ตอนที่ 5
ความสัมพันธ์ลับ
"อาโกวคนสวยมาแล้วๆๆ"
เจ้าหนูน้อยภารันย์ หลานชายสุดที่รักวิ่งมาหาพร้อมเอ่ยทักเสียงกังวานใส เมื่อร่างบางในชุดเดรสเรียบร้อยของ ช่อลดา ก้าวลงจากเบนท์ลีย์คันหรูที่จอดอยู่ลานน้ำพุหน้าบ้าน
"คิดถึงน้องภามจังเลยครับ"
ลูกสาวคนโตของเจ้าสัวฮ้งยิ้มหวาน ขณะหันไปทักทายพลอยขวัญ น้องสะใภ้คนสวยที่ตอนนี้กำลังท้องลูกคนที่สอง และแทนไท น้องชายของเธอให้สั่งการงานอยู่ที่บ้านและคอยดูแลเจ้าสัวฮ้งผู้เป็นพ่อ
นั่นทำให้ช่อลดาเบาใจในหลายไปเรื่อง ที่ผ่านมาเธอไม่ได้พักอยู่ที่นี่ จะกลับบ้านใหญ่เพียงช่วงที่นัดทานข้าวและมีเรื่องที่ต้องคุยกับเจ้าสัวเท่านั้น
ส่วนใหญ่เธอจะพักอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์ส่วนตัว ด้วยสะดวกในการทำงานและชอบความเป็นส่วนตัวมากกว่า
"ท่านเจ้าสัวอยู่ข้างในค่ะ กำลังรอพี่ช่ออยู่"
พลอยขวัญเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ขณะพาลูกชายให้เดินมาอีกทาง "น้องภามไม่กวนอาโกวนะครับคนเก่ง ไปนั่งรอหม่าม้าที่ห้องนั่งเล่นดีกว่านะครับ”
"ได้ครับแต่อาโกวคนสวยต้องหอมแก้มภามก่อนครับ"
"จัดไปครับ หลานรักของอาโกว"
ริมฝีปากแดงสดประทับจูบเบายังพวงแก้มยุ้ย เด็กชายหัวเราะคึกคักก่อนจะเดินตามผู้เป็นแม่ไปยังห้องนั่งเล่นอีกฝั่ง
ช่อลดา เดินเข้ามาด้านในยังห้องทำงานส่วนตัวของเจ้าสัวฮ้ง ผู้เป็นพ่อ กลิ่นชาจีนคุณภาพดีที่น่าจะเป็น ชาผู่เอ่อร์ โฉยมาแตะจมูก เมื่อเธอเปิดประตูก้าวเท้าเข้าไป
"เก้าโมงสามสิบนาทีเป๊ะ! เยี่ยมมากช่อลดา ลื้อยังเป็นคนที่รักษาเวลาได้ดีอยู่เสมอ"
สุรเสียงจากปากของ เจ้าสัวฮ้ง ทำให้มุมปากของหญิงสาวยกยิ้มขึ้น จนใบหน้ารูปใข่สว่างเจิดจ้า
"ช่อยังทำตามคำสอนของเตี่ยอยู่เสมอค่ะ"
"งั้นรึ"
ผู้เจนโลกหลุบตาลงต่ำ ขณะรินชาใส่จอกเล็กสองจอก จอกหนึ่งฮ้งหยิบขึ้นจิบ อีกจอกให้ลูกสาวสุดที่รัก
ช่อลดา มองอยู่เพียงครู่ก่อนเอื้อมหยิบชาร้อนมาจิบช้าๆ
กลิ่นหอมใบชาในน้ำร้อนที่พอเหมาะทำให้รู้สึกรื่นรมย์
"ถ้าลื้อยึดมั่นในคำสอนของอั๊วจริงๆ ก่อนหน้าจะรู้ว่าอั๊วให้ความสำคัญกับเวลามาก"
"*******"
"หนึ่งนิ้วแห่งเวลาเท่ากับหนึ่งนิ้วแห่งทอง"
เวลาเป็นสิ่งที่มีค่าดั่งทองคำ การใช้เวลาให้คุ้มค่าและตรงต่อเวลาจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับฮ้งเสมอ
"ค่ะ เตี่ยบอกกับช่อมาตลอด”
"เวลาจะทำให้ทุกสิ่งเปลี่ยนไป แม้กระทั่งชาที่เราบ่ม ...หนึ่งปีคือชา สามปีคือยา เจ็ดปีคือสมบัติล้ำค่า"
***、***、*****"...."
"ลื้อเองก็ไม่ต่างกัน ช่อลดา"
ฮ้ง ชะงักคำพูดไว้เพียงครู่ ก่อนจะเงยหน้ามองใบหน้าสวยสดของลูกสาวคนโตที่ถอดแบบจาก วิจิตรา เมียรักผู้ล่วงลับไม่ผิดเพี้ยน ทั้งความสวยสง่า หยิ่งทะนง และเฉลียวฉลาดในการทำงานรวมทั้งเสน่ห์ที่ดึงดูดใจผู้คน
ทว่าจนป่านนี้ลูกสาวคนโตที่อายุล่วงเลยมาจนสามสิบสองปีก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีคู่ครองอย่างที่ตนตั้งใจไว้
ที่ผ่านมา ฮ้ง พยายามนัดหมายคนที่เหมาะสมกับลูกสาวทั้งชาติตระกูลฐานะและหน้าตา แต่ช่อลดา ก็ดูไม่สนใจใครอย่างจริงจัง และบ่ายเบี่ยงที่จะคบหามาตลอด
ดอกไม้ต่อให้งดงามแค่ไหนย่อมเบ่งบานได้ไม่นาน
สักวันก็ต้องร่วงโรยไปตามวัย และชีวิตคนนั้นแสนสั้นจนกว่าที่จะใช้เวลาครุ่นคิดในเรื่องคู่ครองนานเกินไปนัก
ฮ้ง ตระหนักและเข้าใจในข้อนี้ได้ดี ที่ผ่านมามีหลายสิ่งที่เขาห่วงเกี่ยวกับลูกหลานหลายคน แต่ตอนนี้มีเพียงคนเดียวที่เขายังปล่อยวางไม่ได้
คือการมีคู่ครองของช่อลดาลูกสาวคนโต
.
.
เสียงของรองเท้าส้นสูง Jimmy Choo ดังเป็นจังหวะ เมื่อร่างระหงของเอ็มดีบริษัทเดินออกจากลิฟต์เข้ามาในสำนักงาน ทำให้ทุกคนที่ทำงานจากเอ้อระเหยต่างรีบเหยียดตัวตรงและเร่งทำงานกันอย่างขะมักเขม้น
ภูริช เหลือบมองอยู่เพียงครู่ ก่อนจะแสร้งก้มหน้าใส่ใจกับงานต่อ พร้อมอมยิ้มเล็กน้อย เมื่อหันไปมอง กิตติ กับ พัฒน์ เพื่อนร่วมงานในทีมครีเอทีฟที่ก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างตั้งอกตั้งใจ
เมื่อเห็น นางพญาราชินีน้ำแข็งของบริษัทเดินเข้ามา
แล้วก็รีบสร้างภาพว่าขยันตั้งอกตั้งใจทำงานกันใหญ่เลยนะพวกมึง!!
เห็นแล้วเขาก็อยากจะหัวเราะออกมาดังๆ แต่ก็ต้องชะงักความคิดไว้เพียงแค่นั้นเมื่อร่างของเจ้านายคนสวยมาหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะ
"ครับ"
ภูริช เงยหน้าขึ้นมาแล้วเอ่ยถามอย่างสุภาพ พยายามข่มทุกความรู้สึกที่อยู่ภายในใจตัวเองเมื่อสบตากับดวงตาคู่สวยที่แสนยั่วยวน
และได้กลิ่นน้ำหอมที่แสนคุ้นเคยโชยมาแตะจมูก
"เอกสารสัญญาจัดซื้อเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย?"
น้ำเสียงเธอยังทรงอำนาจเหมือนเคย
เลขาหนุ่มพยักหน้า
"เรียบร้อยแล้วครับบอส ผมเตรียมไว้ด้านในแล้วครับ"
"ดีมาก"
ร่างสวยเดินฉับๆ เข้าไปในห้องทำงาน "ขอกาแฟดำให้ฉันด้วยสักแก้ว"
"ครับบอส"
คลิ๊ก!!
ประตูห้องทำงานถูกปิดลงเมื่อร่างหนาของเลขาหนุ่มรูปหล่อเข้ามาในห้องพร้อมถ้วยกาแฟหอมกรุ่น ช่อลดา เงยหน้ามองเล็กน้อยก่อนจะก้มลงใส่ใจกับงานตรงหน้าต่อ
"กาแฟครับ"
"ขอบใจมาก"
"ดูคุณเครียดๆ นะครับบอส เจ้าสัวเรียกไปคุยเรื่องอะไรเหรอครับ? ถ้าเป็นเรื่องงานที่เพิ่มขึ้นในส่วนพีอาร์ของเศวตสิริ คุณไม่ต้องกังวลนะผมมั่นใจว่าทีม creative ของเรา สามารถรองรับงานได้อย่างเต็มที่"
ภูริช เดินเข้ามาใกล้อ้อมไปด้านหลังเธอ แล้วกดฝ่ามือนวดยังบ่าลาดเบาๆ เพื่อให้เธอผ่อนคลาย
แต่เจ้านายคนสวยส่ายหน้าและถอนหายใจออกมา
"เปล่าไม่ใช่เรื่องงาน เตี่ยเรียกไปคุยเรื่องจะให้ฉันนัดดูตัวกับลูกชายคนโตของท่านพิชิต"
คิ้วหนาของภูริชขมวดขึ้น มือที่กำลังกดบ่าของเธอชะงักเล็กน้อย
"ดูตัว?"
"ฮือ ใช่! ดูตัว"
ช่อลดา ยักไหล่ตอบเสียงเอื่อยเฉื่อย ก่อนจะจรดปากกาเซ็นเอกสารต่อ
"แล้วคุณจะทำยังไง? จะไปดูตัวตามที่เจ้าสัวบอกเหรอครับ" เป็นเลขาหนุ่มที่ร้อนรนเสียเอง
"อืม ถ้าเตี่ยบอกก็ต้องไป อีกอย่างที่ผ่านมาฉันไปไม่รู้กี่ครั้งละ จะไปดูอีกสักครั้งก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร"
ภูริช ขบกรามแน่นเข้าหากัน เมื่อเห็นท่าทีที่ดูไม่ทุกข์ร้อนของเธอ
อะไรกัน?
เมื่อคืนเธอยังครางเสียงหวานอยู่ใต้ร่างของเขาอยู่เลย
"ก็ที่ผ่านมาคุณยังไม่มีผมนี่ครับบอส ตอนนี้คุณมีผมแล้วนะ แล้วคุณยังอยากจะไปดูตัวอีกเหรอ?”
ดวงตาสีเข้มหรี่แคบลง เมื่อโน้มหน้าหล่อเหลาลงมาใกล้
ช่อลดา วางปากกาในมือลง ก่อนจะเลื่อนเอกสารที่เซ็นเสร็จแล้วให้เขา
"ไม่เอาน่าภู! เราตกลงกันแล้วว่าความสัมพันธ์ของเราจะเป็นแค่คู่นอนชั่วคราว เธอเองก็แค่อยากจะมีเซ็กซ์กับฉันเท่านั้นเองไม่ใช่เหรอ?"
ถ้อยคำจากริมฝีปากอิ่มสีแดงสด ทำให้ ภูริช ถึงกับสะอึก เมื่อตระหนักได้ว่าท่าทีที่เขาแสดงออกกับเธอทุกครั้งเวลาอยู่ด้วยกันทำให้เธอรู้สึกเช่นนั้นตลอดมา
"มันไม่ใช่แค่นั้นหรอกครับ"
"แล้วจะแค่ไหน?"
ช่อลดา หัวเราะ
"ฉันรู้ดีน่า ว่าคนหนุ่มรูปหล่อในวัยฉกรรจ์อย่างเธอ ยังไงก็ต้องรักสนุกแบบไม่คิดผูกพันอยู่แล้ว เธอคงไม่คิดจะจริงจังกับผู้หญิงที่อายุมากกว่าถึงห้าปีแบบฉันหรอกนะ"
น้ำเสียงของเธอกังวานสดใส ภูริช กำลังจะเอ่ยแย้ง แต่เสียงสมาร์ทโฟนในกระเป๋ากางเกงของเขาดังขึ้นเสียก่อน
"ผม..."
เขาอยากจะบอกหลายเรื่องกับเธอ แต่อีกฝ่ายโบกมือห้าม
"ไม่เป็นไร! บอกแล้วไงว่าฉันไม่กดดันเธอ ฉันจะไม่ใช้เซ็กซ์มาบีบบังคับอะไรเธอทั้งนั้นไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว รับสายสิ"
ใบหน้าสวยยังเรียบนิ่ง เมื่อเหลือบมองสมาร์ทโฟนที่เขาหยิบออกมาแล้วสายเรียกเข้าขึ้นว่า น้องก้อย
ภูริช ส่ายหน้า
"ไม่ได้สำคัญอะไรผมไม่ได้อยากรับ"
เจ้านายคนสวย หัวเราะเล็กน้อยก่อนเหยียดกายลุกขึ้น แล้วเอื้อมคว้ามือถือของเขาไปกดรับเสียเอง ก่อนยื่นแนบกับใบหูของเขา
เสียงหวานของสาวฝ่ายบัญชีดังออกมาจากสมาร์ทโฟน
และเจ้านายสาวก็ได้ยินอย่างชัดเจน
"พี่ภูคะ เย็นนี้เจอกันที่เมเจอร์รัชโยธินนะคะ ดูหนังสักรอบก่อนแล้วค่อยไปต่อกันที่ห้องก้อยค่ะ"
**************