ตอนที่ 31 : กลับมาเอาใจเด็ก
ช่วงสายของวันใหม่
ดวงตากลมโตเบิกตาโพลงเมื่อแสงสว่างจากด้านนอกเข้ามากระทบกับใบหน้าบ่งบอกว่าตอนนี้คงสายโด่งแล้วแต่เธอพึ่งตื่น อีกทั้งวันนี้ยังมีเรียนเช้าทำให้ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นอย่างลืมตัวจนทำให้ท่อนแขนแกร่งหลุดออกจากเอวคอดกิ่ว
ใบหน้าหวานหันมามองชายหนุ่มที่นอนอยู่เคียงข้างเป็นจังหวะเดียวกันที่เขาลืมตามองเธอพอดี ใบหน้าหวานบึ้งตึง
“จะไปไหน” น้ำเสียงที่แหบพร่าถามคนตัวเล็กที่เหมือนกระต่ายตื่นตูม
“ไปเรียนค่ะ” พริกหวานรีบดันตัวเองลุกขึ้นแต่กลับถูกท่อนแขนแกร่งฉุดรั้งเอาไว้จนตัวเธอล้มตัวลงไปนอนเหมือนเดิม และเขาโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้กับแก้มของเธออย่างรวดเร็ว ทำให้เธอรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดใบหน้าในระยะประชิด
“ปล่อยพริกนะคะ พริกจะไปเรียน”
“ฉันลาหยุดให้แล้ว”
“ว่าไงนะ” พริกหวานหันไปหาใบหน้าคมคายอย่างลืมตัวทำให้จมูกของเขากับเธอชนกันพอดี ริมฝีปากของเราห่างกันไม่
