ตอนเช้า
ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการแฮงค์เล็กน้อยก่อนจะพบว่าฉันนอนที่ห้องของเขา? น่าจะเป็นห้องของเขานั่นแหละ ฉันอึ้งๆ นิดหน่อยที่เมื่อวานมันเกิดเรื่องแบบนั้น เพราะฉันไม่ได้คาดหวังว่า...
ให้ตายเถอะ นอกจากคำว่า เมา ฉันก็ไม่มีคำอื่นแล้ว ฉันถอนหายใจขยับตัวช้าๆ ก่อนจะเอื้อมหยิบเสื้อมาสวมให้เรียบร้อย เอสยังนอนคว่ำไม่รับรู้อะไร ฉันก็เลยรีบสไลด์ตัวลงไปเก็บกางเกงมาใส่ในเวลาอันรวดเร็ว
เฮ้อ! ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเล๊ย!! ฉันตบกบาลตัวเองซ้ำๆ เบาๆ ก่อนจะสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงริงโทนโทรศัพท์ของตัวเอง ฉันรีบวิ่งไปหยิบล้วงมันออกจากกระเป๋า กลัวว่ามันจะดังมากจนเอสตื่น พอพบว่าใครโทรมาก็รีบปิดเสียงทันที
นักสืบ!!
เวรละ โทรมาได้จังหวะเวลาจริงๆ! ฉันหันรีหันขวาง หาสักที่ที่จะแอบคุยได้ พลันสายตาก็เห็นประตูห้องน้ำที่น่าจะพอหลบได้อยู่ ฉันรีบ เดินไปแอบเอสในห้องน้ำก่อนจะรับสายของนักสืบคนนั้น พออยู่ในระยะปลอดภัยแล้ว
