Emir, polis merkezine götürülürken tek kelime etmiyordu. Arabada karşısında oturan sivil polislerin gergin bakışlarına aldırmadan başını cama dayamış, düşüncelere dalmıştı. Alara’nın onu ihbar etmediğini biliyordu. Bunu yapacak biri değildi. O yüzden şimdilik direnmenin anlamı yoktu. Ama içindeki kin tazeydi. Onun ekibinin ipini çeken birilerinin devlet içinde olduğunu biliyordu. Bu işin içinde kimler varsa, hepsinin bedelini ödetecekti.
Polis merkezine vardıklarında Emir’i doğrudan alt kattaki sorgu odalarından birine aldılar. İçerisi loş, betondan duvarlar soğuktu. Masanın üstünde sadece bir bardak su ve birkaç boş kâğıt duruyordu. Elleri kelepçeli şekilde sandalyeye oturtulmuştu ama henüz kimse içeri girmemişti. Kapının ardında bir şeyler konuşuluyordu, ama Emir bunu umursayacak ruh hâ
