaptığın şey varya Hancıoğlu işte bu yaptığın şeyi asla unutmayacağım"

diyerek arkasını döndü ve hastane girdi.Artık hiçbir güç o adamın yaptığı şeyi unutturmayacaktı ahuya.Kalbindeki sancı neydi? Bilmiyordu genç kız.Daha bugün tanıdığı bir adamdan işittiği bu sözler niye ağrına gitmişti? Bilmiyordu.Tek bildiği şey bir daha o adamı görmek istememesiydi.

Mirza ağanın kafası genç kızın dedikleriyle karışmıştı.Kendine kırgın kırgın bakan yeşil gözleri unutamıyordu.Daha bugün tanıdığı bu kıza karşı hissettiği şey neydi?Adını koyamıyordu.Kalbindeki bu his eğer pişmanlıksa.Son pişmanlığın yaramayacağını çok iyi biliyordu.Çünkü daha ilk dakikadan mardin güzelinin öfkesini ve nefretini kazandığının farkındaydı.