İklim ayaklarını sürüyerek apartmandan çıkıp taksi durağına doğru yürüdü
Girmesi gereken iki dersi vardı yoksa yataktan çıkmadan akşam edebilirdi.
Gökyüzüne kafasını kaldırıp parlayan güneşe fısıldadı yak beni bu ne sabah sabah bu kadar sıcak diye
Sonra kendi haline güldü İzmir’de tek alışamadığı bu nemli sıcak olmuştu.
Babası izmirli olduğu için kütüğü İzmir’di artık o kadar sevmişti ki İzmirli olmayı keşke o korkunç kaza olmasaydı Mardin’i hiç tanımadan burada doğup büyümüş olsaydım diye bir çok düşünmeden edememişti.
Bugün yine bunları düşünmesi dün gece Seymen’in onu tanımasından kaynaklıydı.
Göğüs kafesi sıkışıyordu ama eskiye bağlanıp kalmazdı Ahmet abisime Ezgi’ye kendine sözü vardı.
Taksiye binip akan trafikte kafasında dönüp dolaşan senaryoları degerlediriyordu.
Seymen bı
