1.พบเจอ / ทดลองงาน
ทอม ผู้ชายขี้เล่นกวนทรีน เจ้าชู้(มาก)เขาต้องมีผู้หญิงไว้รองรับอารมณ์เกือบทุกวัน เขาคือมือซ้ายของมาเฟียแอนดริวผู้มีอิทธิพลมากที่สุด แต่ที่จริงแล้วเขาคือหุ้นส่วนธุรกิจของแอนดริวอีกคน
เขาไม่เคยมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงเกินคำว่าเซ็กส์สักคน แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ต้องอยากกัดลิ้นตัวเองตายเมื่อไปเปิดซิงผู้หญิงเข้าให้ ถ้าเป็นปกติแค่เอาเงินฟาดพวกเธอก็ไสหัวออกไปจากชีวิตเขาแล้ว แต่นี่ไม่! เธอตามตื้อจะให้เขารับผิดชอบท่าเดียว นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย!
"ยัยเด็กใจแตก!"
นลิน หญิงสาวหลักลอยไม่มีบ้าน เธอหนีออกมาจากบ้านผู้มีอิทธิพล เข้ามาทำงานที่ผับได้แค่วันเดียวเธอก็ต้องเสียตัวให้ผู้ชายหน้าหล่อราวเทพบุตร หนีเสือปะจระเข้จริงๆ
บทที่ 1
สวัสดีฉันชื่อนลิน ผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้า ผู้หญิงเร่ร่อน ฉันหนีออกมาจากบ้านไอ้แก่ตัณหากลับนั่น เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะพี่สาวสุดที่รักขายฉันให้กับไอ้แก่นั่นเพื่อเอาเงินไปสร้างบ้านอยู่กับผัวเธอน่ะสิ หึ!ชีวิตฉัน มันช่างน่าสมเพชอะไรแบบนี้
ฉันหนีคนของไอ้แก่ตัณหากลับหัวซุกหัวซุน ทุกครั้งที่เจอคนฉันก็จะหวาดระแวงตลอด กลัวว่าจะเป็นคนของไอ้แก่ตัณหากลับนั่น
"นลินเสร็จยัง"ขณะที่ฉันกำลังคิดเรื่องในอดีตที่ผ่านมาไม่กี่วันนี้ พี่เหมียว คนที่ช่วยฉันไว้ในคืนอันน่ากลัวคืนนั้นก็ได้เรียกขึ้น
"เสร็จแล้วค่ะๆ"ฉันตะโกนบอกคนที่อยู่ด้านนอก สำรวจตัวเองในกระจกก่อนจะเดินออกมา ถ้าไม่ทำงานแบบนี้ฉันก็คงไม่มีเงินดำรงชีวิต
"สวยมากเลยนลิน แบบนี้คุณทอมต้องให้ทำงานแน่"พี่เหมียวมองฉันอย่างชื่นชม วันนี้พี่เหมียวจะพาฉันไปสมัครงาน เหมือนที่พี่เขาทำ คือโคโยตี้ในผับ ถึงจะเป็นอาชีพที่หลายๆคนมองในแง่ลบก็เถอะ แต่พี่เหมียวเป็นคนดีให้ที่อยู่อาศัยกับฉัน
พี่เหมียวกับฉันเดินทางมาที่ผับแห่งหนึ่งใจกลางเมือง ที่ใหญ่มากๆ ฉันตื่นเต้นมากตอนนี้ ไม่รู้เขาจะรับทำงานรึเปล่า แต่พี่เหมียวฝากให้น่าจะได้ทำนะ
"มือเย็นจัง ตื่นเต้นหรอ"พี่เหมียวจับมือฉัน แล้วถามขึ้นขณะยืนอยู่ที่หน้าห้องๆหนึ่งที่มีผู้ชายชุดดำยืนอยู่
"นิดหน่อยค่ะ"ฉันรู้สึกประหม่ายังไงไม่รู้สิ
"เข้าไปได้เลย นายหรออยู่"ผู้ชายชุดดำเปิดประตูให้ฉันกับพี่เหมียวเดินเข้าไป
"วันนี้เหมียวพาน้องมาสมัครงานค่ะคุณทอม"ทันทีที่เข้ามายืน หน้าโต๊ะทำงานของผู้ชายที่ยืนหันหลังให้ พี่เหมียวก็พูดขึ้น
"อือ ใช้ได้ ไหนแนะนำตัวสิ"เขาหันกลับมาสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า กระตุกยิ้มมุมปากนิดๆ
"..."O M G อะไรจะหล่อขนาดนี้ เทพบุตรชัดๆ ฉันคิดว่าคุณทอมอะไรเนี่ย ของพี่เหมียวจะเป็นผู้ชายอายุมากหน้าเหี้ยมซะอีก นี่มันต่างจากความคิดฉันหลังเท้ากับหน้ามือชัดๆ
"นลิน นลิน!!!"พี่เหมียวกระตุกแขนเรียกฉัน ที่อยู่ในภวังค์ความหล่อของคนตรงหน้า
"เอ่อ... ชื่อนลินค่ะ อายุ19ปี เรียนจบมัธยมปลายแล้ว..."ฉันแนะนำตัวยังไม่เสร็จเขาก็พูดตัดขึ้นก่อน
"ฉันไม่รับเด็กที่อายุต่ำกว่า18ปีทำงานหรอกนะ ออกไป"เขาชี้ไปที่ประตู ไล่ให้ฉันออกไป นี่เขามันใจร้ายมากเลยนะ ฉันก็บอกอยู่ว่าอายุ19 ไม่ใช่18 หูหนวกรึไง
"ไม่! "ฉันปฏิเสธ เชิดหน้าขึ้นไม่ยอมก้าวเดินไปไหน
"นลินพี่ว่าเราออกไปก่อนเถอะ"พี่เหมียวบอก แล้วลากฉันออกจากห้อง
"ไม่ค่ะพี่เหมียวนลินจะอยู่ในนี้ จนกว่าเขาจะรับนลินเข้าทำงาน"ฉันแกะมือพี่เหมียวออก แล้วเดินกลับมายืนในตำแหน่งเดิม ฉันไม่กลัวเขาหรอก ชีวิตฉันมันตกต่ำมามากแล้วฉันต้องการงานทำ
"ใจกล้าดี! เธอออกไปก่อน"เขามองฉัน แสยะยิ้มมุมปาก แล้วหันไปบอกพี่เหมียว
"ค่ะ"
"ทำไมคุณไม่รับฉันเข้าทำงาน ฉันอายุ19แล้วไม่ได้ต่ำกว่า18อย่างที่คุณว่า!"หลังจากพี่เหมียวออกจากห้องไป ฉันก็สบตาเขา ถามอย่างกล้าหาญ ฉันยอมรับว่าตัวเองเป็นเด็กหัวรั้นแต่บางทีก็หัวอ่อน
"อย่ามาโกหก! ว่าแต่เธอหย่านมรึยังหน้าเด็กขนาดนี้ใครจะเชื่อ"กรี๊ดดดด นั่นปากเขา!!
"ฉันบอกว่า19ก็19สิ"นี่ฉันอายุ19จริงๆนะ จะดูบัตรประชาชนเลยมั้ย
"หึ อยากได้ผัวจนตัวสั่นเลยรึไง ถึงอยากทำงานแบบนี้ เด็กใจแตก!"
"นี่มันจะมากไปแล้วนะ!"เขากล้าว่าฉันถึงขนาดนี้เลยหรอ เราพึ่งเจอกันเองนะ อีกอย่างฉันเป็นผู้หญิง
"หึ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ถ้าอยากทำงานจนตัวสั่นขนาดนี้ ฉันขอดูงานหน่อย"เขาหรี่ตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างเจ้าเล่ห์
"ยังไง"ฉันถามอย่างหวั่นๆ ไม่รู้ว่าคนตรงหน้าจะมาไม้ไหน
"เต้นยั่วฉัน ถ้าทำให้ฉันอยากเด็กใจแตกอย่างเธอได้ ฉันจะให้ทำงานที่นี่"เขายืนกอดอกมองฉันอย่างดูถูก ว่าคนอย่างฉันเนี่ยทำให้เขาอยากไม่ได้หรอก!
"....ก็ได้!"ในที่สุดฉันก็ตอบตกลงออกไปหลังจากคิดอยู่นาน เอาก็เอาวะ เพื่องานเพื่อเงิน
"เริ่มเลยสิ ยืนบื้ออยู่ทำไมล่ะ"เขาเลิกคิ้วขึ้นสูงอย่างกวนบาทา ฉันเกลียดเขาเหอะ!
ฉันก้าวเดินไปประชิดตัวเขาแล้วเริ่มวาดลวดลาย ออกสเต็ปเต้นอย่างที่พี่เหมียวสอน ฉันใช้เขาเป็นที่ยึดเต้นยั่ว ใช้สายตาจิกกัด กัดริมฝีปากล่างอย่างเซ็กซี่ ลูบไล้ตัวเขาอย่างกล้าหาญ ฉันไล่ต้อนเขาไปที่โซฟามุมห้อง ผลักเขาล้มลงโซฟา แล้วค่อยๆคลานเข่าเข้าไปหาเขา เหมือนนางแมวยั่วสวาท
"ผ่านมั้ยคะ"ฉันถามเขาเสียงเซ็กซี่ ลูบไล้หน้าหล่อของเขาไปมา ไม่รู้ว่าฉันไปเอาความกล้าบ้าบิ่นนี้มาแต่ไหน
เขาใช้จังหวะที่ฉันพูดกดท้ายทอยฉันลงไปประกบปากเขา
"อื้ออออ"ฉันส่ายหน้าพยายามให้ปากเราหลุดออกจากกัน แต่เขามีแรงเยอะกว่าเขาจับตัวฉันไว้ไม่ให้ดิ้น เขาพยายามสอดแทรกลิ้นเข้ามาในโพรงปาก เขาขบเม้มปากฉันจนเจ็บไปหมด จังหวะที่ฉันเผลออ้าปากแค่เสี้ยววิเขาก็แทรกลิ้นเข้าไปได้
"ทำบ้าอะไรของนาย!"ฉันแว๊ดใส่เมื่อปากได้เป็นอิสระ หายใจเกือบไม่ทัน เขาจูบร้อนแรงมากเหอะ
"อยากทำงานก็ต้องทดลองงานก่อนสิ หึ"เขาแสยะยิ้มมุมปากแล้วพลิกตัวฉันลงไปข้างล่าง ตัวเขาขึ้นคร่อมฉันแทน
"ปล่อยนะ! ฉันไม่ทงไม่ทำมันแล้ว"ทดลงทดลองงานบ้าอะไรแบบนี้ ใครมันจะไปทำกัน ไอ้บ้าเอ้ย! หล่อแต่นิสัยเหี้ยจริงๆ
"อย่าสะดีดสะดิ้งไปหน่อยเลยน่า ของมันเคยๆกันอยู่"เขาลากมือขึ้นลงที่ขาอ่อนของฉันไปมา จนมันรู้สึกเสียววาบเลยทีเดียว
"ฉันบอกให้ปล่อย ฉันไม่ทำแล้ว"ฉันพยายามบิดมือออกจากการกอบกุมของมือใหญ่ ที่รวบมือทั้งสองข้างของฉันไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียวของเขา
"มันสายไปแล้วสาวน้อย อย่างเธอคงโดนเอาจนพรุนแล้วสินะ แต่ถ้าอยากเล่นเป็นสาวบริสุทธิ์ก็ได้ เร้าใจดี"เขาก้มลงกระซิบข้างหูฉัน พูดเรื่องบ้าอะไรของเขาเนี่ย เขามันโรคจิตชัดๆ
"อื้ออออ"ฉันประท้วงพยายามสะบัดหน้าหนีไม่ให้เขาจูบแต่มันก็สายไป เมื่อไอ้ผู้ชายตรงหน้าไม่เว้นช่องว่างไว้ให้ฉันตั้งตัว เขาก้มลงประกบปากจูบ แทรกลิ้นเข้ามาในปาก จนฉันเคลิ้มตาม สมองไม่รับรู้อะไรแล้วตอนนี้ มันคล้อยตามเขาไปหมด ไม่ว่าเขาจะจับจะจูบตรงไหนฉันก็ไม่ห้าม
.