ภายหลังจากการจับกุมหย่งซานได้เรียบร้อยแล้ว ก็ดูเหมือนว่าบ้านเมืองจะสงบเพราะไร้เงาหัวหน้ากบฏอีกต่อไป แต่แม่ทัพจ้าวกับซือหยูกลับเพิ่งได้รู้ข่าวว่ามันแทบจะไม่มีประโยชน์เลยด้วยซ้ำ แม้หย่งซานไม่อยู่แต่สถานการณ์ต่างๆ ก็ดูเหมือนว่าจะยังคงดำเนินไปเหมือนเดิม
หลินซือหยูยืนอยู่บนเนินเขาชานเมืองหลวงฉางอาน ลมหนาวพัดผ่านใบหน้าของเธอ เสียงฝีเท้าทหารนับพันดังก้องจากระยะไกล ขณะที่กองทัพที่เหลือขององค์ชายสามกำลังบุกเข้ามาด้วยความโกรธแค้น ธงสีดำที่มีตราสัญลักษณ์ของเขาปลิวไสวในสายลม ฝุ่นควันจากการเคลื่อนทัพพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าที่ครึ้มเมฆ เธอมองไปยังจ้าวหย่งเฉินที่ยืนอยู่เคียงข้าง ใบหน้าคมเข้มของเขายังคงมีรอยเลือดแห้งจากบาดแผลเก่า ดวงตาที่เย็นชาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
“ทัพตระกูลจางมาแล้ว” เขาเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มที่หนักแน่น ขณะที่ยกมือขึ้นบีบไหล่ของเธอ “ถึงหย่งซานจะถูกจับไป พวกมันยังคงต่อสู้เพื่อล้างแค้
