แล้วเขาก็ได้ยินเสียงเห่าสั้นๆ เมื่อมองตามเสียงไปก็พบแม่สุนัขจิ้งจอกยืนอยู่ไม่ไกลนัก มันกระดิกหางทักทายเขา เขาจึงปล่อยเจ้าตัวเล็กลง และเดินไปหาแม่จิ้งจอก เพื่อดูว่ามันได้รับบาดเจ็บมาอีกหรือไม่ แต่ก็ไม่พบ เขาจึงถามพวกมันด้วยความสงสัยว่า
“นี่มาหาเพราะคิดถึงฉันหรือ”
แต่เขาก็หยุดไปและพูดต่อว่า “หรือแค่อยากมากินข้าวที่นี่”
พวกมันเอียงคอมองเขาอย่างไม่เข้าใจ จิงซิงอี้หัวเราะออกมาดังๆ เขาเดินไปที่แปลงผัก โดยมีพวกมันเดินตามไปติดๆ เขาเก็บผักที่ต้องการและบอกกับพวกมันว่า
“ถ้าหิวก็รอก่อนนะ ฉันจะเก็บผักไปทำกับข้าวก่อน ทำเสร็จแล้วจะแบ่งให้กินด้วย”
ในระหว่างนั้น เขาต้องคอยปรามเจ้าตัวเล็กซึ่งวิ่งไปวิ่งมาด้วยความดีใจไม่ให้เหยียบแปลงผัก พลางคิดในใจว่า ถ้าปลูกสมุนไพรจริงๆ เขาคงต้องกั้นรั้วเอาไว้ ป้องกันไม่ให้สัตว์และคนเข้ามาในแปลงได้
แล้วเขาก็ต้องถอนหายใจเมื่อคิดถึงเงินที่จะต้องใช้ในการลงทุน แต่ก็บอกตัว
