ในขณะที่ผินเยว่กำลังใส่ยาให้แก่หลินฉงหยู สาวใช้สกุลโจวที่ถูกส่งมาคอยปรนนิบัติก็เข้ามารายงานว่าเสวี่ยเหวินเจิ้งขอเข้าเยี่ยม แต่ความจริงแล้วสาวใช้ผู้นี้ก็ไม่ต่างจากผินเยว่ นางถูกส่งมาเพื่อคอยจับตามองทั้งสองนายบ่าว
“คุณชายใหญ่เสวี่ยขอเข้าเยี่ยมเจ้าค่ะ”
“เดี๋ยวข้าออกไป” หลินฉงหยูกล่าวเสียงเรียบ แล้วค่อย ๆ ลุกขึ้นให้ผินเยว่ช่วยแต่งตัวให้เรียบร้อย
ไม่นานนางก็เดินออกมานั่งที่เก้าอี้มุกในห้องโถงเล็ก เสวี่ยเหวินเจิ้งเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ แววตาที่มองนั้นเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
“คุณหนูโจวฟื้นแล้ว” เขาบอกแก่นาง
“นางบอกหรือไม่ว่าข้าไม่ได้ทำ” หลินฉงหยูถามด้วยน้ำเสียงที่มีความหวัง คิดว่าอย่างไรตนก็ไม่มีทางทำเช่นนั้นแน่
เสวี่ยเหวินเจิ้งส่งสายตาให้สาวใช้ออกไปรอด้านนอกเพื่อที่จะพูดกับนางตามลำพัง เมื่ออยู่ตามลำพังแล้วจึงตอบคำถามของหลินฉงหยูด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ
“ใช่ นางบอกว่าเจ้าไม่ได้ทำ”
“นั่นอย่างไ
