ชายหนุ่มรั้งร่างเล็กเข้าไปกอดเอาไว้ต่อหน้าต่อตาอดีตคนรัก ฝ่ายนั้นกัดฟันกรอด มือกำแน่นเมื่อต้องพบกับการกระทำที่ไม่ไว้หน้าของ ฉันท์ทัตอีกครั้ง ชายหนุ่มหลุบตามองคนในอ้อมแขนของตนแวบหนึ่ง ก่อนจะสบตาฝ่ายตรงข้าม
“ผมคงไม่ต้องบอกนะว่าทำไม เพราะขืนพูดออกไปก็กลัวว่าจะทำให้คุณไม่พอใจอีก ผมมันคนปากตรงกับใจ คิดยังไงก็พูดอย่างนั้น”
เขาตอบขณะที่มือก็ลูบเบาๆ ลงบนไหล่มนของหญิงสาวในอ้อมแขน มิ่งขวัญถอนหายใจอยากบอกเหลือเกินว่าหล่อนเชื่อ...
ว่าปากเขาตรงกับหัวใจจริงๆ
พรนภาเชิดหน้าแล้วหันไปคว้ากระเป๋าถือ พลางก้าวเข้ามาหาคนทั้งสองด้วยสีหน้าที่ไม่ยอมแพ้เลยสักนิด
“อย่าคิดว่าทำแบบนี้แล้วภาจะยอมแพ้นะคะ ภารู้ดีว่าคุณเป็นคนที่เบื่อง่าย อีกหน่อยคนที่คุณทำท่าว่าหลงนักหนาก็คงกระเด็นไปจากชีวิตอีกนั่นแหละ คนนี้อาจจะนานสักหน่อยเพราะยังใหม่อะไรก็ดูดี แต่ไม่เป็นไร ภารอได้เสมอ”
พรนภาสบตามิ่งขวัญด้วยนัยน์ตาดูถูก บอกเป
