Someday

Someday

Kabanata 15

MALAYO pa si kassie sa kubol na

kinaroroonan ni Ced ay lumabas na ito at

humakbang palapit sa kanya.

"Ced, ano ka ba? Bakit ayaw mo akong--"

"Halika nga!" Biglang hinawakan ng

binata sa braso si kassie.

"C-Ced! S-sandali! Ano ka ba? Saan mo

ako dadalhin?" bagama't pinipilit niyang

huwag magpatangay sa pag hila nito ay

hindi niya magawa.

"Mag-uusap lang tayo okay?"

"M-mag-uusap? Eh, hinihila mo na ako,

ah!

" Dahil ayokong bigyan ka ng

pagkakataon na makalayo sa akin. "

" C-Ced! "Gusto na niyang matakot dahil

parang iba na ang tono nito.

Isa pa, palayo na sila nang palayo sa..

hotel at wala na talaga siyang matanaw

na tao.

" A-ano ba? Kapag hindi mo ako

binitiwan, sisigaw ako! "banta niya.

Tumigil ito sa paghila sa kanya at galit na

lumingon.

" Talaga? Sige, sumigaw ka! Humingi ka

ng saklolo sa mga guwardiya ng hotel

n'yo!

Ano naman ang sasabihin mo sa kanila?

May ginagawa ba akong masama sa

iyo?

"C-Ced, please?"

Ilang sandaling natigilan ang binata.

"Okay, ganito na lang. Please, mag-usap

tayo. Huwag mo naman akong iwasan.

Maghapon akong tawag nang tawag sa

iyo kahit nasa seminar ako, ipinatatawag

kita sa assistant mo, pero iwas ka nang

iwas. Nagpa-panic ako, alam mo ba

iyon?"

"A-anong nagpa-panic? B-bakit ka

naman magpa-panic?"

"Nagpa-panic ako na tuluyan na namang

maputol ang komunikasyon natin. Uuwi

naako sa lungsod bukas, at ayokong

iwan ka rito na hindi mo ako

naiintindihan."

"A-ano ba kasi talaga ang pinagsasabi

mo?"

"Let's go, doon tayo mag-usap." turo nito

sa batuhan na pinuntahan nila kagabi.

"H-ha?" Hayun na naman ang pangamba

sa kanyang puso.

Malayo iyon,talagang walang

makakarinig sa sigaw niya sakaling

tuluyang ma-praning ang kasama niya

at gawan siya nang masama.

"Natatakot ka sa akin?"

"H-hindi naman---"

"Isang bagay lang ang titiyakin ko sa iyo,

Kassie. Kahit nasa malayo, o kahit narito

sa malapit, walang mangyayaring

masama sa iyo. Hindi ako masamang

tao.

Napalunok siya.

Maniniwala ba siya?

Eh, parang iba na ang tono ni Ced.

Hindi siya kumibo, pero hindi rin naman

nagwala ang kamay niyang hawak nito.

"Mag-uusap lang tayo. Ha?" masuyong

wika nito nang akayin na siya.

Tila maamong tupa na sumunod na lang

si kassie. Pilit niyang inihahanda ang

sarili sa maaaring maganap.

MALAMIG ang simoy ng hangin-pag

gabi, dama ni kassie na mas malalim

ang namamagitang tensiyon sa kanila

ngayon habang nakaupo sila sa

batuhang iyon.

"So, ano ba talagang gusto mong sabihin

sa akin?" mayamaya ay untag niya sa

pananahimik ni Ced.

Mula sa pagkakatanaw sa kawalan ay

bahagya itong lumingon sa kanya.

"When I was young. I met this beautiful

girl nang dumalo ako sa isang birthday

party. Siya iyong palaging nananalo sa

mga parlor games. Malakas kasi siya

maliksing kumilos. Naroon lang ako sa

isang tabi, nanonood sa kanya,

humahanga. Gusto ko nga siyang lapitan

at batiin tuwing matatapos ang games

na siya ang panalo. Pero nahihiya ako.

Payat kasi ako, sakitin, mahina ang

katawan. Saka maliit sin ako noon.

Parang hindi lalaki. " Binuntutan nito

nang pagak na tawa ang huling sinabi.

Nakikinig lang si kassie, pero nag - iisip

na siya kung sino ang binabanggit nito.

" Nang sumunod ko siyang makita, sa

secondary school na pinag-enroll-an sa

akin ni Mama. Ahead ako sa kanya ng

isang taon, pero halos malaki pa rin siya

sa akin. Active siya sa sport at cheering

squad ng school namin. Lalo akong

nahiya na lapitan siya para

makipagkaibigan sa kanya. Hanggang

tanaw na lang ako. Nakikisigaw kapag

nanalo siya sa volley ball. Naninibugho

kapag may mga estudyanteng

nakikipagkaibigan sa kanya. Nauna.

akong natapos ng high school, pero

parang ayaw ko pa ring iwan ang school

na iyon. Kaya lang, gusto ni Mama na sa

America ako mag-aaral dahil

magma-migrate na sila roon ni daddy.

Wala akong nagawa, isinama nila ako.

Sabi ko na lang sa sarili ko, babalikan ko

siya..... SOMEDAY..... soon. "

" C-Ced, sino bang tinutukoy mo? " hindi

nakatiis na tanong ni kassie.

" Noong nasa America ako, may nakilala

akong mga kaibigan na mahilig sa sport

at sa gym, " wika ni Ced sa halip na

tugunin ang tanong niya."Doon na rin

nabuo ang tiwala ko sa sarili. Then, I've

realized na marami pala akong kayang

gawin. I can make my own millions nang

makatapos na akong pag-aaral at

nakapagtayao ng sariling negosyo.

Maraming babaeng lumapit sa akin.

Nagpapapansin, naghahangad na

mahalin ko. Pero ayoko sa kanila. Then, I

moved heaven and earth para makabalik

dito sa bansa. Kahit pa nga hindi ko

alam kung paano makakalapit sa kanya,

kung paano ko ipadarama sa kanya na

nag-e-exist pala ako. "

.

" C-Ced.... "

" Hindi totoong sa La Salle ako nagtapos,

sa ibang bansa ako galing, alam mo na

iyon? "

" B-bakit mo ginawang---"

" Dahil gusto kong makalapit sa iyo. "

" Ced! "

" Ikaw ang binalikan ko. Gumawa ako ng

paraan para makalapit sa iyo.

Kesehodang nagpanggap akong

aplikante. Ewan ko ba, pagdating sa iyo,

nasisira ang diskarte ko. Stupid moved

ang unang ginawa ko, hindi ba?

Nagpanggap akong aplikante. Pero

na-reject naman. " Muli itong tumawa."

Minsan pang nawala ang tiwala ko sa

sarili ko nang hindi mo ako tanggapin.

Imagined, isang taon ang pinalipas ko

para makalapit uli sa iyo. "

" I-I'm sorry kung hindi kita tinanggap.

K-kasi nga ay---"

" Its okay. Huwag ka nang mag-explain,

ha? Hindi na iyon mahalaga. "Bigla

nitong hinawakan ang kamay niya.

" C-ced.... "Akmang hihilahin ng dalaga

ang kamay.