The Ex-Wife Perfect Revenge(Tagalog story)

[Hannah] POV" Pagod na pagod ako sa araw-araw kong trabaho at umaasa akong makakatagpo ng kapayapaan sa mansyon. Ngunit nang buksan ng mayordoma ang pinto, naramdaman ko ang malamig na hangin ng tirahan. Isang taon na akong nanirahan dito ngunit hindi ko naramdaman ang init ng pagiging nasa bahay. Naging abala si Blaze sa hospitality venture na sinimulan niya noong nakaraang taon. Sa makatuwid, siya ay bihira sa bahay at nagkaroon ng maraming mga paglalakbay sa negosyo upang makilala ang kanyang mga kasamahan. Idinagdag niya ang Knightley Group sa kanyang listahan ng kanyang tagumpay matapos matagumpay na mapalago ang Knightley Corporation, ang kanyang construction company. Bilang asawa niya, proud na proud ako sa kanya. Sana pagkatapos ng business trip na iyon, mas madalas siyang umuwi. Naiintindihan ko na ngayon ang damdamin ni Nanay, nakatira sa loob ng maraming taon kasama si Tatay, na abala sa kanyang trabaho."Good evening , Ma'am. May isang mahalagang dokumento na inihatid ng isang espesyal na courier kaninang hapon. Inilagay ko ito sa study room, " magalang na ulat ng katulong. Talaga!? Salamat." Pinigilan ko ang pagpupumilit kong pumunta sa kwarto ko at naglakad patungo sa bihirang ginagamit na opisina. May regalo siguro mula sa asawa ko. Anibersaryo ng kasal namin ngayon. Nang makita ko ang isang malaking sobre sa mesa, lumapit ako. Wala. paglalarawan sa harap ng folder. Binigyan ba niya ako ng isang gusali o lupa? Binuksan ko ang cover at binasa ang letterhead sa unang pahina: divorce agreement. Muli ko itong tinignan, para masigurado kong tama ang nabasa ko. Nanginginig ang mga kamay ko, na ginagawang mas imposibleng basahin ang mga letra. Lalong nag-init ang mga mata ko, at nanlabo ang paningin ko. Sobrang bilis ng t***k ng puso ko kaya naninikip ang dibdib ko. Ano ito? Bakit siya biglang nag-file ng divorce? Nilagyan pa niya ito ng pirma. Kinuha ko ang cellphone ko sa bag ko at dinial ang number niya. Ilang sandali pa ay hindi niya sinasagot ang tawag ko. Sinubukan ko ulit habang umaakyat sa hagdan. Nang makitang walang laman ang kanyang kwarto, hindi na ako nagulat. Balak niyang umuwi bukas ng umaga. Ngunit napagtanto ko na medyo kakaiba ang kapaligiran, kaya tiningnan ko ang kanyang kabinet "No way," tahimik kong sabi, nakita ko ang kondisyon ng maluwag na kwarto. Kinuha niya lahat ng kanyang mga kagamitan na nakalagay sa kanyang kabinet. Pati ang kanyang mga paboritong relos ay hindi niya iniwan. Seryoso talaga siya na iwanan ako at mawala sa buhay niya pati sa Marriage namin. "Magandang Gabi, Miss Bailey , " Ang magalang na bati ng secretarya ni Blaze. Dahil tinawagan ko ito sa kanyang telepono. "Kyle, alam mo ba kung nasaan ang aking asawa? Tanong ko agad sakanya ni hindi ko na sinagot ang kanyang bati sa akin. "Sa pagkakaalam ko, andon siya sa kanyang opisina pagkatapos nilang naghapunan kasama ng kanyang mga kasamahan," ang magalang niyang sagot. So! hindi siya busy, pero bakit hindi niya sinasagot ang tawag ko? Sinasadya ba niya na hindi sagutin ang tawag ko. Alam ko wala na ang kanyang mga kaibigan at mag-isa na ito sa kanyang opisina pagkatapos ng kanyang trabaho. "May problema ba, Miss Bailey? Gusto mo ba na puntahan ko siya kanyang opisina at ibigay itong telepono? Ang sinsero niyang alok. "No. No need. Salamat," Pagtatanggi ko. Hindi ko siya pwedeng utusan sa mga bagay na hindi naaayon sa kanyang trabaho. Buong maghapon na siyang nagtatrabaho at oras na ng kanyang uwian. Magagalit si Blaze kung madistorbo siya sa oras ng kanyang pahinga. At baka magalit pa ito dahil tinawagan ko ang kanyang secretarya sa oras na ng uwian nito. Kaya napagdesisyonan ko nalang na mag voice message. "Blaze alam ko na hawak mo ang iyong cellphone. Kelangan naten mag usap, pakiusap sagutin mo ang tawag ko. Ngayon ang Unang anibersaryo naten. Pero bakit mo nagawa mo saken na bigyan ng divorce papers at sa araw pa ng ating unang annibersaryo ng ating kasal? Sinubukan ko ulit itong tawagan, pero hindi pa rin nito sinasagot. Gusto ko sana ulit itong padalhan ng voice message pero kinansel ko ito. Siguro may problema sa kanyang companya oh! di kaya'y sa meeting nila kanina. Siguro mas mabuti nalang na hintayin ko siya kung kelan siya handa na makipag-usap. Nag vibrate ang aking phone alarm sa umaga oras na para gumising ako. Dahil ngayon araw ay may malaking programa, gusto ko sana na matulog buong maghapon. Dahil hindi ako nakatulog ng maayos. "Habang naglalakad ako patungo sa pinto. Nakita ko ang itim na kotse sa harap ng gate. Binuksan ng mayordoma ang pintuan para sa akin para makita ko kung sino ang nagmamaneho. "Ano pa hinihintay mo? Bilisan mo pasok," Ang utos ni Blaze. Ang puso ko ay mabilis na tumibok, masaya dahil ang taong inaasahan ko na makita ay nasa harapan ko na. Nagpasalamat ako sa mayordoma at pumasok sa kanyang kotse. I fastened my seatbelt bago siya binata, pero tahimik lang ito. "Akala ko hindi kana pupunta," Ang sabi ko sakanya na hindi maitago ang aking pagkabigla. "Siya pa rin ang father-in-law ko" Ang malamig na sagot ng aking asawa. "And will always be your father-in-law," Ang pagdidiin kong sabi sakanya para maramdaman niya na ayaw ko siyang hiwalayan. Happy Anniversary , Honey." Ngunit hindi ito sumagot. At nakita ko ang kanyang malamig na titig sa akin, kaya tumahimik nalang ako. Sapat na ang presensiya niya ngayon sa akin. Alam ko na makapag usap din kami sa bagay na hindi namin napagka unawaan gaya ng dati. Focus muna ako ngayon sa event sa bahay ng aking Ama. Itago ko nalang muna ang aking nararamdaman ngayon para hindi magbago ang kanyang mood. Ayaw ko siyang magalit habang nasa party kami. Ayaw ko na malaman ng iba na nag aaway kami. Hindi kami kailanman nag away o nagkasagutan sa harap ng maraming tao. Sa wakas nakarating na kami sa bahay ng aking mga magulang. Nakita ko na puno na ng bisita ang kanilang bakuran. Hawak hawak ng aking asawa ang aking kamay simula nun naka baba kami sa kotse. Tama ako lahat ay okay, Hindi naman siya siguro seryoso sa pag divorce sa akin. "Blaze, Hannah! Welcome !" Come on," sit down quickly ,! Mag uumpisa na ang party." Okay, Mom." Lumapit ako sa tatay ko. "Happy birthday, Dad!" Niyakap ko at hinalikan sa pisngi ang middle aged man. Thank you, my princess."Hinaplos niya ang pisngi ko ng marahan, saka bumaling kay Blaze. "I'm glad you guys took time to come. We wouldn't miss this event.Happy birthday," sabi ni Blaze habang kinamayan ang kanyang biyenan. Hindi niya binanggit and salitang Dad, isang pagbabagong hindi nakaligtas sa aking pandinig. Pagkatapos naming batiin sina Dad at Darcy, umupo na kami. Nagtataka akong tumingin sa paligid namin. Nagsimula na ang kaganapan, ngunit nakaupong mag-isa si Darcy. Hindi ko nakitang dumating si Calen, nakaupo sa bakanteng upuan sa tabi niya. Hanggang sa natapos ang maikling pagdiriwang ng ikalimampung kaarawan ni Daddy, at wala ang kanyang asawa. Hindi siya kailanman umabsent sa mga kaganapan sa aming pamilya. Hindi rin mukhang balisa si Darcy na wala siya sa tabi niya. Before we start feasting, there's one more celebration we need yo commemorate together ," sabi ni Dad. Nilingon niya ako at si Blaze. " Congratulations on your first wedding anniversary ! At ang lahat ay itinaas ang kanilang baso. Natuwa ako ng makita ko iyon. Nakalimutan ng mga empleyado sa aking tindahan ang aking espesyal na araw kahapon. Buti naalala pala ito ni Daddy at gumawa pa siya ng isang kahanga-hangang oras para magdiwang. Nilingon ko si Blaze, umaasang hahalikan niya ako. Pero hindi siya nakatingin sa akin. Napatingin ako sa direksyon na tinitignan niya at nagulat ako ng malaman ko kung sino ang tinitignan niya gamit ang mapagmahal na mga matang iyon, ang titig na ibinigay niya sa akin noong isang taon. Sumakit bigla ang dibdib ko. Binalingan ko ulit ang asawa ko, at hindi nga ako nagkamali. Tumingin siya kay Darcy na parang walang ibang malapit kundi ang kapatid ko. Hindi nagdalawang isip si Darcy na ibalik ang tingin nang akala niyang walang nakatingin. Hindi pwede. "Darcy, nasaan ang asawa mo?" tanong ni Mommy, sinimulan ang pag-uusap sa aming mesa. Tumingin siya sa paligid namin. "Nasa labas pa ba siya ng siyudad?" Napatigil ako sa pagnguya sa nakakagulat na balita. Bigla din tumahimik sina Daddy at Mommy sinusubukang i-digest ang mga impormasyong narinig nila. Si Blaze lang ang nanatiling kalmado at kaswal na naghiwa ng steak sa plato niya. Oh my! Nag-file ba si Blaze ng divorce dahil sila ni Darcy...? Hindi ko pa sila nakitang nag-uusap nang mag-isa o mukhang mas intimate kaysa sa mag in-laws. But seeing the way they're exchange glances right now, parang dinudurog ang dibdib ko. It hurt like hell. "Anong nangyari?" Tanong ni Dad saglit. Nagawa niyang magsalita ng mahinahon. "Niloko ka ba ni Calen? Sinaktan ka ba niya? "Tungkol ba sa isang bata?" dagdag ni Mommy. Hindi, hindi. Nagpasya kaming maghiwalay ng landas nang maayos. Si Calen ay sobrang abala sa kanyang proyekto na hindi na nagkaroon ng oras upang magkasama kami. It's the best way," diplomatikong sagot ni Darcy. Walang disappointment, lungkot, o galit sa boses niya. Hindi ko sinasadyang nalaglag ang kutsara nang kukunin ko na sana sa plato. Walang pakialam ang pamilya ko sa kawalang-ingat ko. Si Daddy, Mommy, Darcy at maging si Blaze ay abala sa kanilang mga iniisip. Marahan akong bumuntong-hininga, saka tumingin sa ibaba para kunin ang kutsara sa damuhan. Isang galaw ang nakakuha ng atensyon ko, kaya napalingon ako. May nakita akong paa na nakataas na takong na humahaplos sa paa ng asawa ko. Agad na kumuyom ang kamay ko, nakilala ang may-ari ng paa at sapatos. Kabalbalan! Paano ako naging bulag sa lahat ng oras na ito!? "Excuse me, punta ako sa restroom," sabi ko habang nilalapag ang napkin sa mesa. Hindi ko na kaya, kaya kailangan kong tumakas sandali sa lugar na iyon. Inakyat ko ang hagdanan ng balkonahe patungo sa loob ng bahay. Pabalik-balik ang mga katulong na naghahatid ng meryenda sa mga bisita. Pagdating sa banyo, lumapit ako sa lababo at ipinatong ang mga kamay ko sa counter. Huminga ako ng malalim, pilit na pinipigilan ang aking emosyon. Walang paraan. Hindi pwedeng niloloko ako ni Blaze sa likod ko. Mahal na mahal niya ako. Bumukas ang pinto ng restroom. Mabilis akong umayos ng pagkakatayo, ayokong may makakita sa akin sa ganuon na sitwasyon. Pero nalanghap ko ang bango ng signature perfume niya at ang paglalakad niya mula sa peripheral ko, nakilala ko ang babaeng kakapasok lang. I've warned you from the beginning. Huwag kang magpakasal sa kanya, pero hindi ka nakikinig." Tumayo siya malapit sa akin at ngumiti ng may pag-aalala. "Hindi ka isang babaeng karapatdapat sa isang lalaking kasing gwapo, mayaman, matalino, at virile gaya ni Blaze." Nanginginig ang buong katawan ko sa sinabi niya. "Wala ka bang kahihiyan?" Tanong ko sa nanginginig na boses. "Tingnan mong mabuti ang iyong sarili, Hannah." Tiningnan niya ako sa salamin. "Hindi mo man lang matingnan ang pangit mong mukha. Sa tingin mo ba kayang tiisin ni Blaze ang habambuhay na titigan ang mukha na iyon?"