ในห้องมือหลังผับ
“ ว่าไงกูถามว่าใครส่งพวกมึงมา ”
เสียงทรงอำนาจของพ่อพายุเอ่ยถามนักโทษทั้ง 3 ตาคมจ้องมอง 3 หนุ่มราวกับจะฆ่ากันด้วยสายตา
” …… “ ทั้ง 3 เอาแต่ปิดปากเงียบไม่ยอมเอื้อนเอ่ยอะไรออกมา
ผวัะ!
อ๊ะ…แค่ก แค่ก
ฝ่าเท้าหนาเตะไปยังแก้มสากของชายคนหนึ่งจนหน้าหันก่อนที่ชายหนุ่มจะไอออกมาไม่นานกลิ่นคาวเลือดก็ลอยคละคลุ้งในปากของเขา
ถุย!
“ พวกมึงฆ่ากูให้ตายยังดีซะกว่าเพราะกูก็ไม่รู้ว่าใครคือคนสั่งการ ”
น้ำลายและเลือดสีแดงสดจะถูกถ่มลงบนพื้นก่อนที่เขาจะเอ่ยบอกพ่อพายุ
“ พวกคุณอย่าถามเลยนะครับว่าใคร พวกผมไม่รู้หรอกครับมีคนมาจ้างงานพวกเรามาอีกที ”
หนึ่งในนั้นยกมือขึ้นพนมไหว้พ่อพายุและเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว แต่มันยิ่งทำให้พ่อๆที่นั่งกันอยู่ในห้องนั้นสังเกตเห็นและนึกสงสัยมากขึ้นไปอีก
“ กลัวอะไรของมึง…? “
พ่อเมฆเอ่ยถามเมื่อเห็นชายหนุ่มมือสั่นตัวสั่นราวกับเจ้าเข้า
” พวกมันบอกว่
